پرسش : با توجه به اینکه ایران ِ امروز در چنگال فرزندان موسی و عیسی و محمد است، چرا زرتشتیان و ایرانشهریان باید دلواپس سرنوشت این کشور باشند؟ پاسخ : ۱) ایران به همانند تنی است که روح و روان طبیعی، ذاتی و سرشتی او دین بهی مزدیسنی زرتشتی است. ۲) این ظرف گرچه همچنان در ابعادی بسیار کوچک تر پابرجاست لیک مظروف آن به جای شهد، زهر ِ مار ِ افعی ِ ضحاکی-ابراهیمی است. ۳) وظیفه ی ما در درجه ی نخست خشکاندن ریشه های بددینی در ایران و جایگزین کردن درخت تناور و کهن و ریشه دار بهدینی در ایران است. ۴) اگر ظرف (ایران) متلاشی شود، دیگر بستری برای مظروف (بهدینی) باقی نخواهد ماند. ۵) ایرانیان امروزه ملزم به یک تقسیم کار هستند: بهدینان در هر گام باید به پیشبرد اهداف بهدینی در ایران بیاندیشند و در این راه هر چه در چنته دارند رو کرده و در این راه بگویند و بورزند و میهن پرستان هم باید به نوبه ی خود در هر دم هر آنچه که می توانند برای نجات تمامیت ارضی، استقلال سیاسی و حاکمیت ملی کشور ایران جانانه انجام دهند. ۶) اراده ی جهودی-ترسایی-اسلامی مبنی بر حذف ایران از صحنه ی روزگار در فرآیندی چند مرحله ای، گرچه یک تهدید بزرگ است لیک اگر این عدو سبب خیر گردیده و این دو عنصر یعنی بهدینی و شهریاری ایرانشهری را به هم گره بزند، ظرف و مظروف هر دو از یک جنس و ماهیت خواهند گردید. ✍ فریدون راستی 🍃 @rastih72 🍃