فارغ از هرگونه تعصب، ظهر عاشورا که می‌رسد ناخواسته غمی سنگین بر دل سنگینی میکند و غربتی عجیب تمام دل را فرا میگیرد.
اصلا حسین جنس غمش فرق میکند...
واقعا روزی مصیبت بار تر و تلخ تر از عاشورا نیست. روزی که تمام آسمان و زمین و تمام انس و جن بر غم و مصیبت حسین زهرا(ع) گریستند و تنها این پاسخ را زبان تشنه اش شنیدند: «الهی رِضاً بِرِِضِاکَ، صََبراً عَلی قَضائِک یا رََبََََّ لا الهَ سِواکَ...» خدایا! راضی به رضای تو هستم و در برابر قضای تو صبر می کنم. امروز روز ماتم عالمیان است ... به ویژه آنان که دل در گرو حسین (ع) دارند. ... و اما کاش خداوند در کنار شور حسینی درک معرفت و کسب شعور حسینی به ما عطا نماید.
