خدای مهرب️ان
#کتاب_مشکاة_جلد21
Канал
11,82 тыс.
подписчиков
28,5 тыс.
фото
13,6 тыс.
видео
6,77 тыс.
ссылок
دوست خوبم
به خدا که وصل شوی؛ آرامش وجودت را فرا میگيرد، نه به راحتی می‌رنجی و نه به آسانی می رنجانی.آرامش سهم دل‌هايی که سمت خداست
لینک کانال در پیام رسان ایتا:
eitaa.com/rahe_aseman
ثبت شده فرهنگ وارشاداسلامی
http://t.center/itdmcbot?start=rahe_aseman
🌾🌿🌾
🔰 نقش خداوند و انسان در سعادت و شقاوت چیست؟
🔹شقاوت امری است که مقدمات، جزئیات و کارهایش را خود انسان رقم می‌زند، اما سعادت چنین نیست؛ انسان به سعادت نمی‌رسد مگر اینکه لطف خدا گامی چند پیش نهد و عنایت الهی رفیق انسان شود. اگر چنین توفیقی دست دهد، انسان به سعادت و کامیابی نائل می‌شود.
خداوند در گام اول پیام رحمانی خود را به ما الهام می‌کند. در ادامه یا ما به این دعوت الهی پاسخ مثبت می‌دهیم و راه سعادت را می‌پیماییم، یا بی‌اعتنایی می‌کنیم و راه شقاوت را در پیش می‌گیریم. اگر به دعوت ابتدایی خداوند پاسخ مثبت دهیم و در راه سعادت گام نهیم، عنایات الهی بار دیگر از ما دستگیری می‌کند و ما را مدد می‌فرماید. بنابراین در سیر و حرکت ما به سوی قلۀ سعادت، خداوند در دو مرحله و ما در یک مرحله نقش داریم.
ابتدا و انتهای کار از خداست و میانۀ کار از ما.
اما در مسیر سیئات و شقاوت، ما نقطۀ آغاز هستیم که وسوسه‌های شیطان را جذب می‌کنیم و به تلنگر و آگاهی‌بخشی خداوند بی‌اعتنایی می‌کنیم و اندک اندک در منجلاب گناه فرومی‌رویم تا جایی که خداوند ما را به حال خود وامی‌گذارد. ولی اگر به نهیب و تلنگر الهی توجه کنیم و از راه نادرست برگردیم، خداوند از ما حمایت می‌کند و در این صورت باز هم به عنایت الهی پای در راه خیر و نیکو می‌گذاریم. پس سهم و نقش خداوند در بهروزی انسان از خود او بیشتر است و در شقاوت، انسان نقش فزون‌تر دارد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱، صص ۶۱۲-۶۱۱.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🔰 نقش خداوند و انسان در سعادت و شقاوت چیست؟
🔹شقاوت امری است که مقدمات، جزئیات و کارهایش را خود انسان رقم می‌زند، اما سعادت چنین نیست؛ انسان به سعادت نمی‌رسد مگر اینکه لطف خدا گامی چند پیش نهد و عنایت الهی رفیق انسان شود. اگر چنین توفیقی دست دهد، انسان به سعادت و کامیابی نائل می‌شود.
خداوند در گام اول پیام رحمانی خود را به ما الهام می‌کند. در ادامه یا ما به این دعوت الهی پاسخ مثبت می‌دهیم و راه سعادت را می‌پیماییم، یا بی‌اعتنایی می‌کنیم و راه شقاوت را در پیش می‌گیریم. اگر به دعوت ابتدایی خداوند پاسخ مثبت دهیم و در راه سعادت گام نهیم، عنایات الهی بار دیگر از ما دستگیری می‌کند و ما را مدد می‌فرماید. بنابراین در سیر و حرکت ما به سوی قلۀ سعادت، خداوند در دو مرحله و ما در یک مرحله نقش داریم.
ابتدا و انتهای کار از خداست و میانۀ کار از ما.
اما در مسیر سیئات و شقاوت، ما نقطۀ آغاز هستیم که وسوسه‌های شیطان را جذب می‌کنیم و به تلنگر و آگاهی‌بخشی خداوند بی‌اعتنایی می‌کنیم و اندک اندک در منجلاب گناه فرومی‌رویم تا جایی که خداوند ما را به حال خود وامی‌گذارد. ولی اگر به نهیب و تلنگر الهی توجه کنیم و از راه نادرست برگردیم، خداوند از ما حمایت می‌کند و در این صورت باز هم به عنایت الهی پای در راه خیر و نیکو می‌گذاریم. پس سهم و نقش خداوند در بهروزی انسان از خود او بیشتر است و در شقاوت، انسان نقش فزون‌تر دارد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱، صص ۶۱۲-۶۱۱.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
🔰-چگونه می‌توان فساد را در جامعه ریشه‌کن یا حداقل کمرنگ نمود؟
🔹در پاسخ به این سؤال می‌توان گفت: انسان‌هایی که دوست دارند با فساد مبارزه کنند، ابتدا باید خود را نهی از منکر کنند. یعنی اگر می‌بینند به گناه تمایل دارند، باید جان و وجود خودشان را از تمایل به گناه پاک سازند.
در گام دوم، هر کسی باید بکوشد تا گرد انواع فساد نگردد و در عمل از فساد دوری گزیند. چه بسا افرادی تمایلی به انجام کارهای ناپسند نداشته باشند، اما به خاطر اوضاع و احوال پیرامون خود، کارهای نادرستی انجام دهند. اینجاست که آدمی باید خود و اطرافیانش را تا جایی که می‌تواند کنترل کند و به دلیل جوّ نامساعد اجتماعی دست به گناه نیالاید.
در گام سوم مردم باید به انجام گناه حساس باشند و دور و بر فاسدان و گنهکاران را خالی کنند و در قبال انجام کارهای ناپسند اشتیاق و هیاهو نشان ندهند. گاه بسیاری از منکرات در جامعه گُل می کند، به دلیل اینکه مردم برای اهل منکر کف می‌زنند. نتیجۀ چنین رفتاری رشد معصیت و پا گرفتن فساد در سطح جامعه است.
درمقابل، آن زمان که مردم کارهای نیک و پسندیده را برای هم تعریف کنند، نیکوکاران را تشویق کنند، به آنان احترام بگذارند و جایگاه و پایگاه اجتماعی برایشان در نظر بگیرند، نیکی و خوبی در جامعه رواج می‌یابد و عرصه بر فاسدان و گنهکاران تنگ می‌شود.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱، صص ۶۶۹-۶۶۸.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🔰-چگونه می‌توان فساد را در جامعه ریشه‌کن یا حداقل کمرنگ نمود؟
🔹در پاسخ به این سؤال می‌توان گفت: انسان‌هایی که دوست دارند با فساد مبارزه کنند، ابتدا باید خود را نهی از منکر کنند. یعنی اگر می‌بینند به گناه تمایل دارند، باید جان و وجود خودشان را از تمایل به گناه پاک سازند.
در گام دوم، هر کسی باید بکوشد تا گرد انواع فساد نگردد و در عمل از فساد دوری گزیند. چه بسا افرادی تمایلی به انجام کارهای ناپسند نداشته باشند، اما به خاطر اوضاع و احوال پیرامون خود، کارهای نادرستی انجام دهند. اینجاست که آدمی باید خود و اطرافیانش را تا جایی که می‌تواند کنترل کند و به دلیل جوّ نامساعد اجتماعی دست به گناه نیالاید.
در گام سوم مردم باید به انجام گناه حساس باشند و دور و بر فاسدان و گنهکاران را خالی کنند و در قبال انجام کارهای ناپسند اشتیاق و هیاهو نشان ندهند. گاه بسیاری از منکرات در جامعه گُل می کند، به دلیل اینکه مردم برای اهل منکر کف می‌زنند. نتیجۀ چنین رفتاری رشد معصیت و پا گرفتن فساد در سطح جامعه است.
درمقابل، آن زمان که مردم کارهای نیک و پسندیده را برای هم تعریف کنند، نیکوکاران را تشویق کنند، به آنان احترام بگذارند و جایگاه و پایگاه اجتماعی برایشان در نظر بگیرند، نیکی و خوبی در جامعه رواج می‌یابد و عرصه بر فاسدان و گنهکاران تنگ می‌شود.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱، صص ۶۶۹-۶۶۸.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
نقش خداوند و انسان در سعادت و شقاوت چیست؟
🔹شقاوت امری است که مقدمات، جزئیات و کارهایش را خود انسان رقم می‌زند، اما سعادت چنین نیست؛ انسان به سعادت نمی‌رسد مگر اینکه لطف خدا گامی چند پیش نهد و عنایت الهی رفیق انسان شود. اگر چنین توفیقی دست دهد، انسان به سعادت و کامیابی نائل می‌شود.
خداوند در گام اول پیام رحمانی خود را به ما الهام می‌کند. در ادامه یا ما به این دعوت الهی پاسخ مثبت می‌دهیم و راه سعادت را می‌پیماییم، یا بی‌اعتنایی می‌کنیم و راه شقاوت را در پیش می‌گیریم. اگر به دعوت ابتدایی خداوند پاسخ مثبت دهیم و در راه سعادت گام نهیم، عنایات الهی بار دیگر از ما دستگیری می‌کند و ما را مدد می‌فرماید. بنابراین در سیر و حرکت ما به سوی قلۀ سعادت، خداوند در دو مرحله و ما در یک مرحله نقش داریم.
ابتدا و انتهای کار از خداست و میانۀ کار از ما.
اما در مسیر سیئات و شقاوت، ما نقطۀ آغاز هستیم که وسوسه‌های شیطان را جذب می‌کنیم و به تلنگر و آگاهی‌بخشی خداوند بی‌اعتنایی می‌کنیم و اندک اندک در منجلاب گناه فرومی‌رویم تا جایی که خداوند ما را به حال خود وامی‌گذارد. ولی اگر به نهیب و تلنگر الهی توجه کنیم و از راه نادرست برگردیم، خداوند از ما حمایت می‌کند و در این صورت باز هم به عنایت الهی پای در راه خیر و نیکو می‌گذاریم. پس سهم و نقش خداوند در بهروزی انسان از خود او بیشتر است و در شقاوت، انسان نقش فزون‌تر دارد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱، صص ۶۱۲-۶۱۱.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
نقش خداوند و انسان در سعادت و شقاوت چیست؟
🔹شقاوت امری است که مقدمات، جزئیات و کارهایش را خود انسان رقم می‌زند، اما سعادت چنین نیست؛ انسان به سعادت نمی‌رسد مگر اینکه لطف خدا گامی چند پیش نهد و عنایت الهی رفیق انسان شود. اگر چنین توفیقی دست دهد، انسان به سعادت و کامیابی نائل می‌شود.
خداوند در گام اول پیام رحمانی خود را به ما الهام می‌کند. در ادامه یا ما به این دعوت الهی پاسخ مثبت می‌دهیم و راه سعادت را می‌پیماییم، یا بی‌اعتنایی می‌کنیم و راه شقاوت را در پیش می‌گیریم. اگر به دعوت ابتدایی خداوند پاسخ مثبت دهیم و در راه سعادت گام نهیم، عنایات الهی بار دیگر از ما دستگیری می‌کند و ما را مدد می‌فرماید. بنابراین در سیر و حرکت ما به سوی قلۀ سعادت، خداوند در دو مرحله و ما در یک مرحله نقش داریم.
ابتدا و انتهای کار از خداست و میانۀ کار از ما.
اما در مسیر سیئات و شقاوت، ما نقطۀ آغاز هستیم که وسوسه‌های شیطان را جذب می‌کنیم و به تلنگر و آگاهی‌بخشی خداوند بی‌اعتنایی می‌کنیم و اندک اندک در منجلاب گناه فرومی‌رویم تا جایی که خداوند ما را به حال خود وامی‌گذارد. ولی اگر به نهیب و تلنگر الهی توجه کنیم و از راه نادرست برگردیم، خداوند از ما حمایت می‌کند و در این صورت باز هم به عنایت الهی پای در راه خیر و نیکو می‌گذاریم. پس سهم و نقش خداوند در بهروزی انسان از خود او بیشتر است و در شقاوت، انسان نقش فزون‌تر دارد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱، صص ۶۱۲-۶۱۱.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
🔰چرا حضرت نوح (ع) که از بزرگترین پیامبران الهی است نتوانست فرزندش را از هلاک شدن نجات دهد؟
🔹برای پاسخ به این پرسش، در گام اول باید در عوامل اصلی شکل گرفتن شخصیت انسان ژرف اندیشید. آنگاه می‌توان شخصیت فرزند حضرت نوح (ع) را بهتر ارزیابی کرد. به طور کلی، چهار عامل، شکل‌دهندۀ شخصیت آدمی هستند: اول، وراثت و ژن؛ دوم، تربیت؛ سوم، محیط؛ چهارم، سرمایه‌های وجودی و فطر ی و قوّۀ انتخابی که خداوند به انسان داده است.
هنگامی که عامل وراثت را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که فرزند حضرت نوح(ع) پدری موحد و مادری مشرک داشته است. بنابراین مادر مشرک نیز در ژن او تأثیرگذار بوده و او به شکل کامل متأثر از پدر نبوده است.
وقتی به عامل تربیت می‌نگریم باز هم مادری مشرک را در تربیت او مشاهده می‌کنیم. پس نمی‌توان گفت که او کاملاً تحت تربیت حضرت نوح (ع) بوده و حضرت نوح(ع) در تربیت او کم گذاشته است.
سرانجام وقتی به عامل محیط می‌نگریم، می‌بینیم محیطی که فرزند نوح (ع) در آن می‌زیست، محیطی شرک‌آلود و غیر توحیدی بود که دشمنان حضرت نوح (ع) در آن غالب بودند. پس از این نظر نیز دست حضرت نوح (ع) بسته بود و نمی‌توانست از تأثیر منفیِ محیط بر فرزندش جلوگیری کند. البته به نظر می‌رسد فرزند حضرت نوح (ع) اگر به فطرت خداجوی خود توجه می‌کرد و به ندای وجدان و عقلش گوش فرا می‌داد، می‌توانست به تعالیم و آموزه‌های حضرت نوح (ع) تن دهد و راه ایمان و سعادت را طی کند.
اما او با رو یگردانی از سرمایه‌های وجودیِ خویش و نادیده گرفتن بینش‌ها و گرایش‌های فطری، به سمت نابکاران میل کرد و جذب آنان شد و در زمرۀ هلاک‌شدگان قرار گرفت.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱،صص ،۲۷۳-۲۷۰.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🔰چرا حضرت نوح (ع) که از بزرگترین پیامبران الهی است نتوانست فرزندش را از هلاک شدن نجات دهد؟
🔹برای پاسخ به این پرسش، در گام اول باید در عوامل اصلی شکل گرفتن شخصیت انسان ژرف اندیشید. آنگاه می‌توان شخصیت فرزند حضرت نوح (ع) را بهتر ارزیابی کرد. به طور کلی، چهار عامل، شکل‌دهندۀ شخصیت آدمی هستند: اول، وراثت و ژن؛ دوم، تربیت؛ سوم، محیط؛ چهارم، سرمایه‌های وجودی و فطر ی و قوّۀ انتخابی که خداوند به انسان داده است.
هنگامی که عامل وراثت را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که فرزند حضرت نوح(ع) پدری موحد و مادری مشرک داشته است. بنابراین مادر مشرک نیز در ژن او تأثیرگذار بوده و او به شکل کامل متأثر از پدر نبوده است.
وقتی به عامل تربیت می‌نگریم باز هم مادری مشرک را در تربیت او مشاهده می‌کنیم. پس نمی‌توان گفت که او کاملاً تحت تربیت حضرت نوح (ع) بوده و حضرت نوح(ع) در تربیت او کم گذاشته است.
سرانجام وقتی به عامل محیط می‌نگریم، می‌بینیم محیطی که فرزند نوح (ع) در آن می‌زیست، محیطی شرک‌آلود و غیر توحیدی بود که دشمنان حضرت نوح (ع) در آن غالب بودند. پس از این نظر نیز دست حضرت نوح (ع) بسته بود و نمی‌توانست از تأثیر منفیِ محیط بر فرزندش جلوگیری کند. البته به نظر می‌رسد فرزند حضرت نوح (ع) اگر به فطرت خداجوی خود توجه می‌کرد و به ندای وجدان و عقلش گوش فرا می‌داد، می‌توانست به تعالیم و آموزه‌های حضرت نوح (ع) تن دهد و راه ایمان و سعادت را طی کند.
اما او با رو یگردانی از سرمایه‌های وجودیِ خویش و نادیده گرفتن بینش‌ها و گرایش‌های فطری، به سمت نابکاران میل کرد و جذب آنان شد و در زمرۀ هلاک‌شدگان قرار گرفت.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱،صص ،۲۷۳-۲۷۰.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌿🌾🌿
🔰-در قرآن کریم آمده است که خداوند عذاب سختی را بر قوم لوط که به گناه همجنس‌بازی آلوده بودند، نازل فرمود. چرا خدای متعال در دوران معاصر که حتی در بسیاری از کشورها همجنس‌بازی به شکل رسمی در حال اجراست عذابش را بر مردم این کشورها نازل نمی‌کند؟
🔹در پاسخ به این پرسش باید به نکته ای توجه داشت. به عذاب های زیر و رو کننده ای که قوم و حتی تمدنی را نابود می کند، عذاب استیصال می گویند. این عذاب هنگامی نازل می شود که در میان آن قوم و جماعت هیچ انسان باشرفی وجود نداشته باشد، یا اگر وجود دارد، در تنگنا و تعرض نامردان و گنهکاران قرار بگیرد و دیگر نتواند به انجام کارهای پسندیده ادامه دهد.
اما اگر «رجل رشید » و انسان های درستکاری که با فساد مخالفت کنند، در میان آن جمع باشند، هرچند تعدادشان کم و اندک باشد، خداوند به آبروی این افراد عذاب استیصال نمی فرستد و ساکنان آن شهر و دیار را نابود نمی سازد.
هم اکنون نیز در پلیدترین کشورهای دنیا که بدترین مراکز فساد و رذالت در آن وجود دارد، انسان های شایسته و پاکیزه ای هستند که بر ضد این گونه کارها برمی خیزند و زشتی و پلشتی این گونه فسادها را به همه گوشزد می کنند.
همان طور که در این شهرها انجمن هم جنس بازان وجود دارد، کلیسا و مسجد نیز وجود دارد و مؤمنان و متدینان برای عبادت خداوند در این اماکن مقدس گرد هم می آیند. دعا و تضرع و خشوع چنین بندگانی در پیشگاه خداوند مانع از آن می شود که عذاب استیصال بر سر مردم آن شهر آوار گردد و آن منطقه را به کلی نابود کند. البته عذاب های شخصی همچنان پابرجا است و خداوند گاه گاه با این گونه عذاب ها گنهکاران لجوج را گوشمالی می دهد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱،صص ،۴۵۱-۴۵۰.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
🔰-در قرآن کریم آمده است که خداوند عذاب سختی را بر قوم لوط که به گناه همجنس‌بازی آلوده بودند، نازل فرمود. چرا خدای متعال در دوران معاصر که حتی در بسیاری از کشورها همجنس‌بازی به شکل رسمی در حال اجراست عذابش را بر مردم این کشورها نازل نمی‌کند؟
🔹در پاسخ به این پرسش باید به نکته ای توجه داشت. به عذاب های زیر و رو کننده ای که قوم و حتی تمدنی را نابود می کند، عذاب استیصال می گویند. این عذاب هنگامی نازل می شود که در میان آن قوم و جماعت هیچ انسان باشرفی وجود نداشته باشد، یا اگر وجود دارد، در تنگنا و تعرض نامردان و گنهکاران قرار بگیرد و دیگر نتواند به انجام کارهای پسندیده ادامه دهد.
اما اگر «رجل رشید » و انسان های درستکاری که با فساد مخالفت کنند، در میان آن جمع باشند، هرچند تعدادشان کم و اندک باشد، خداوند به آبروی این افراد عذاب استیصال نمی فرستد و ساکنان آن شهر و دیار را نابود نمی سازد.
هم اکنون نیز در پلیدترین کشورهای دنیا که بدترین مراکز فساد و رذالت در آن وجود دارد، انسان های شایسته و پاکیزه ای هستند که بر ضد این گونه کارها برمی خیزند و زشتی و پلشتی این گونه فسادها را به همه گوشزد می کنند.
همان طور که در این شهرها انجمن هم جنس بازان وجود دارد، کلیسا و مسجد نیز وجود دارد و مؤمنان و متدینان برای عبادت خداوند در این اماکن مقدس گرد هم می آیند. دعا و تضرع و خشوع چنین بندگانی در پیشگاه خداوند مانع از آن می شود که عذاب استیصال بر سر مردم آن شهر آوار گردد و آن منطقه را به کلی نابود کند. البته عذاب های شخصی همچنان پابرجا است و خداوند گاه گاه با این گونه عذاب ها گنهکاران لجوج را گوشمالی می دهد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱،صص ،۴۵۱-۴۵۰.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
🌾🌿🌾
🔰چرا در قرآن که «بِلِسَانٍ عَرَبىٍِّ مُّبِين» (به زبان عربی روشنگر) نازل شده، کلمات غیرعربی، از جمله کلمات فارسی آمده است؟
🔹پاسخ اینکه حدود سیصد کلمۀ غیر عربی در قرآن وجود دارد، اما به کاربردن این تعداد کلمۀ غیر عربی خدشه‌ای به عربی وارد نمی‌کند و از نظر ادبی اشکالی ندارد استفاده از کلمات دیگر زبان‌ها در متون ادبی دیگر، کار متداول است.
در کتاب گلستان از شاهکارهای ادب فارسی محسوب می‌شود، سعدی، کلمات عربی فراوانی را به کار برده و این بهره‌گیری، خدشه‌ای به بعد هنرمندانه و بی‌نظیر گلستان وارد نکرده است.
در دیباچۀ این کتاب زیبا آمده است :
«منت خدای را عزوجل، که طاعتش موجب غربت است و به شکر اندرش مزید نعمت.
نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است و چون بر می‌آید مفرح ذات.
پس در هر نفر دو نعمت وجود موجود است و بر هر نعمت شکری واجب.»
همانطور که ملاحظه می‌شود تعداد کلمات عربی به کار رفته در این عبارت عبارات اندک نیست، اما خدشه‌ای هم به فارسی بودن آن وارد نشده است.
زیرا آنچه مهم است ساختار کلام و قالب آن است، نه واژگان به کار رفته در آن.
علاوه بر این، برخی مفاهیم و کلمات پیش از قرآن در زبان عربی سابقه نداشته است. برای نمونه اسامی خاصی چون ابراهیم، یوسف، مریم، داوود، جبرئیل و میکائیل اصالتا غیر عربی هستند و خداوند آن‌ها را با تلفظ عربی در قرآن آورده است. اساسا ترجمۀ اسامی خاص و آوردن معادل آن در زبانی دیگر، نه شدنی و نه مطلوب است، بلکه حداکثر باید همان اسم خاص را با تلفظی بومی شده، در متن آورد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱،صص ،۲۱۸-۲۱۷.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🔰چرا در قرآن که «بِلِسَانٍ عَرَبىٍِّ مُّبِين» (به زبان عربی روشنگر) نازل شده، کلمات غیرعربی، از جمله کلمات فارسی آمده است؟
🔹پاسخ اینکه حدود سیصد کلمۀ غیر عربی در قرآن وجود دارد، اما به کاربردن این تعداد کلمۀ غیر عربی خدشه‌ای به عربی وارد نمی‌کند و از نظر ادبی اشکالی ندارد استفاده از کلمات دیگر زبان‌ها در متون ادبی دیگر، کار متداول است.
در کتاب گلستان از شاهکارهای ادب فارسی محسوب می‌شود، سعدی، کلمات عربی فراوانی را به کار برده و این بهره‌گیری، خدشه‌ای به بعد هنرمندانه و بی‌نظیر گلستان وارد نکرده است.
در دیباچۀ این کتاب زیبا آمده است :
«منت خدای را عزوجل، که طاعتش موجب غربت است و به شکر اندرش مزید نعمت.
نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است و چون بر می‌آید مفرح ذات.
پس در هر نفر دو نعمت وجود موجود است و بر هر نعمت شکری واجب.»
همانطور که ملاحظه می‌شود تعداد کلمات عربی به کار رفته در این عبارت عبارات اندک نیست، اما خدشه‌ای هم به فارسی بودن آن وارد نشده است.
زیرا آنچه مهم است ساختار کلام و قالب آن است، نه واژگان به کار رفته در آن.
علاوه بر این، برخی مفاهیم و کلمات پیش از قرآن در زبان عربی سابقه نداشته است. برای نمونه اسامی خاصی چون ابراهیم، یوسف، مریم، داوود، جبرئیل و میکائیل اصالتا غیر عربی هستند و خداوند آن‌ها را با تلفظ عربی در قرآن آورده است. اساسا ترجمۀ اسامی خاص و آوردن معادل آن در زبانی دیگر، نه شدنی و نه مطلوب است، بلکه حداکثر باید همان اسم خاص را با تلفظی بومی شده، در متن آورد.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۱،صص ،۲۱۸-۲۱۷.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد21
@rahe_aseman
🌾🌿🌾