خدای مهرب️ان
#شکوه_نیایش_جلد1
Канал
11,82 тыс.
подписчиков
28,5 тыс.
фото
13,6 тыс.
видео
6,77 тыс.
ссылок
دوست خوبم
به خدا که وصل شوی؛ آرامش وجودت را فرا میگيرد، نه به راحتی می‌رنجی و نه به آسانی می رنجانی.آرامش سهم دل‌هايی که سمت خداست
لینک کانال در پیام رسان ایتا:
eitaa.com/rahe_aseman
ثبت شده فرهنگ وارشاداسلامی
http://t.center/itdmcbot?start=rahe_aseman
🌿🌾🌿
پیامبر اکرم(ص) از نخستین روز رسالت خود، كاملاً هدف را مشخص كرد و در تمام ۲۳ سال رسالتِ خود، می‌دانست كه می‌خواهد به كجا برسد و تعالیم الهی را چگونه در حیات بشری جاری سازد. او بادقت تمام كار خود را انجام داد و تمام قدم‌ها را با برنامه‌ریزی درست و عمیق، برمی‌داشت. به عبارتی حضرت رسول(ص) به تمام معنا مدیر و مدبِّر بود.
اما سؤال اینجاست كه ایشان چه تدبیری دربارۀ دوستان خدا اندیشیده بود؟
پاسخ، رساندن مؤمنان به رستگاری است.
پیامبر(ص) می‌كوشید تا مؤمنان را به نهایت كمال نفسانی و قله‌های بلند ایمان و مكارم اخلاق برساند.
تدبیر خردمندانۀ ایشان است كه از راهزن قبیلۀ بنی‌غفار، ابوذری می‌سازد كه درباره‌اش بگوید:
آسمان بر صادق‌تر از ابوذر سایه نیفكنده است؛
یا از آتش‌پرست دیار پارس، سلمانی می‌سازد كه وصفش از زبان خود ایشان چنین است:
«سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ».
(سلمان از ما اهل بیت است).
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۴۴۶-۴۴۷.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
پیامبر اکرم(ص) از نخستین روز رسالت خود، كاملاً هدف را مشخص كرد و در تمام ۲۳ سال رسالتِ خود، می‌دانست كه می‌خواهد به كجا برسد و تعالیم الهی را چگونه در حیات بشری جاری سازد. او بادقت تمام كار خود را انجام داد و تمام قدم‌ها را با برنامه‌ریزی درست و عمیق، برمی‌داشت. به عبارتی حضرت رسول(ص) به تمام معنا مدیر و مدبِّر بود.
اما سؤال اینجاست كه ایشان چه تدبیری دربارۀ دوستان خدا اندیشیده بود؟
پاسخ، رساندن مؤمنان به رستگاری است.
پیامبر(ص) می‌كوشید تا مؤمنان را به نهایت كمال نفسانی و قله‌های بلند ایمان و مكارم اخلاق برساند.
تدبیر خردمندانۀ ایشان است كه از راهزن قبیلۀ بنی‌غفار، ابوذری می‌سازد كه درباره‌اش بگوید:
آسمان بر صادق‌تر از ابوذر سایه نیفكنده است؛
یا از آتش‌پرست دیار پارس، سلمانی می‌سازد كه وصفش از زبان خود ایشان چنین است:
«سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ».
(سلمان از ما اهل بیت است).
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۴۴۶-۴۴۷.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
🌿🌾🌿
هر یک از ما ممکن بود در امت‌های گذشته زندگی کنیم، در عصر موسی کلیم اللّه(ع)، عیسی روح اللّه(ع)، ابراهیم خلیل الرحمن(ع) یا نوح(ع) پای به هستی بگذاریم و از نعمت هدایت و نبوت وحیانی برخوردار شویم؛ اما نعمت نفس کشیدن در هوای خوش اکمال دین و اتمام نعمت را نیابیم؛ نعمتی که به واسطهٔ سیر تکامل ادیان به اوج خود میرسد:
«أَلْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ علَیْکُمْ نِعْمَتِی»
(امروز، دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام نمودم.)
آری، اگر در زمان هر یک از انبیای پیشین، راه ایشان را در پیش می‌گرفتیم و پیروی صدیق بودیم، از زمرهٔ صالحان به شمار می‌آمدیم؛ اما از امکان رشد و شکوفایی و ظرفیت رشدی محروم می‌ماندیم که در امت پیامبر خاتم(ص) بسیار بیش از اعصار گذشته فراهم است.
پس حال که فرصت یافته‌ایم تا آیین رسول حق را برگزینیم و دین او را که در سیر ادیان الهی کامل‌ترین و جامع‌ترین است، سرمشق کار خود قرار دهیم، باید بر این نعمت نیکو خداوند متعال را حمد گوییم.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۳۷۶.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
هر یک از ما ممکن بود در امت‌های گذشته زندگی کنیم، در عصر موسی کلیم اللّه(ع)، عیسی روح اللّه(ع)، ابراهیم خلیل الرحمن(ع) یا نوح(ع) پای به هستی بگذاریم و از نعمت هدایت و نبوت وحیانی برخوردار شویم؛ اما نعمت نفس کشیدن در هوای خوش اکمال دین و اتمام نعمت را نیابیم؛ نعمتی که به واسطهٔ سیر تکامل ادیان به اوج خود میرسد:
«أَلْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ علَیْکُمْ نِعْمَتِی»
(امروز، دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام نمودم.)
آری، اگر در زمان هر یک از انبیای پیشین، راه ایشان را در پیش می‌گرفتیم و پیروی صدیق بودیم، از زمرهٔ صالحان به شمار می‌آمدیم؛ اما از امکان رشد و شکوفایی و ظرفیت رشدی محروم می‌ماندیم که در امت پیامبر خاتم(ص) بسیار بیش از اعصار گذشته فراهم است.
پس حال که فرصت یافته‌ایم تا آیین رسول حق را برگزینیم و دین او را که در سیر ادیان الهی کامل‌ترین و جامع‌ترین است، سرمشق کار خود قرار دهیم، باید بر این نعمت نیکو خداوند متعال را حمد گوییم.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۳۷۶.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
🌿🌾🌿
میان صفات انسان و صفات حضرت حق تفاوت وجود دارد.
🔹اولین تفاوت این است كه صفات آدمی عَرَضی است و ذاتی نیست؛ اما صفات حضرت حق ذاتی است؛ یعنی علم، قدرت، حكمت، جمال و تمام صفات خداوند، در ذات حضرت اوست.
انسان نخست جهل دارد و آنگاه علم بر وجودش عارض می‌شود. قوّت و قدرت او امروز هست و فردا از كَفَش می‌رود. روزی از شدت زیبایی، شهرآشوب است؛ اما روزی دیگر طراوت و نیكویی رخسار و اعتدال قامت به‌تمامی از او رخت برمی‌بندد و حتی شاید نشود به آن چهره نگاه انداخت.
🔹تفاوت دوم اینكه صفات انسانی محدودند و صفات الهی مطلق. معنای حقیقی قدرت و علم دربارۀ خداوند تبارك و تعالی صادق است؛ اما در انسان هر صفتی، بهره‌ای بسیار اندك از اوصاف گسترده و نامحدود الهی است. برای نمونه خداوند متعال خُردَك‌جرعه‌ای از علم بیكران خود را در وجود ریخته است و آدمیان همه در این ذره علم، با هم شریك شده‌اند.
بنا به تفاوت‌های اوصاف انسانی با اوصاف الهی باید گفت که والاترین حمدها شایسته خداوند متعال است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۳۲۹.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
میان صفات انسان و صفات حضرت حق تفاوت وجود دارد.
🔹اولین تفاوت این است كه صفات آدمی عَرَضی است و ذاتی نیست؛ اما صفات حضرت حق ذاتی است؛ یعنی علم، قدرت، حكمت، جمال و تمام صفات خداوند، در ذات حضرت اوست.
انسان نخست جهل دارد و آنگاه علم بر وجودش عارض می‌شود. قوّت و قدرت او امروز هست و فردا از كَفَش می‌رود. روزی از شدت زیبایی، شهرآشوب است؛ اما روزی دیگر طراوت و نیكویی رخسار و اعتدال قامت به‌تمامی از او رخت برمی‌بندد و حتی شاید نشود به آن چهره نگاه انداخت.
🔹تفاوت دوم اینكه صفات انسانی محدودند و صفات الهی مطلق. معنای حقیقی قدرت و علم دربارۀ خداوند تبارك و تعالی صادق است؛ اما در انسان هر صفتی، بهره‌ای بسیار اندك از اوصاف گسترده و نامحدود الهی است. برای نمونه خداوند متعال خُردَك‌جرعه‌ای از علم بیكران خود را در وجود ریخته است و آدمیان همه در این ذره علم، با هم شریك شده‌اند.
بنا به تفاوت‌های اوصاف انسانی با اوصاف الهی باید گفت که والاترین حمدها شایسته خداوند متعال است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۳۲۹.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
پیامبر اکرم(ص) از نخستین روز رسالت خود، كاملاً هدف را مشخص كرد و در تمام ۲۳ سال رسالتِ خود، می‌دانست كه می‌خواهد به كجا برسد و تعالیم الهی را چگونه در حیات بشری جاری سازد. او بادقت تمام كار خود را انجام داد و تمام قدم‌ها را با برنامه‌ریزی درست و عمیق، برمی‌داشت. به عبارتی حضرت رسول(ص) به تمام معنا مدیر و مدبِّر بود.
اما سؤال اینجاست كه ایشان چه تدبیری دربارۀ دوستان خدا اندیشیده بود؟
پاسخ، رساندن مؤمنان به رستگاری است.
پیامبر(ص) می‌كوشید تا مؤمنان را به نهایت كمال نفسانی و قله‌های بلند ایمان و مكارم اخلاق برساند.
تدبیر خردمندانۀ ایشان است كه از راهزن قبیلۀ بنی‌غفار، ابوذری می‌سازد كه درباره‌اش بگوید:
آسمان بر صادق‌تر از ابوذر سایه نیفكنده است؛
یا از آتش‌پرست دیار پارس، سلمانی می‌سازد كه وصفش از زبان خود ایشان چنین است:
«سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ».
(سلمان از ما اهل بیت است).
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۴۴۶-۴۴۷.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
اما سؤال اینجاست كه ایشان چه تدبیری دربارۀ دوستان خدا اندیشیده بود؟
پاسخ، رساندن مؤمنان به رستگاری است.
پیامبر(ص) می‌كوشید تا مؤمنان را به نهایت كمال نفسانی و قله‌های بلند ایمان و مكارم اخلاق برساند.
تدبیر خردمندانۀ ایشان است كه از راهزن قبیلۀ بنی‌غفار، ابوذری می‌سازد كه درباره‌اش بگوید:
آسمان بر صادق‌تر از ابوذر سایه نیفكنده است؛
یا از آتش‌پرست دیار پارس، سلمانی می‌سازد كه وصفش از زبان خود ایشان چنین است:
«سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ».
(سلمان از ما اهل بیت است).
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۴۴۶-۴۴۷.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
ذات حق از طریق فطرت آدمیان، خود را بدیشان شناساند. همۀ انسان‌ها در وجود خویش گمشده‌ای را حس می‌كنند. این حس ایشان را وامی‌دارد در جست‌وجوی او برآیند و به سویش گام بردارند. این گمشده، وجود خداوند سبحان است؛
توضیح اینكه تمام انسان‌ها زیبایی را دوست دارند. زیبایی امری فطری است و آدمیان فطرتاً جمال‌گرا هستند. اما این طلب، حدّ و انتهایی ندارد. یعنی در فطرت همۀ آدمیان حسی وجود دارد كه هرگز به مرزی و حدی از صفات شایسته و محدوده‌ای از جمال بسنده نمی‌كنند و بیش از آن را طالب‌اند. مثال كوچك آن لباس فاخر و زیباست. آیا فردی كه صاحب چنین لباسی است، همان حد از زیبایی برایش كافی است و در جست‌وجوی زیبایی فراتر نیست؟
در جمال‌ها و كمال‌های متعالی‌تر نیز همین حقیقت صادق است؛ یعنی آدمی در تمام سطوح زیبایی طالب كمال و جمال است، آن هم نه جمال و كمالی كه به‌آسانی بِدان دسترسی یابد؛ بلكه جمال و كمال مطلق و بی‌انتها. این تمایل در سرشت انسان نهفته شده و او با شعور درونی خود میل به سرچشمۀ زیبایی‌ها دارد. این سرچشمه، خداوند سبحان است؛ او كه غایت تمام كمال‌ها و تمام بی‌انتهایی‌هاست.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۲۱۵-۲۱۶.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
ذات حق از طریق فطرت آدمیان، خود را بدیشان شناساند. همۀ انسان‌ها در وجود خویش گمشده‌ای را حس می‌كنند. این حس ایشان را وامی‌دارد در جست‌وجوی او برآیند و به سویش گام بردارند. این گمشده، وجود خداوند سبحان است؛
توضیح اینكه تمام انسان‌ها زیبایی را دوست دارند. زیبایی امری فطری است و آدمیان فطرتاً جمال‌گرا هستند. اما این طلب، حدّ و انتهایی ندارد. یعنی در فطرت همۀ آدمیان حسی وجود دارد كه هرگز به مرزی و حدی از صفات شایسته و محدوده‌ای از جمال بسنده نمی‌كنند و بیش از آن را طالب‌اند. مثال كوچك آن لباس فاخر و زیباست. آیا فردی كه صاحب چنین لباسی است، همان حد از زیبایی برایش كافی است و در جست‌وجوی زیبایی فراتر نیست؟
در جمال‌ها و كمال‌های متعالی‌تر نیز همین حقیقت صادق است؛ یعنی آدمی در تمام سطوح زیبایی طالب كمال و جمال است، آن هم نه جمال و كمالی كه به‌آسانی بِدان دسترسی یابد؛ بلكه جمال و كمال مطلق و بی‌انتها. این تمایل در سرشت انسان نهفته شده و او با شعور درونی خود میل به سرچشمۀ زیبایی‌ها دارد. این سرچشمه، خداوند سبحان است؛ او كه غایت تمام كمال‌ها و تمام بی‌انتهایی‌هاست.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۲۱۵-۲۱۶.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
میان صفات انسان و صفات حضرت حق تفاوت وجود دارد.
🔹اولین تفاوت این است كه صفات آدمی عَرَضی است و ذاتی نیست؛ اما صفات حضرت حق ذاتی است؛ یعنی علم، قدرت، حكمت، جمال و تمام صفات خداوند، در ذات حضرت اوست.
انسان نخست جهل دارد و آنگاه علم بر وجودش عارض می‌شود. قوّت و قدرت او امروز هست و فردا از كَفَش می‌رود. روزی از شدت زیبایی، شهرآشوب است؛ اما روزی دیگر طراوت و نیكویی رخسار و اعتدال قامت به‌تمامی از او رخت برمی‌بندد و حتی شاید نشود به آن چهره نگاه انداخت.
🔹تفاوت دوم اینكه صفات انسانی محدودند و صفات الهی مطلق. معنای حقیقی قدرت و علم دربارۀ خداوند تبارك و تعالی صادق است؛ اما در انسان هر صفتی، بهره‌ای بسیار اندك از اوصاف گسترده و نامحدود الهی است. برای نمونه خداوند متعال خُردَك‌جرعه‌ای از علم بیكران خود را در وجود ریخته است و آدمیان همه در این ذره علم، با هم شریك شده‌اند.
بنا به تفاوت‌های اوصاف انسانی با اوصاف الهی باید گفت که والاترین حمدها شایسته خداوند متعال است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۳۲۹.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🔹اولین تفاوت این است كه صفات آدمی عَرَضی است و ذاتی نیست؛ اما صفات حضرت حق ذاتی است؛ یعنی علم، قدرت، حكمت، جمال و تمام صفات خداوند، در ذات حضرت اوست.
انسان نخست جهل دارد و آنگاه علم بر وجودش عارض می‌شود. قوّت و قدرت او امروز هست و فردا از كَفَش می‌رود. روزی از شدت زیبایی، شهرآشوب است؛ اما روزی دیگر طراوت و نیكویی رخسار و اعتدال قامت به‌تمامی از او رخت برمی‌بندد و حتی شاید نشود به آن چهره نگاه انداخت.
🔹تفاوت دوم اینكه صفات انسانی محدودند و صفات الهی مطلق. معنای حقیقی قدرت و علم دربارۀ خداوند تبارك و تعالی صادق است؛ اما در انسان هر صفتی، بهره‌ای بسیار اندك از اوصاف گسترده و نامحدود الهی است. برای نمونه خداوند متعال خُردَك‌جرعه‌ای از علم بیكران خود را در وجود ریخته است و آدمیان همه در این ذره علم، با هم شریك شده‌اند.
بنا به تفاوت‌های اوصاف انسانی با اوصاف الهی باید گفت که والاترین حمدها شایسته خداوند متعال است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، ص ۳۲۹.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
گاه در مجازات‌های دنیایی ارتباط عقلانی میان جرم و جریمه وجود ندارد. حدّ مجازات‌های دنیایی را جامعه تعیین می‌كند. مثلاً ممكن است مجازاتی در یكی از جوامع چندین سال حبس در پی داشته باشد، و در جایی دیگر برای آن جریمۀ نقدی تعیین كنند. یعنی مجازات جرایم، نسبی و قراردادی است و در هر كشوری به شكلی متفاوت با دیگر كشورها تعریف می‌شود.
اما ثواب و عقاب الهی، قراردادی و اعتباری نیست؛ بلكه مطابق حقیقت و واقعیتِ اعمال انسان است.
عذاب خداوندی كه قهر الهی و دوزخ نام دارد، شكل ملكوتی اعمال است. جهنم بر خلاف تصور عموم، حفرۀ عمیقی نیست كه هیزم و زغال داشته باشد و خداوند انسان‌ها را گروه‌گروه درون آن بریزد.اعمال انسان است كه دوزخ او را رقم می‌زند و هیزم آتش قهر الهی را فراهم می‌آورَد.
درمقابل، نعمت‌های گستردۀ حضرت حق نیز كه بهشت و خُلد بَرین نام دارد، شكل‌یافته از اعمال نیك و شایستۀ اوست.
تجسم اعمال عین عدالت الهی و عادلانه‌ترین شیوۀ جزا دادن بندگان است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۱۹۲-۱۹۵.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
گاه در مجازات‌های دنیایی ارتباط عقلانی میان جرم و جریمه وجود ندارد. حدّ مجازات‌های دنیایی را جامعه تعیین می‌كند. مثلاً ممكن است مجازاتی در یكی از جوامع چندین سال حبس در پی داشته باشد، و در جایی دیگر برای آن جریمۀ نقدی تعیین كنند. یعنی مجازات جرایم، نسبی و قراردادی است و در هر كشوری به شكلی متفاوت با دیگر كشورها تعریف می‌شود.
اما ثواب و عقاب الهی، قراردادی و اعتباری نیست؛ بلكه مطابق حقیقت و واقعیتِ اعمال انسان است.
عذاب خداوندی كه قهر الهی و دوزخ نام دارد، شكل ملكوتی اعمال است. جهنم بر خلاف تصور عموم، حفرۀ عمیقی نیست كه هیزم و زغال داشته باشد و خداوند انسان‌ها را گروه‌گروه درون آن بریزد.اعمال انسان است كه دوزخ او را رقم می‌زند و هیزم آتش قهر الهی را فراهم می‌آورَد.
درمقابل، نعمت‌های گستردۀ حضرت حق نیز كه بهشت و خُلد بَرین نام دارد، شكل‌یافته از اعمال نیك و شایستۀ اوست.
تجسم اعمال عین عدالت الهی و عادلانه‌ترین شیوۀ جزا دادن بندگان است.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۱۹۲-۱۹۵.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌿🌾🌿
دنیا به مقتضای محدودیت و ویژگی‌های خاص خود، بستری برای بازگشت كامل و بازتاب حقیقی اعمال نیست.
در این دنیا گاه آدمیان به شكل جزئی پاداش عمل نیك یا بد خود را دریافت می‌كنند. پس عالمی دیگر بایسته است كه تجلّیگاهی شایسته برای صفت عدل خداوند سبحان باشد.
از همین روست كه خداوند سبحان در آیات متعددی با ادبیات و لحنِ بیان مختلف این نكته را تذكر می‌دهد كه بدكرداران را هیچ شباهت و سنخیتی با نیكوكاران نیست و جزای این دو نیز متفاوت است:
«فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لَا یسْتَوُونَ»
آیا كسی كه مؤمن است همانند كسی است كه نافرمان است؟ یكسان نیستند.
خداوند دارندۀ تام و تمام صفت عدالت است و بنا به آن، میان انسان‌ها تمایز ایجاد می‌كند. تقواپیشگان باید بر صدر نشینند و ستم‌كیشان باید خاك مذلت بر سر گیرند. اگر سرنوشت عابدانِ مطیع خداوند و كافرانِ روی‌گردان از او یكی می‌بود، فلسفۀ آفرینش زیر و زبر می‌شد و خلقت خداوند بیهوده می‌بود.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۱۹٠-۱۹۱.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
دنیا به مقتضای محدودیت و ویژگی‌های خاص خود، بستری برای بازگشت كامل و بازتاب حقیقی اعمال نیست.
در این دنیا گاه آدمیان به شكل جزئی پاداش عمل نیك یا بد خود را دریافت می‌كنند. پس عالمی دیگر بایسته است كه تجلّیگاهی شایسته برای صفت عدل خداوند سبحان باشد.
از همین روست كه خداوند سبحان در آیات متعددی با ادبیات و لحنِ بیان مختلف این نكته را تذكر می‌دهد كه بدكرداران را هیچ شباهت و سنخیتی با نیكوكاران نیست و جزای این دو نیز متفاوت است:
«فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لَا یسْتَوُونَ»
آیا كسی كه مؤمن است همانند كسی است كه نافرمان است؟ یكسان نیستند.
خداوند دارندۀ تام و تمام صفت عدالت است و بنا به آن، میان انسان‌ها تمایز ایجاد می‌كند. تقواپیشگان باید بر صدر نشینند و ستم‌كیشان باید خاك مذلت بر سر گیرند. اگر سرنوشت عابدانِ مطیع خداوند و كافرانِ روی‌گردان از او یكی می‌بود، فلسفۀ آفرینش زیر و زبر می‌شد و خلقت خداوند بیهوده می‌بود.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۱۹٠-۱۹۱.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد1
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
🌿🌾🌿
پایبندی به دین و شریعت که نقشۀ راه برای رسیدن به قلۀ عبودیت است، باید خالصانه و به‌دور از هرگونه ریا باشد و این خلوص در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان تبلور یابد. اگر دین‌داری نه برای خدا بلکه به انگیزه‌های
دیگر باشد، اثر مثبتی در زندگی معنوی و ایمانی دین‌دار نمی‌گذارد؛ زیرا بر اساس قاعدۀ منطقی
«المرکب من الداخل و الخارج خارجٌ» مرکبی که از عناصر داخلی و خارجی تشکیل شده، خارجی محسوب می‌شود.
دین‌داری اگر با انگیزه‌ای جز مقاصد توحیدی باشد، معنای خود را از دست می‌دهد و به چیزی دیگر تبدیل می‌شود.
ناروا و بی‌انصافی است كه معارف وحیانی با معارف بشری هم‌كاسه شود و نسبت تناقض و ناسازگاری به آن داده شود. در معارف بشری این یكدستی و خلوص دیده نمی‌شود. دانش بشر آغشته به انواع پیش‌فرض‌ها و پیش‌دانسته‌هایی است كه خلوص معرفت را از بین می‌برد و میان واقعیت و معرفت فاصله ایجاد می‌كند.
آری، مسیر حركت انسان باید خالصانه، به سوی خداوند باشد. اگر در مسیر دین‌ورزی چیزی اضافه یا كم شود، انسان به مقصدی كه بایسته و شایسته است نمی‌رسد. دغدغۀ دین‌داران واقعی چیزی جز خالصانه فهمیدن و حفظ خلوص دین نیست. موحدان راستین به دنبال دینی «مِنَ الله»، «اِلَی الله» و «لِله» هستند. از همین روست كه با هرگونه دین‌سازی یا تفسیر التقاطی از دین مقابله می‌كنند و از هر عملی كه در آن شائبۀ غیر خدا باشد می‌پرهیزند.
خداوند متعال از ما دین خالص می‌خواهد:
«أَلا لِلهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
آگاه باشید، دین سِرِه از آنِ خداست.
خلوص در دین از طریق منابع خالص تأمین می‌شود. ناب‌ترین و خالص‌ترین منابع برای تضمین اعتقاد دینی كلام خدا، سنت پیامبر و عترت ایشان است و اگر عقیده، گمانه‌زنی، سلیقه و نظر دیگری به میان آمد، كاهندۀ خلوصی است كه حضرت حق بِدان فرمان داده است:
«وَ مَا أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ»
و فرمان نیافته بودند جز اینكه خدا را بپرستند و در حالی كه حق‌گرایانه دین خود را برای او پالوده می‌سازند.
▫️کتاب شکوه نیایش،ج۱،صص۵۳۱-۵۲۱؛ مشکاة، ج۱۱، ص۳۷۸؛ مشکاة، ج۱۳، ص۲۵۲؛ مشکاة، ج۱۴، ص۴۶۳.
#بوستان_معرفت
#متن_مکتوب
#شکوه_نیایش_جلد1
#مشکاة_جلد11
#مشکاة_جلد13
#مشکاة_جلد 14
#گزیده
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
پایبندی به دین و شریعت که نقشۀ راه برای رسیدن به قلۀ عبودیت است، باید خالصانه و به‌دور از هرگونه ریا باشد و این خلوص در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان تبلور یابد. اگر دین‌داری نه برای خدا بلکه به انگیزه‌های
دیگر باشد، اثر مثبتی در زندگی معنوی و ایمانی دین‌دار نمی‌گذارد؛ زیرا بر اساس قاعدۀ منطقی
«المرکب من الداخل و الخارج خارجٌ» مرکبی که از عناصر داخلی و خارجی تشکیل شده، خارجی محسوب می‌شود.
دین‌داری اگر با انگیزه‌ای جز مقاصد توحیدی باشد، معنای خود را از دست می‌دهد و به چیزی دیگر تبدیل می‌شود.
ناروا و بی‌انصافی است كه معارف وحیانی با معارف بشری هم‌كاسه شود و نسبت تناقض و ناسازگاری به آن داده شود. در معارف بشری این یكدستی و خلوص دیده نمی‌شود. دانش بشر آغشته به انواع پیش‌فرض‌ها و پیش‌دانسته‌هایی است كه خلوص معرفت را از بین می‌برد و میان واقعیت و معرفت فاصله ایجاد می‌كند.
آری، مسیر حركت انسان باید خالصانه، به سوی خداوند باشد. اگر در مسیر دین‌ورزی چیزی اضافه یا كم شود، انسان به مقصدی كه بایسته و شایسته است نمی‌رسد. دغدغۀ دین‌داران واقعی چیزی جز خالصانه فهمیدن و حفظ خلوص دین نیست. موحدان راستین به دنبال دینی «مِنَ الله»، «اِلَی الله» و «لِله» هستند. از همین روست كه با هرگونه دین‌سازی یا تفسیر التقاطی از دین مقابله می‌كنند و از هر عملی كه در آن شائبۀ غیر خدا باشد می‌پرهیزند.
خداوند متعال از ما دین خالص می‌خواهد:
«أَلا لِلهِ الدِّینُ الْخالِصُ»
آگاه باشید، دین سِرِه از آنِ خداست.
خلوص در دین از طریق منابع خالص تأمین می‌شود. ناب‌ترین و خالص‌ترین منابع برای تضمین اعتقاد دینی كلام خدا، سنت پیامبر و عترت ایشان است و اگر عقیده، گمانه‌زنی، سلیقه و نظر دیگری به میان آمد، كاهندۀ خلوصی است كه حضرت حق بِدان فرمان داده است:
«وَ مَا أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ»
و فرمان نیافته بودند جز اینكه خدا را بپرستند و در حالی كه حق‌گرایانه دین خود را برای او پالوده می‌سازند.
▫️کتاب شکوه نیایش،ج۱،صص۵۳۱-۵۲۱؛ مشکاة، ج۱۱، ص۳۷۸؛ مشکاة، ج۱۳، ص۲۵۲؛ مشکاة، ج۱۴، ص۴۶۳.
#بوستان_معرفت
#متن_مکتوب
#شکوه_نیایش_جلد1
#مشکاة_جلد11
#مشکاة_جلد13
#مشکاة_جلد 14
#گزیده
@rahe_aseman
🌿🌾🌿