#بخشیک💢در اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره) شهرستان کوهدشت چه
خبر است؟
💢✍شاهپور لطفی
#تیتر! همراهان عصبانی یک بیمار، با پرسنل بیمارستان امام خمینی(ره) کوهدشت درگیری فیزیکی ایجاد کردند!
#تیتر! همراهان یک بیمار، اقدام به شکستن شیشههای بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره) کوهدشت کردند.
#تیتر! عصبانیت همراهان یک بیمار و کتک خوردن پرستاران بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره) شهرستان کوهدشت!
#تیتر! شکستن مانیتورهای بخش اورژانس بیمارستان کوهدشت، به دست همراهان خشمگین یک بیمار
👈این خبرها،
خبر از یک حال ناخوب میدهند از یک بیماری واگیردار در شهرستان که متأسفانه کاری هم برایش انجام نمیشود. یک مرض به نام برونریزی خشنِخشم، به دور از اندیشیدن به عواقباش...
دمدستیترین عواقب این اتفاقات نامبُردار شدن شهر به بدنامی و نهایتأ ترس پزشکان متخصص غیر بومی و حتی بومی جهت استقرار در این شهر است.
🔹برای روشن کردن بخشی از زوایا و چرایی این اتفاقات، به سراغ پرسنل اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره) شهرستان میرویم. مسائلی را مطرح میکنند که حتمأ باید خوانده شوند و آن وقت قضاوت نشست!
🔹امیدواریم از زوایایی دیگر نیز این موضوع آسیب شناسی شود و مورد کنجکاوی قرار بگیرد تا به ناروا هیچ قشری را برچسب نزنیم. چرا که چرکین کردن دیدگاه مردم، به سهلی اتفاق میافتد و به سختی پاک میشود...
👇👇#پرستاران_اورژانس_سطحاول_برخورد_با_بیماران_هستند.
این گزاره بسیار اهمیت دارد چرا که اوج درد و اضطراب بیمار و همراهانش، در بَدو ورود به اورژانس آورده میشود. که برای انجام خدمات بهتر، به آرامش نیاز هست! چیزی که در اینجا کمیاب است و در بعضی روزها اصلا نیست!
قریب سه ساعت پای صحبت تعدادی از سفیدپوشان حوزهی بهداشت و سلامت شهرستان مینشینیم.
👈همه پر انرژی هستند و تحصیل کرده و زبانشان از تأسف این دست، اتفاقات چالاک. آنها نگرانِ باز تکرار این اتفاقات هستند و متعاقباش ضررهایی که به همهی شهر میرسد.
👈میگویم اینجا چه
#خبر است؟
🔸میگویند: ما هم، انسانیم و بدون تردید در مواجهه با بیماران، هم مکلف به انجام وظایف ذاتیمان هستیم و هم احساس و انصافمان در میان است. ما شرایط کار خودمان را میدانیم و تمام مشقتهایش را پذیرفتهایم. ما مکلفیم انسانیت را رعایت کنیم.
🔸اما ما به عنوان سطح اول برخورد با بیمار، متأسفانه به جای مواجهه شدن با بیمار با خشم و اضطراب همراهان بیماران روبرو میشویم و این موضوع چندوجهی، در کار ارائه خدمات اخلال ایجاد میکند.
🔹همراهانی که بدون درک درستی از وظایف ما، تمام کاستیهای حوزه درمان را در قالب دشنام و عربدهکِشی متوجه ما میکنند.
ما در مواجهه با این خشونتها واقعأ بیدفاع هستیم، در طول ماه به طور معمول۲۰بار خشونت کلامی اتفاق میافتد و ماهی دو_سه بار تهدیدهای خشن و توام با زد و خورد اتفاق میافتد...
🔹ردپای مُشتهای خشونت، بر در و دیوار اورژانس قابل رویت است، این اتفاقات به زندگی شخصی کارکنان نیز سرایت میکند. خشونتی که از کلام آغاز میشود و تا نواختن سیلی و مشت و لگد و گاهی شکستگی استخوان ادامه مییابد.
🔹پرستاران خانم به مراتب درد دلهایشان بیشتر است. میگویند اگر خانوادههایمان شرایط سخت کاری ما را بفهمند بعید است اجازه بدهند اینجا کار کنیم...
➖واقعأ چرا چنین اتفاقاتی، اتفاق میافتد، چارهی کار کجاست؟
➖چه کسانی نقش خود را به خوبی ایفا نمیکنند؟
➖مسئولان بهداشت و درمان استان و شهرستان؟
➖پرسنل و پرستاران؟ یا ما مردم و همراهان بیماران؟
➖چه کسی مسئول و موظف است این موضوع را مدیریت کند؟
➖آیا ما مردم در التهاب و آرامش پرستاران وظیفهی نانوشتهای داریم؟
➖آیا هرکسی روی تخت اورژانس میخوابد واقعأ وضعیتش اورژانسی است!
👈ما بخشی از ماجرا را کنجکاوی میکنیم امیدوارم به پاسخهای روشنی برسیم.
@RadioLorestan 📻