سپیده‌دم که خورشید از پشت کوه سر برنیاورد بود، اولین موج حمله آغاز شد. دشمنان از هر سو به آنها یورش بردند، اما هر بار با ضربات سهمگین و مهارت این سه مجاهد عقب می‌نشستند، هر ضربه و زخمی که بر تنشان وارد می‌شد، فقط بر اراده‌شان می‌افزود و دل‌هایشان را در دفاع از دین‌وعقیده‌شان استوارتر می‌کرد. اما در آن سمت فریادهای دردناک و زخم‌های سهمگین، در دل لشکر رعب و وحشت انداخت.
خورشید به میانه‌ی آسمان رسید و نبرد همچنان ادامه داشت. زمین اطرافشان از خون دشمنان و خودشان رنگین شده بود. آنها با تمام وجود ایستادگی می‌کردند، حتی با زخم‌های عمیق و خونریزی شدید، هرگز عقب‌نشینی نکردند.
پس از گذشت دوازده ساعت نبرد سخت و بی‌امان، سرانجام دشمنان با نیرویی تازه نفس بی‌رحمانه بر آنها چیره شدند. سه قهرمان، در حالی که زخم‌خورده و بی‌رمق بودند، یکی پس از دیگری به زمین افتادند. اما حتی در آخرین لحظات زندگی، شجاعت و استواری‌شان از بین نرفت و تا آخرین نفس جنگیدند.
طی بیانیه‌ای سازمان جیش‌العدل اعلام نمود که مجمو‌عه‌ای از نیروهای رژیم رافضی،به محل استقرار مجاهدین سازمان در روستای جلال‌آباد شهرستان سرباز یورش برده‌اند.
که تا کنون در این درگیری بیش‌از ۱۵ تن از نیروهای رژیم رافضی هلاک و زخمی شده‌اند، و دو فروند پهباد شناسایی رژیم ساقط شده.
عالم مجاهد شهید - باذن الله - عطیة الله لیبی رحمه الله فرموده است:
"فمن يقول إن هؤلاء الطواغيت لم تقم عليهم الحجة وإنه لا يجوز تكفيرهم حتى تقام عليهم الحجة؛ فهذا ضال مضل ملبس على الناس فاحذروه واجتنبوه.!"
«هر کس که می‌گوید این حاکمان طاغوت، اقامه‌ی حجت نشده‌اند و تکفیر کردن آنها جایز نیست تا اینکه بر آنها اقامه‌ی حجت می‌شود شخصی گمراه و گمراهگر است که حق را از مردم می‌پوشاند، بنابراین از چنین فردی بر حذر باشید و از او دوری کنید».
صحنه‌ی شهادت‌طلبی پاکیزگان، صحنه‌ی غم‌انگیزی‌ست که دل‌ها را ذوب می‌کند.
در روایتی از بخاری آمده: «زید پرچم را گرفت و تیر خورد، سپس جعفر آن را گرفت و تیر خورد، بعد از آن به دست ابن رواحه افتاد و او نیز تیر خورد؛ در حالی‌که از چشمان پیامبر ﷺ اشک می‌ریخت».
بوق و کرنا روافض بعد از کشته شدن، بسیجی‌ها در برجک چتکانی و صدور بیانیه‌های طویل از سوی فرماندهان‌شان.
دیگر حنای شما برای مردم اهل‌سنت بلوچستان رنگی ندارد،ما جمعه‌های خونین«خاش و زاهدان» را فراموش نکرد‌ه‌ایم،که چگونه مردم بی‌دفاع را با شعار‌های «شرکی‌تان» به آماج گلوله‌ها بستید، گویا سال‌ها بود که برای چنین روزی لحظه‌شماری می‌کردید.
و نه‌تنها صدور بیانیه‌ای نبود، بلکه در خیابان‌ها رقص و پایکوبی کردید و این جنایت خود را جشن گرفتید.
امروز هم شماها همان رافضی‌های دیروز جمعه‌های خونین هستید.
