مختصر و مفید آیا میتوانیم خلاّقیت را به بچه هایمان یاد دهیم؟ آیا نگرش یاد دادنی است؟ آیا می توانیم شعر گفتن را یاد بدهیم؟ ادعّا داریم که می توانیم تفکّر را یاد بدهیم یا یاد بگیریم ، دوست داشتن را چه طور؟ عشق ورزیدن را چه طور ؟ چه چیز باعث شده است که برای پرورش قوای عقلانی ، نهادهای مختلفی در جوامع به وجود آیند، امّا عشق ورزیدن را فرد باید در متن زندگی و بدون آموزش رسمی فرا بگیرد : از مادر ، از معلّم و یا از کسی که گاه به طور اتّفاقی در مسیر آن شخص ظاهر می شود ؟ دانشجویان که گاه توانایی حلّ مسائل بسیار پیچیده ی ریاضی و فیزیک را دارند چرا در برخوردهای انسانی و عاطفی ممکن است این قدر شکننده و آسیب پذیر باشند؟ هوش (یا به اعتباری شناخت ) آن ها چرا به کمکشان نمی آید؟ چرا سازمانی به وجود آمده است که استعدادهای درخشان را شناسایی و تربیت می کند و ملاک انتخاب را در درجه نخست آزمون های هوشی قرار می دهد؟ چرا ابراز عواطف را ملاک قرار نمی دهیم ؟ و چرا برای پرورش عواطف (درخشان) به وجود نیامده است؟ منبع : قاسم زاده ، حبیب الله شناخت و عاطفه: جنبه های بالینی و اجتماعی. (صفحه 9 و 10)تهران : فرهنگان