قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (موسی خاشعانه به دعا پرداخت و) گفت: پروردگارا! سینه‌ام را فراخ و گشاده دار (تا در پرتو شرح صدر، خشم و کین از دل برخیزد، و با آرامش تمام رسالت آسمانی را به جای آورم).
وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي
و کار (رسالت) مرا بر من آسان گردان (تا آن را به گونه‌ی آراسته و پیراسته، به گوش فرعون و فرعونیان برسانم).
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي
و گره از زبانم بگشای (تا روشن و گویا آن را بیان دارم).
يَفْقَهُوا قَوْلِي
تا این که سخنان مرا بفهمند (و دقیقاً متوجّه مقصود من شوند).
وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي و یاوری از خاندانم برای من قرار بده.
یا كیست آنكه به شما روزی دهد، اگر خدا روزی‌اش را از شما باز دارد؟ [نه اینكه حقیقت را نمی‌دانند] بلكه در سركشی و دور شدن [از حق سرسختی و] پافشاری می‌كنند
