۲۵ بهمن ماه سالگشت جنگ نهاوند است.
۲۵ بهمن ماه، سالروز حمله اعراب مسلمان عربستان خراب شده به کشور عزیزمان ایران است.
بیستوپنجم بهمن ماه سالگرد جنگ نهاوند چیرگی اعراب مسلمان بیابانی بر بزرگی و شکوه ایرانزمین.
چیرگی بر جشنها، شادمانیهایمان.
چیرگی بر راستیها، درستیها، نیکیها، ارزشها و منش ایرانی انسانیمان.
و آغاز فرومایگی، واپسگرایی، خرافات، یاوهها، خردباختگی، خودباختگی، دروغ، نیرنگ، خواری، بیاعتباری و بیارزشی و...
باری،
٢۵بهمن ماه سالگشت جنگ نهاوند روز به سوگ نشستن است.
روز نسلکشی ایرانیان بدست اعراب مسلمان وحشی که کشتارها بسبار فراوان کردند. تجاوزها، چپاولها و غارتها کردند. ویرانیها به بار آوردند و سوزاندند.
مردان و پسران ایرانی را به اسارت گرفتند و نوکری گماشتند.
دختران و زنان ایرانی را به بند کشیدن و به بردهگی بردن و در بازار مدینه و مکه به فروش رساندند.
آری،
١٣۸۳سال پیش در چنین روزی ایرانیان نیک سرشت در جنگ نهاوند از اعراب مسلمان عربستان اهریمن شکست خوردند تا که
#فرهنگ_ناب،
#تمدن_بزرگ،
#تاریخ_کهن و
#آیین_نیک_نیاکان_ایرانیمان گرفتار شود.
درود بر زنان و مردان ایرانی که در برابر تازیان مسلمان از همان زمان تا کنون تا پای جان ایستادند و جانفشانیها کردند
یاد و نامشان جاودان.
.
جنگ نهاوند در روز ۲۵بهمن سال ۲۰خورشیدی، روز اورمزد سال۱۲۰۱ شاهنشاهی و ۱۴ فوریه سال۶۴۲ میلادی بین سپاه ایران و تازیان، در یورش اعراب مسلمان به ایران در نزدیکی نهاوند که در منطقهای کوهستانی واقع شده، رخ داد.
#یزدگرد_ساسانی از خراسان، گرگان، تبرستان، مرو، سیستان، کرمان و پارس نزدیک به ۱۰۰هزار تن لشگر گردآوری نمود و در نهاوند گردهم آمدند.
گرد آمدن سپاه انبوه ایرانیان در نهاوند، خطر بزرگی برای اعراب مسلمان بهشمار میرفت. از برای همین «عمار ابنیاسر» عرب که در این زمان، بجای «سعد ابنابیوقاص» عرب بود، نامهای به خلیفه تازیان مسلمان نوشت و او را از این ماجرا آگاه کرد و در دفع این خطر از او کمک خاست.
خلیفه تازی که از این خبر سخت به وحشت افتاد، لشگری فراهم کرد و از کوفه بهسوی نهاوند و در جایی نزدیک نهاوند اردو زدند.
چند روزی لشگر ایرانیان و اعراب مسلمان رودرروی یکدیگر بودند و جنگ و درگیری پیش نمیآمد تا اینکه تازیان دد به دروغ آوازه سردادند که خلیفه عرب مرده است و آنان قصد بازگشت را دارند. با این حیله که کارشان از صدراسلام بود، ایرانیان را از سنگر بیرون کشیدند و در بیابان با آنها دست به جنگ زدند.
جنگی که روی داد، سخت و خونین بود و سه روز به درازا کشید. و فرمانده لشگر تازیان مسلمان «نعمان ابنعمرو ابنمقرنمزنی» در جنگ کشته شد.
براستی نمیتوان یاد و خاطرهی ایستادگیها و جانفشانیهای مردمان پاکنهاد این سرزمین را فراموش کرد.
درود بر روان تمامی نیکان و درگذشتگان و درود بر فروهر پاک بزرگ مردان و شیر زنانی که به پاسداری از استقلال ایران زمین در خاک خفتند.
بر روان و فروهر همهی این دلیران دلاور درود باد.
به روان تابناک همهی جانگواهان راه دفاع از کیان ملی میهن عزیزمان ایران سرفراز درود باد.
یادشان گرامی و راه نیکشان پر رهرو باد و سرای سرود برین جایگاهشان باد.
به همهی نیک اندیشان، نیک گفتاران، و نیک کردان، راستی جویان و سپنتهمنهای ایران و جهان درود باد.
باد و باران بیهوده میپویند، هیچ راهی نیست و این مهر همواره با ماست و این عشق، خویش و همخانهی ماست.
عشق و ایمانم به ایران در دو گیتی هم نگنجد
نیست پیالهای در انیران سنجد این، پیمانهای هم.