پیام بشریت‌

#چادر_سیاه از کجا آمده است؟

چرا رنگش مشکی و تیره است؟
آیا چادر سیاه همان چادر اصیل ایرانی است؟
آیا چادر سیاه لباس ملی ایرانیان بوده است؟

برخلاف ادعاها به هیچ وجه چادر سیاه ریشه ی ایرانی ندارد زیرا در ایران باستان اکثریت مردم زرتشتی بودند و در دین زرتشت رنگ سیاه نماد اهریمن و شیطان است و زرتشتیان به حدی از سیاهی و تاریکی بیزار هستند که حتی در مراسم عزا و سوگواری نیز لباس سپید بر تن میکنند. در جشن دینی (سده) هم لباس زنان و مردان یک دست سپید است. در دین زرشتی، بدی(شر) در مقابل خوبی (خیر) قرار میگیرد. نماد بدی سیاهی و تاریکی است و نماد خوبی سپیدی و روشنایی است و اینکه زرتشتیان به سمت نور و روشنایی نماز میخوانند. حتی آتش هم چون نمادی از نور و دشمن سیاهی و تاریکی است در دین زرتشت، مقدس است.

همچنین در دین اسلام، هیچ جای قرآن سفارش به پوشیدن چادر سیاه و کلا پوشش سیاه نشده است بلکه برعکس پوشش سیاه همواره مکروه و نفی شده است. حتی در هنگام حج، لباس احرام سپید است و پوشیدن لباس سیاه هنگام زیارت خانه ی خدا مکروه میباشد. حتی در هنگام مرگ هم از کفن سیاه و تاریک استفاده نمیکنند! چادر سیاه هیچ ارتباطی با دین ندارد.

پس چادر سیاه از کجا آمده است؟

حتما از دوران سیاه اعراب و رسم زنده بگور کردن دختران در بعضی قبایل عرب خبر دارید
و حتما بارها از خودتان پرسیده اید که چطور نسل این اعراب منقرض نشد در حالی که دخترانشان را زنده بگور میکردند !؟
جواب این پرسش روشن است، چون همه ی دختران این قبایل زنده بگور نمی شدند و تعدادی زنده می ماندند

اما اعراب عربستان با آن همه تعصب کور چگونه ننگ داشتن دختر را تحمل میکردند؟
تنها راه برای پوشاندن این ننگ و شرم، پنهان کردن دختران در سیاهی و تاریکی بود.
و چادر مشکی وسیله ای بود که سیاهی و تاریکی گور را برای دخترانی که زنده مانده بودند تداعی میکرد.
زنان عرب باید در گرمای طاقت فرسای عربستان، غرق در تاریکی چادر سیاه از دیده ها پنهان میشدند تا اعراب ننگ داشتن دختر را در این پوشش های تاریک مخفی کنند.

این در حالی بود که لباس باستانی زنان ایرانی، باوقار و در عین حال پر از رنگ و زیبایی بود. حتی چادر ایرانیان (شونل ) بسیار پرنقش و رنگین بود و هیچگاه بسته نبود و اغلب یا روی شانه یا پشت سرشان آویزان میکردند، زیرا چادر ایرانی جهت زیبایی استفاده میشد نه برای پوشاندن مو و اندام زن و پنهان کردنش.
برخلاف زنان عرب که مجبور به پوشیدن لباس های سیاه و تاریک بودند تا دیده نشوند، لباس زنان ایران باستان، جشنواره ای از رنگ و زندگی بود. هنوز میتوان زیبایی و رنگهای متنوع این لباس ها را در پوشش محلی زنان مناطق مختلف ایران مشاهده کرد، بخصوص لباس سنتی زنان عشایر ایرانی.

کسی در ایران باستان از داشتن دختر ننگ نداشت تا مجبور شود
یا او را در گور تاریک ، زنده دفن کند
یا او را در چادر سیاه ، زنده محو کند

تهاجم فرهنگی یعنی زنان ایرانی، چادر سیاه که پوشش سنتی زنان عرب و نشانه ی شرم از زن بودن است را بپوشند و عده ای نیز با فلسفه بافی و شعارسازی این جهالت موروثی اعراب را به غیرت و حیاء و عفت بچسپانند تا هر کس ایرانی و انسانی اندیشید، بی غیرت و بی حیاء خطاب شود!

چادر سیاه همان نماد تحجر اعراب است
چادر سیاه تاج بندگی از دوران سیاه اعراب است
چادر سیاه نماد و تجسم زنده بگور کردن دختران عرب است

#عبدالحسین_زرین_کوب
#سالروز_درگذشت

در ایل ما گوسفندان را داغی روی صورت یا گوش شان می گذاشتند تا اگر گم شدند یا دزدیده شدند بتوان ردی از آنها گرفت

نشانی از آهن داغ که پشم و پوست و گوشت را می سوزاند و ضجه گوسفند بیچاره را به فلک می رساند و آن نشان تا همیشه خدا پیدا بود

کاش همین داغ را روی دزدها می گذاشتند تا میان آدمها گم نمی شدند .
وگرنه گوسفند بیچاره هیچ گناهی نداشت ..
ما از ترس آدمها گوسفندان را داغ می کردیم .....

#بهمن_بیگی
#سالروز_درگذشت

گرفتار ناکسان گشتیم درعالم
دریغا زندگانی طی‌شدو
نشناخت‌کس‌مارا...

زبس ماندیم درکنج قفس
گر باغبان روزی کند مارا رها
ره نیست جز کنج قفس مارا

#ملک_الشعرای_بهار
#سالروز_درگذشت

نابینا غصه نخور....
     دردنیا چیز قشنگی
          برای‌ دیدن وجود ندارد

ماهم که می‌بینیم
   خودرا به‌کوری زده‌ایم
                        باورکن!!!!

#صادق_هدایت
#سالروز_درگذشت

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

نیست دیگر بخرابات خرابی چون من
باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد

حال آن خسته چه باشد که طبیبش بزند
زخم و بر زخم نمک پاشد و مرهم ببرد

پاکبازی که تو خواهی نفسی بنوازیش
نه عجب باشد اگر صرفه ز عالم ببرد

آنکه بردامن‌احسان تواش دسترسی است
بدهان خاکش اگر نام ز حاتم ببرد...

 #عماد_خراسانی
#سالروز_درگذشت
 

◾اسیر شب

#فرهاد_مهرداد
#سالروز_درگذشت

‌دلم می‌خواست‌های من زیادند، بلندند، طولانی‌اند اما مهمترین دلم می‌خواست‌ها این‌َست که:

انسان باشم، انسان بمانم، انسان محشور شوم،
چقدر وقت کم است!!! تا وقت دارم باید مهرورزی کنم؛ به همین چند نفر که از تمام مردم دنیا
با من نفس می‌کشند. باید مهر بورزم به همین جغرافیایی که سهم من است از جهان.
وقت کم است...!!! باید خوب باشم، مهربان باشم،
و دوست بدارم همه زیبایی‌ها را.
می‌گویند انسان‌های خوب به بهشت می‌روند اما من می‌گویم انسان‌های خوب هر کجا باشند
آنجا بهشت است!

#حسین_پناهی
#سالروز_درگذشت

آدمها شبیه حرفهایشان نیستند...
ساده لوح نباش!!
هیچکس
دیگری را
برای چیزی که هست دوست ندارد!
علاقه ی آدمها به هم
از نیازهایشان شروع میشود
نیازهایی که شاید روزی
آدم دیگری
پاسخ بهتری برایشان داشته باشد...

#حسین_پناهی
#سالروز_درگذشت

💥سخنرانی فراموش نشدنی ویکتور هوگو در مجلس فرانسه
متن سخنرانی مذکور ترجمه استاد شجاع الدین شفا می باشد:
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن جای کشیش در کلیسای خودش باشد
و جای دولت در مراکز کار خودش!
نه حکومت در موعظه مذهبی کشیشان دخالت کند و نه مذهب به بودجه و سیاست دولت کاری داشته باشد.
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن همچنانکه قرن گذشته ما قرن اعلام تساوی حقوق مردان بود. قرن حاضر ما قرن اعلام برابری کامل حقوقی زنان با مردان باشد.
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن آموزش عمومی و رایگان، از دبستان
گرفته تا کلژدوفرانس، همه جا راه را به یکسان بر استعدادها و آمادگی ها بگشاید.
هرجا که فکری باشد کتابی نیز باشد.
نه یک روستایی بی دبستان باشد، نه یک شهر بی دبیرستان، نه یک شهرستان بی
دبیرستان!
برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که
در آن بلای ویرانگری بنام گرسنگی جایی نداشته باشد.
شما قانونگزاران، از من بشنوید که :

فقر آفت یک طبقه نیست، بلای همه جامعه است .بلای همه ی جامعه
رنجِ فقر رنج یک فقیر نیست، ویرانی یک اجتماع است.
فقر بدترین دشمن نظم و قانون است.

#ویکتور_هوگو
#سالروز_درگذشت

با شاخه‌ی گل‌یخ 
از مرز این زمستان خواهم گذشت 
جایی کنار آتش گم‌نامی 
آن وام کهنه را به تو پس می‌دهم 
تا هم‌سفر شوی 
با عابران شیفته‌ی
گم شدن 
شاید حقیقتی یافتی 
هم‌رنگ آسمان دیار من 
شهری که در ستایش زیبایی

دور از تو قهوه‌ای که مرا مهمان کردی 
لب می‌زنم 
و شاخه‌ی گل‌یخ را کنار فنجان جا می‌گذارم 
چیزی که از تو وام گرفتم 
مهر تو را به قلب تو پس می‌دهم 
آری قسم به ساعت آتش 
گم می‌کنم اگر تو پیدا کنی 
این دست‌بند باز شد اینک 
از دست تو که میوه‌ی سایش به واژه‌هاست.

#محمد_علی_سپانلو
#سالروز_درگذشت

تنم تابوت غمگینی که جانم رانمی‌فهمد
دلِ تنگم حصار استخوانم را نمی‌فهمد

 شبیه بغض نوزادی که ساعت‌هاست می‌گرید
پر از حرفم کسی اما زبانم را نمی‌فهمد

 انارم دانه دانه دانه دانه دانه غم دارم
کسی تا نشکنم راز نهانم را نمی‌فهمد

دلم تنگ است و می‌گریم،دلم تنگ است و می‌خندم
کسی که نیست دیوانه ، جهانم را نمی‌فهمد

 چنان‌در آتش غم سوخته جانم که‌می‌دانم
پس ازمرگم کسی نام و نشانم رانمی‌فهمد

 #حسین_منزوی
#سالروز_درگذشت