پیام بشریت‌

هنگامه #اخوان| #دشتی مرکب با #بیات‌ترک #بیات‌اصفهان

دل خون شد از اميد و نشد يار، يار من
اي واي بر من و دلِ اميدوار من

از جور روزگار نَگريَم، که در فراق
هم روزِ من سيه شد و هم روزگار من

نزديک شد که خانه صبرم شود خراب
رحمي بکن، وگرنه خرابست کار من
***
بشنو از نی چون حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند

کز نیستان تا مرا ببریده اند
از نفیرم مرد و زن نالیده اند

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

شاعر: #هلالی‌جغتایی، #مولوی

محمدتقی #سعیدی|#بیات‌اصفهان

من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

همه غم‌های جهان هیچ اثر می نکند
در من از بس که به دیدار عزیزت شادم

خرّم آن روز که جان می رودم از طلبت
تا بیایند عزیزان به مبارک بادم

من که در هیچ مقامی نزدم خیمه انس
پیش تو رَخت بیفکندم و دل بنهادم

دانی از دولت وصلت چه طلب دارم هیچ
یاد تو مصلحت خویش ببرد از یادم

به سخن راست نیاید که چه شیرین سخنی
وین عجب‌تر که تو شیرینی و من فرهادم

سعدیا حبّ وطن گرچه حدیثیست شریف
نتواند مُرد به سختی که من اینجا زادم

شاعر: #سعدی