معرفی کتاب روانشناسی بالینی و فلسفه علم آیا روان‌شناسی واقعاً یک علم است؟ اگر روان‌شناسی به اندازه فیزیک یا شیمی علم نیست، آیا می‌تواند نوع دیگری از علم باشد؟ آیا این رشته با قواعد علمی معتبر پیش می‌رود؟ آیا می‌توانیم این موضوع را اثبات کنیم؟ این پرسش‌ها بیش از یک قرن است که مورد بحث قرار گرفته‌اند و هنوز پاسخ‌های قطعی برای آن‌ها وجود ندارد. کتاب «فلسفه علم و روان‌شناسی بالینی» با ارائه جهت‌گیری‌های جدید و تحریک‌آمیز در تفکر انتقادی، از خوانندگان می‌خواهد تا آنچه را که می‌دانند و به‌ویژه چگونگی دستیابی به آن را، دوباره مرور کنند. این اثر با ارائه راهنمایی مختصر در مفاهیم مرکزی فلسفه که برای درک علم به کار می‌روند، فیلسوفان علم را به نگاهی انتقادی به مشکلات بنیادی روان‌شناسی دعوت می‌کند و بالینگران را به بازنگری در نظریه‌ها و فرضیات بنیادی که به کارشان جهت می‌دهد، ترغیب می‌کند. نویسنده به شدت بر ضرورت چند دیدگاهی تأکید دارد و آن را منبعی از قدرت مناسب برای مکتب‌های فکری زنده می‌داند. کتاب استدلال می‌کند که تنش‌های مداوم بین روان‌شناسی و فلسفه به نفع هر دو طرف است، و برای نشان دادن این، روش‌های عمده تحقیق فلسفی را معرفی می‌کند؛ پرسش‌های کلیدی در فلسفه علم مرتبط با روان‌شناسی را مطرح می‌کند؛ نقش معاصر معرفت شناسی را توضیح می‌دهد؛ تأثیر پاپر، کوهن و منتقدان آن‌ها را بر تحقیق روان‌شناسی تحلیل می‌کند؛ نظریه رفتاری اسکینر را بررسی می‌کند؛ و مشکلات فلسفی در کد اخلاقی‌ انجمن‌ روانشناسان آمریکا را در نظر می‌گیرد. این کتاب برای مشغولین به هر دو رشته‌ی روانشناسی و فلسفه، وسیله‌ای برازنده است تا شاهد ملاقات این دو حوزه با یکدیگر باشند.