روعان | روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران

#تکه_کتاب
📌مشخصه اختلال شخصیت خودشیفته نیاز به تحسین شدن زیاد، احساس خودستایی شدید و درک نکردن احساسات دیگران است. افراد خودشیفته خود را بسیار مهم می‌دانند، دستاوردهای خود را بزرگ جلوه می‌دهند و کارهای دیگران را کم‌ارزش می‌کنند. افراد خودشیفته درباره موفقیت، پیروزی، اعتبار و قدرت خود و مورد ستایش دیگران قرار گرفتن خیال‌پردازی‌هایی می‌کنند.

آنان همواره در انتظار تحسین شدن از سوی دیگران هستند، و معتقدند که به طور کلی دیگران هیچ‌گاه احترام لازم را برای آنان قائل نشده‌اند. آنان احساس استحقاق خود را به زبان می‌آورند و معتقدند که باید از امتیازها و احترام ویژه برخوردار شوند، حتی اگر کار خاصی برای آن انجام نداده باشند.

در شخصیت خودشیفته، همچنین احساس برتری شایع است. این افراد تصور می‌کنند که استثنایی هستند و فقط باید با کسانی معاشرت کنند که منحصر به فرد و استثنایی هستند. از آنجا که آنان با افراد خاصی معاشرت می‌کنند، دیدگاه‌هایی که درباره خودشان دارند پررنگ‌تر می‌شود. چنین فردی ممکن است اصرار داشته باشد که بهترین وکیل را دارد یا در بهترین دانشگاه درس می‌خواند و خود را منحصر به فرد، متمایز از دیگران و بهتر از هر فرد دیگر ببیند.

چنین اشخاصی انتظارات زیادی از اطرافیان خود دارند. دیگران باید همواره آنها را تحسین کنند و دوستان نیز باید آنان را خالصانه ستایش کنند. بسیاری از اشخاص خودشیفته با افرادی دوستی برقرار می‌کنند که از لحاظ اجتماعی ضعیف و فاقد محبوبیت‌اند‌ تا آنکه برای دریافت توجه مجبور به رقابت با افراد خودشیفته نباشند.

👤رندی لارسن و دیوید باس، از کتاب روانشناسی شخصیت، ترجمه فرهاد جُمهری و همکاران

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاوره

#تکه_کتاب
📌اگر واقعا به انسان و ضمیر ناخودآگاه او علاقه دارید، کتاب‌های درسی روانشناسی را نخوانید، کتاب‌های بالزاک را بخوانید، کتاب‌های داستایفسکی را بخوانید، کتاب‌های کافکا را بخوانید. در آثار آنها خیلی بیشتر از کتاب‌های روانشناسی (از جمله کتاب‌های خود من)، درباره روان انسان، چیز یاد می‌گیرید.

اریک فروم، از کتاب هنر گوش دادن، ترجمه پروین قائمی

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌هر کس را باید مجاز و محق دانست که مالک احساسات خود باشد و خود را متمایز از دیگران بداند. شاید این نکته به نظرتان عجیب برسد، اما در واقع، در فرایند تغییر و رشد اساسی‌ترین گام همین است.

شاید بسیاری از ما از فشار شدیدی که بر زنان، شوهران یا فرزندانمان وارد می‌کنیم تا به افکار و احساساتی شبیه به افکار و احساسات ما دست یابند، آگاه نیستیم. چیزی که ما غالبا به دیگران می‌گوییم این است که «اگر می‌خواهی دوستت داشته باشم، باید مثل من احساس کنی و مثل من فکر کنی. اگر من می‌گویم رفتارت بد است تو هم باید همین طور احساس کنی؛ اگر من احساس می‌کنم که چیزی خوب و مطلوب است، تو هم باید همین احساس را داشته باشی.»

در حالی که گرایش مراجعان ما پس از گذراندن دوره درمان خلاف این را نشان می‌دهد. آنان مایلند که شخص دیگر، احساسات، ارزش‌ها و هدف‌های احتمالا متفاوت و متمایز خود را داشته باشد و مختصر این که مایلند و می‌گذارند، فرد به شیوه‌ای که خود می‌خواهد و یا می‌تواند احساس و عمل کند.

به اعتقاد من وقتی شخص پی می‌برد که می‌تواند به احساسات و واکنش‌های خود اعتماد کند، به این معنی است که درمی‌یابد انگیزه‌های پنهانش لزوما مخرب یا مصیبت‌بار نیستند و دیگر نیازی به مراقبت و حمایت دیگران ندارد، بلکه قادر است زندگی را بر مبنایی واقعی تجربه کند، تمایل به قبول استقلال دیگران نیز در او افزایش می‌یابد. پس وقتی فرد در می‌یابد که می‌تواند به خویشتن متمایز و بی‌همتای خود اعتماد کند، اعتمادش به همسر یا فرزندش نیز بیشتر می‌شود و احساسات و ارزش‌های متمایز و بی‌همتایی را که در آن دیگری وجود دارد نیز به سهولت بیشتری می‌پذیرد.

📚کارل راجرز، از کتاب هنر انسان شدن، ترجمه مهین میلانی

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌اگر دو برادر همسان را به مدت سه سال هر روز به بدترین شکل مورد شکنجه قرار دهید
و به اولی بگویید شکنجه اش جزئی از یک تمرین ورزشی است و به دومی هیچ دلیلی برای شکنجه کردنش ارائه ندهید،
برادر اول بعد از سه سال به ورزشکاری قوی و با اعتماد به نفس بالا و برادر دوم به انسانی حقیر و سرشار از عقده ها و کینه ها تبدیل می شود...

شکنجه و رنج برای هر دو یکسان است، اما تفاوت در معنایی است که به رنج کشیدن شان می بخشید ، یکی به امید روزهای بهتر رنج می کشد و دیگری با هر ضربه خردتر و حقیرتر می شود.

اینکه چگونه با سختی ها و مشقت های زندگی کنار بیاییم و به آن ها واکنش نشان دهیم، نهایتاً محصول یک "تصمیم شخصی" است...

می‌توانیم تصمیم بگیریم به سختی ها و مصائب اجتناب ناپذیر زندگی از منظر «معنا و حکمت» نگاه کنیم تا در پس هر ضربه روحی و هر لطمه جسمی تنومندتر، مقاوم تر و آگاه تر بیرون بیاییم یا اینکه تصمیم بگیریم در بهترین حالت یک «قربانی_منفعل» با حیاتی پر از غم باشیم.

📚انسان در جستجوی معنا
ویکتور فرانكل

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌یکی از مضرترین تمایلاتی که من در طبیعت بشر دیده‌ام ناراضی بودن از حال و چشم‌داشت به آیندهٔ مجهول است.
بجای اینکه از گلهای زیبایی که در کنار پنجره اتاقمان روییده است لذت ببریم در عالم رؤیا به گلستان سحرآمیزی که در کرانهٔ افق است چشم دوخته‌ایم.

بعضی چیزها در جهان خیلی مهم‌تر از دارایی هستند.

یکی از آنها توانایی خوش بودن با چیزهای ساده است. ولی انصافا یک کتاب خوب میتونه دیدمون رو به زندگی عوض کنه میتونیم توی این دنیای پرهیاهو راحت تر زندگی کنیم و آرامش مون بیشتر میشه!

📚آیین زندگی
دیل کارنگی

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌تا زنده‌ای، زندگی کن! اگر زندگیت را به کمال دریابی، وحشت مرگ از بین خواهد رفت! وقتی کسی بهنگام زندگی نمی‌کند، نمی‌تواند بهنگام بمیرد… از خود بپرس که آیا زندگی را به کمال دریافته‌ای؟…

آیا زندگی خودت را زیسته‌ای؟ یا با آن زنده بوده‌ای؟ آیا آن را برگزیده‌ای؟ یا زندگیت تو را برگزیده است؟ آیا آن را دوست داری؟ یا از آن پشیمانی؟ این است معنی زندگی را به کمال دریافتن.

📚اروین یالوم
از کتاب وقتی نیچه گریست
ترجمه سپیده حبیب

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌وقتی دوستی در حضور شما می‌گرید، چه می‌کنید؟ معمولا سعی دارید آرامَش کنید. ممکن است بـرای دلداری‌اش بگویید: «خب، خب، آرام باش» یا او را در آغوش بگیرید یا با عجله به دنبال دستمال بگردید یا در جستجوی راهی باشید که به دوستتان کمک کند کنترلش را به دست آوَرَد و دست از گریه بردارد.

ولی موقعیت درمان چیزی فراتر از آرام کردن می‌طلبد. از آنجا که گریستن اغلب نشانه ورود به حجره‌های عمیق‌تر عاطفی است، وظیفه درمانگر این نیست که مودبانه به بیمار کمک کند که دست از گریه کردن بردارد.

درست برعکس، شاید بخواهید بیماران را تشویق کنید که بیشتر به عمق بروند. ممکن است به سادگی از آنها بخواهید افکارشان را با شما در میان بگذارند: «سعی نکن از این حال و هوا خارج شوی. در آن بمان. لطفا به حرف زدن با من ادامه بده، سعی کن احساساتت را به زبـان بیاوری.» یا سوالی بپرسید که من اغلب از آن استفاده می‌کنم: «اگر اشک‌هایت زبان داشتند، چه می‌گفتند؟»

📚اروین یالوم
از کتاب هنر درمان
ترجمه سپیده حبیب

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاوره

#تکه_کتاب
📌درحالی که روزمان را سپری می‌کنیم
باید به تناوب درنگ کنیم و درباره‌ این حقیقت تامل کنیم که ما همیشه زنده نخواهیم بود و از این رو ممکن است امروز آخرین روز زندگی‌مان باشد.

چنین تاملی به جای آن که ما را به لذت‌گرایی سوق دهد، برآن می‌دارد که قدردان فرصت زندگی باشیم و از این که زنده‌ایم و می‌توانیم امروزمان را با فعالیت پر کنیم به وجد آییم.

این امر ما را برآن می‌دارد که از هدر دادن روزهایمان اجتناب کنیم. به عبارت دیگر وقتی که رواقیان اندرزمان می‌دهند که هر روز را چنان زندگی کنیم که گویی آخرین روز است، هدفشان تغییر فعالیت‌های روزانه‌ی ما نیست بلکه تغییر حالت ذهنمان در هنگام انجام دادن آن فعالیت‌هاست.

خصوصا به این معنی نیست که می‌خواهند ما را از تفکر و برنامه‌ریزی برای فردا باز دارند، بلکه از ما می‌خواهند همچنان که درباره‌ فردا فکر می‌کنیم و برای آن برنامه‌ریزی می‌کنیم، قدر امروز را نیز بداریم.

📚ویلیام اروین
از کتاب فلسفه‌ای برای زندگی

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌هنگامی که انسان اعتماد به نفس یا احساس خودارزشمندی را از دست می‌دهد، به توانایی‌هایش شک می‌کند و زندگی و کار در نگاه او بی‌ارزش می‌شوند، آنگاه به این نتیجه می‌رسد که باید هدف زندگی خود را «داشتن»‌هایی چون تعطیلات دلپذیر، فرزندان مطیع، رابطه‌های خوب، تفکرات درخشان و برجسته، بحث‌های مهم‌تر و مفصل‌تر و امثال این‌ها قرار دهد.

کسی که هدف زندگی‌اش را «داشتن‌های» گوناگون می‌داند، مانند آن انسان سالمی است که به جای استوار ایستادن بر پاهای خود، همیشه از چوب زیربغل استفاده می‌کند. چنین فردی برای زیستن، به یک شی خارجی چنگ می‌اندازد تا در نگاه دیگران، آن کسی جلوه کند که آرزو دارد باشد. او تا آنجا «کسی» محسوب می‌شود که بتواند چیزی داشته باشد. او تصمیم می‌گیرد بر اساس داشتن چیزهایی، کسی باشد و در واقع خودش در مالکیت اشیایی است که تصور می‌کند مالک آن‌هاست.

📚اریک فروم
از کتاب هنر بودن
ترجمه پروین قائمی

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌نوع تجربیاتی که در اوایل زندگی برای ما پیش می‌آید و نحوه برخورد ما با این تجربیات، شدیدا بر نوع تجربیاتی که در آینده با آن مواجه خواهیم شد و همچنین نحوه ادراک ما از این تجربیات و برخورد ما با آنها تاثیر می‌گذارد.

برای مثال یک کودک دوساله که به صورتی اجتماعی و با بازیگوشی رشد پیدا کرده در مقایسه با کودکی که نسبتا آرام و گوشه‌گیر بوده، بسیار بیشتر می‌تواند توجه و علاقه بزرگسالان را برانگیزد. کودک گوشه‌گیر احتمالا محیط میان‌فردی پرباری نخواهد داشت که بیش از پیش باعث کاهش احتمال تغییر بنیادی در وی می‌گردد.

به همین ترتیب، کودک فعال‌تر همچنان به یادگیری این موضوع ادامه می‌دهد که دیگران سرگرم‌کننده هستند و لذا به تعامل با آنها ادامه می‌دهد و الگوی وی نیز هرچه بزرگتر می‌شود با شدت بیشتری تثبیت خواهد شد. به علاوه نه تنها این دو کودک رفتارهای متفاوتی را در سایرین برمی‌انگیزند، بلکه تفسیر آنها از یک واکنش واحد ابراز شده توسط دیگران نیز متفاوت خواهد بود.

بدین ترتیب کودک بازیگوش ممکن است واکنش سرد و خاموش شخص دیگر را به عنوان نوعی بازی تلقی نموده و به تعامل خود با وی ادامه دهد تا زمانی که شاید یک واکنش مثبت را در او برانگیزد. کودک ساکت‌تر، که چندان به تعامل عادت ندارد، فورا واکنش اولیه طرف مقابل را به عنوان نشانه‌ای برای عقب‌نشینی تلقی خواهد کرد.

اگر به این دو کودک به عنوان بزرگسال نگاه کنیم، شاید هنوز بتوانیم تفاوت میان آنها را دریابیم: یکی اهل معاشرت، شاد و دارای نظر مثبت به دیگران و دیگری برعکس، خجالتی و غیرمطمئن نسبت به اینکه دیگران به وی علاقمند هستند می‌باشد.

الگوی کودکی در دوران بزرگسالی آنها نیز ادامه پیدا کرده است.با این حال ما قادر به درک فرآیند رشد آنها نخواهیم بود مگر آنکه متوجه شویم معلمان، همبازی‌ها، دوستان و همکاران آنها یکی پس از دیگری چگونه به عنوان «هم‌دست» سبب حفظ الگوی غالب در آنها شده‌اند. ما قادر به فهم امکانات تغییر نخواهیم بود مگر آنکه متوجه باشیم حتی اکنون نیز چنین «هم‌دستانی» وجود دارند و اگر آنها نقش خود را در این فرآیند قطع کنند، احتمال تغییر الگو خواهد بود.

📚پل واکتل
از کتاب روان‌تحلیل‌گری، رفتاردرمانی و جهان رابطه‌ای
ترجمه فریبا خالیچی

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌فروید معتقد بود که هیچ رویدادی تصادفی یا اتفاقی نیست و در پس هر رفتار، فکر یا احساسی یک دلیل وجود دارد. هر کاری که انجام می‌دهیم، هر فکری که می‌کنیم، هر چیزی که می‌گوییم و هر احساسی که داریم تجلی ذهن -ضمیر هشیار، نیمه‌هشیار یا ناهشیار- ماست.

فروید در کتاب «آسیب‌شناسی روانی زندگی روزمره» این اندیشه را مطرح می‌کند که «اتفاقات» کوچکی که در زندگی روزمره مردم رخ می‌دهد، مثلا اشتباه خطاب کردن یک نفر، فراموش کردن یک قرار ملاقات و از بین بردن چیزی که متعلق به فردی دیگر است، تجلی انگیزه‌های ناهشیار آنهاست.

مثلا یک بار، دیک آرمی نماینده جمهوری‌خواه ایالت تگزاس در کنگره آمریکا، از بارنی فرانک، نماینده ایالت ماساچوست که فردی همجنس‌گراست، با عنوان «Barney Fag» نام بُرد (Fag: به معنی کسی که با هم‌جنس خود ارتباط جنسی برقرار می‌کند)، یا یکی از اساتید روانشناسی، زیگموند فروید را «Sigmund Fraud» خطاب کرد (Fraud: به معنی حقه‌باز و متقلب).

این خطاها، با وجود اینکه اغلب باعث شرمندگی افراد می‌شوند، اما به گفته فروید، نمایانگر انگیزه‌های ناهشیارند. بدین ترتیب رویدادهایی نظیر لغزش‌های کلامی، تاخیرها، فراموش کردن نام دیگران و از بین بردن چیزهایی که متعلق به دیگران است، دلیل دارند و وقوع آنها تصادفی نیست و در صورتی که بتوان محتویات ضمیر ناهشیار افراد را بررسی کرد، علت این رویدادها مشخص می‌شود.

📚رندی لارسن و دیوید باس
از کتاب روانشناسی شخصیت
ترجمه فرهاد جُمهری و همکاران

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌روان‌درمانی مسیری است که فرد را به سوی معنی عمیق زندگی می‌برد. زمینه را آماده می‌کند. برای تغییر باید، ژرفای تاریک احساساتمان را ببینیم. در این تاریکی‌ها باید با آرزوهای واپس‌زده و ضربه‌های دوران کودکی مواجه شد.

در واقع وقتی فردی روان‌درمانی را آغاز می‌کند، حقیقتا کور است. به اشکال گوناگون قربانی و دشمن خود است و از آن بی‌خبر است. او خیال می‌کند قربانی تاریخچه‌ خانوادگی است، ولی در روان‌درمانی می‌تواند به رابطه‌ تعارضات بیرونی با ابعاد ناخودآگاهش پی ببرد. از این راه می‌تواند خود را مکان‌یابی کند و به برخی ترمیم‌ها بپردازد. اینجا عموما کار درمانگر خاتمه می‌یابد. البته جهت نشان داده شده است.

📚گی کورنو، از کتاب قربانی دیگرانیم و جلاد خویش، ترجمه زهرا وثوق

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌تنهایی همیشه هم بد نیست؛ می‌تواند سودمند باشد و مولد خلاقیت. تنهایی را می‌توان نوعی موهبت دانست، لحظه‌ای که فرد خود طالب آن است، به دستش می‌آورد و از آن محافظت می‌کند تا بتواند طی آن به تامل و تفکر بپردازد. تنهایی می‌تواند راهی برای شناخت خود و دیگران باشد. در حقیقت، نوشته‌های زیادی وجود دارند که هم انزوای خودخواسته و هم تنهایی را، به‌ویژه در ارتباط با خلاقیت و هنر، نعمتی بزرگ توصیف می‌کنند. تنهایی برای نویسنده و هنرمند ممکن است نیرویی شفابخش باشد و حتی خلاقیت او را شکوفا کند. اصل تعیین‌کننده این است که تنهایی تحمیلی است یا خودخواسته، چه مدت طول می‌کشد و تمایلی برای تجربه آن وجود دارد یا نه. از ویژگی‌های مهم انزوا و حتی تنهایی به‌عنوان وسیله‌ای برای پرورش خلاقیت، موقتی بودن آن است.

📚فِی باوند آلبرتی، از کتاب سرگذشت تنهایی تاریخچه یک احساس، ترجمه اکرم رضایی بایندر

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی

#تکه_کتاب
📌اولین گام در استفاده از وقت و زمان این است که بیاموزیم چگونه در واقعیت زمان حال زندگی کنیم. از دیدگاه روان‌شناختی لحظه و زمان حال تمام آن چیزی است که در اختیار داریم. گذشته و آینده از آن جهت که بخشی از زمان حال هستند معنی‌دار می‌باشند.

رویدادهای گذشته از دو جهت، در زمان حال، برای ما مهم و معنی‌دار می‌باشند: یکی اینکه ما در زمان حال به آنها می‌اندیشیم و دیگر اینکه باعث شده‌اند تا ما، به عنوان موجودی زنده، در زمان حال چنان باشیم که هستیم و با گذشته فرق داشته باشیم.

واقعیت گذشته در این است که انسان می‌تواند در زمان حال آن را به یاد بیاورد. گذشته در زمانی حال بوده است و آینده نیز در زمانی حال خواهد شد. به سر بردن در موقعیت گذشته يا آینده جدا کردن خود از واقعیت است و حالت مصنوعی دارد.

واقعیت این است که در هر لحظه و در هر زمان در موقعیت اکنون نفس می‌کشیم و به سر می‌بریم. گذشته تا حدی که «اکنون» را تبیین می‌کند، موجودیت دارد و آینده تا جایی که بتواند «اکنون» را هدف‌دار و معنی‌دار بسازد.

📚رولو می، از کتاب انسان در جستجوی خویشتن، ترجمه مهدی ثریا

✔️ روعان | رسانه روان‌شناسی و علوم تربیتی ایران
https://t.center/psyedumedia
https://eitaa.com/psyedumedia
#روان_شناسی #روانشناسی #علوم_تربیتی #مشاور #علوم_اعصاب #روان_پزشکی #علوم_شناختی