Смотреть в Telegram
Perspective | پرسپکتیو
▪️چهار محور اصلی در فیلمنامه ➖بخش اول تاکید اساسی در تئوری گام به گام بر عناصر روایی و فیلمنامه از منظر چگونگی تقسیم اطلاعات است. این عناصر شامل شش بخش اصلی یعنی پیرنگ، پیش داستان، شخصیت‌ها، افکت‌های درام، ژانر و ساختار است. این شش بخش نیز دارای زیر مجموعه‌های…
▪️چهار محور اصلی در فیلمنامه
➖بخش دوم (آخر)
در گام دوم در سطح «پیرنگ بیرونی»، یعنی کاتالیزور در سطح پیرنگ درونی، گام فرسایش به وقوع می‌پیوندد که فرسایش به معنای فروریزی مکانیسم‌های دفاعی و انطباق شخصیت است. در این گام قهرمان ندای ضمیر ناخودآگاه خویش را می‌شنود، گرچه باور نمی‌کند. در گام سوم در سطح پیرنگ بیرونی، یعنی پیش‌رَوی در سطح پیرنگ درونی، گام گریز به وقوع می‌پیوندد. در این گام قهرمان تلاش می‌کند از رویارویی با ترس‌هایش فرار کند. در گام چهارم در سطح پیرنگ بیرونی، یعنی بحران در سطح پیرنگ درونی، گام پذیرش واقع می‌شود.
در این گام واکنش قهرمان به معنای پذیرفتن انشقاق میان بود و نمود شخصیتش است. نقطۀ عطف اول در سطح پیرنگ بیرونی گام مبارزه در سطح پیرنگ درونی است. در این گام قهرمان اولین قدم را برای مقاومت مستقیم با ترس‌هایش برمی‌دارد. تا قبل از نقطۀ عطف اولی در سطح پیرنگ درونی، قهرمان غالباً ضعیف‌تر از آن است که با تحمل رنج و طبق اراده‌اش از خود دفاع کند، حتی اگر در مسیر راه خطرناک قدم بردارد.
پردۀ دوم در تئوری گام به گام نیز در سطح پیرنگ بیرونی از مجموعه‌ای ماجرای دراماتیک تشکیل شده که در بطن دراماتیکی به نام خودِ قهرمان کنار هم قرار می‌گیرند. در این سطح قهرمان نیز باید از ایستگاه‌های دراماتیک مشخصی عبور کند. در سطح پیرنگ درونی این پرده به دو قسمت تقسیم می‌شود. بخش یک این پرده از مجموعه‌ای ماجرای دراماتیک تشکیل شده که در بطن دراماتیکی موسوم به مبارزه برای تغییر، یعنی تا گام نقطه‌ی میانی در سطح پیرنگ بیرونی، ادامه می‌یابد.
در این گام فرآیند آگاهی قهرمان در سطح پیرنگ بیرونی و درونی بر هم منطبق می‌شوند. آگاهی بر خویش، کلید دگرگونی شخصیت قهرمان است که در نقطۀ میانی حادث می‌شود. بخش دوم پرده را بطن دراماتیکی موسوم به تغییر در کنار هم قرار می‌دهد. در سطح پیرنگ درونی قهرمان از حالت کنش‌پذیرِ محض به حالت کنشگر در می‌آید. این ویژگی به منزلۀ مخالفت با شرایط موجود به وسیلۀ آگاهی بر ضعف‌ها و ترس‌ها و دفاع از خویش به وسیلۀ اراده‌اش است. ماجراهای پردۀ سه در سطح پیرنگ بیرونی در بطن دراماتیکی موسوم به نتایجِ تصمیم قهرمان کنار هم قرار می‌گیرند. در این پرده قهرمان فیلم نیز باید از ایستگاه‌های دراماتیک مشخصی عبور کند. در سطح پیرنگ درونی، منحنی نیاز درونی شخصیت در بطن دراماتیکی موسوم به اثبات تغییر کنار هم قرار می‌گیرد. قهرمان فیلم در این سطح نیز از ایستگاه‌های دراماتیک درونی خاصی عبور خواهد کرد.
در تئوری گام به گام وجه تمایز سه پرده با دو نقطۀ عطف از هم مشخص می‌شود. یعنی نقطۀ عطف اول در پایان پردۀ یک و نقطۀ عطف دوم در پایان پردۀ دو است. حال نقطۀ اوج گام مهمی است که در پردۀ سه به وقوع می‌پیوندد. در سطح پیرنگ درونی نیز دو نقطۀ عطف سه پرده را از هم متمایز می‌کنند. نقطۀ عطف اول در نیمۀ پردۀ دوم، یعنی در ایستگاه نقطۀ میانی و نقطۀ اوج در پایان پرده‌ی سه شکل می‌گیرد.
🎬 فیلم « این سرزمین مال من است ۱۹۴۳ »
📚 « تئوری‌های فیلمنامه در سینمای داستانی »
✍️ نوشته: شاهپور شهبازی
📇¦ #ScreenWriting
🌀¦ @Perspective_7
➖بخش دوم (آخر)
در گام دوم در سطح «پیرنگ بیرونی»، یعنی کاتالیزور در سطح پیرنگ درونی، گام فرسایش به وقوع می‌پیوندد که فرسایش به معنای فروریزی مکانیسم‌های دفاعی و انطباق شخصیت است. در این گام قهرمان ندای ضمیر ناخودآگاه خویش را می‌شنود، گرچه باور نمی‌کند. در گام سوم در سطح پیرنگ بیرونی، یعنی پیش‌رَوی در سطح پیرنگ درونی، گام گریز به وقوع می‌پیوندد. در این گام قهرمان تلاش می‌کند از رویارویی با ترس‌هایش فرار کند. در گام چهارم در سطح پیرنگ بیرونی، یعنی بحران در سطح پیرنگ درونی، گام پذیرش واقع می‌شود.
در این گام واکنش قهرمان به معنای پذیرفتن انشقاق میان بود و نمود شخصیتش است. نقطۀ عطف اول در سطح پیرنگ بیرونی گام مبارزه در سطح پیرنگ درونی است. در این گام قهرمان اولین قدم را برای مقاومت مستقیم با ترس‌هایش برمی‌دارد. تا قبل از نقطۀ عطف اولی در سطح پیرنگ درونی، قهرمان غالباً ضعیف‌تر از آن است که با تحمل رنج و طبق اراده‌اش از خود دفاع کند، حتی اگر در مسیر راه خطرناک قدم بردارد.
پردۀ دوم در تئوری گام به گام نیز در سطح پیرنگ بیرونی از مجموعه‌ای ماجرای دراماتیک تشکیل شده که در بطن دراماتیکی به نام خودِ قهرمان کنار هم قرار می‌گیرند. در این سطح قهرمان نیز باید از ایستگاه‌های دراماتیک مشخصی عبور کند. در سطح پیرنگ درونی این پرده به دو قسمت تقسیم می‌شود. بخش یک این پرده از مجموعه‌ای ماجرای دراماتیک تشکیل شده که در بطن دراماتیکی موسوم به مبارزه برای تغییر، یعنی تا گام نقطه‌ی میانی در سطح پیرنگ بیرونی، ادامه می‌یابد.
در این گام فرآیند آگاهی قهرمان در سطح پیرنگ بیرونی و درونی بر هم منطبق می‌شوند. آگاهی بر خویش، کلید دگرگونی شخصیت قهرمان است که در نقطۀ میانی حادث می‌شود. بخش دوم پرده را بطن دراماتیکی موسوم به تغییر در کنار هم قرار می‌دهد. در سطح پیرنگ درونی قهرمان از حالت کنش‌پذیرِ محض به حالت کنشگر در می‌آید. این ویژگی به منزلۀ مخالفت با شرایط موجود به وسیلۀ آگاهی بر ضعف‌ها و ترس‌ها و دفاع از خویش به وسیلۀ اراده‌اش است. ماجراهای پردۀ سه در سطح پیرنگ بیرونی در بطن دراماتیکی موسوم به نتایجِ تصمیم قهرمان کنار هم قرار می‌گیرند. در این پرده قهرمان فیلم نیز باید از ایستگاه‌های دراماتیک مشخصی عبور کند. در سطح پیرنگ درونی، منحنی نیاز درونی شخصیت در بطن دراماتیکی موسوم به اثبات تغییر کنار هم قرار می‌گیرد. قهرمان فیلم در این سطح نیز از ایستگاه‌های دراماتیک درونی خاصی عبور خواهد کرد.
در تئوری گام به گام وجه تمایز سه پرده با دو نقطۀ عطف از هم مشخص می‌شود. یعنی نقطۀ عطف اول در پایان پردۀ یک و نقطۀ عطف دوم در پایان پردۀ دو است. حال نقطۀ اوج گام مهمی است که در پردۀ سه به وقوع می‌پیوندد. در سطح پیرنگ درونی نیز دو نقطۀ عطف سه پرده را از هم متمایز می‌کنند. نقطۀ عطف اول در نیمۀ پردۀ دوم، یعنی در ایستگاه نقطۀ میانی و نقطۀ اوج در پایان پرده‌ی سه شکل می‌گیرد.
🎬 فیلم « این سرزمین مال من است ۱۹۴۳ »
📚 « تئوری‌های فیلمنامه در سینمای داستانی »
✍️ نوشته: شاهپور شهبازی
📇¦ #ScreenWriting
🌀¦ @Perspective_7
Telegram Center
Канал