اناری افتاده ام پای درخت؛ خسته، خشکیده، فسرده، دست به دست شده، جدا افتاده و پوسیده، پست شده، پیوسته به خاک تن به برزخ تاریکی سپرده، از تحمل گذشته، به تحمل خورده! این شروعِ تکرارِ آره، شروعِ تکرارِ شهود... خزش شریان ریشه ها در آغوش خاک گرفتن بال و پر مثل تولد دوباره درویش پیر سرشار از دانش سراسر مهربونی ولی؛ دوباره پای زندگی، مثل انار خورده نشده، میپلاسی میسوزی میمیری میپوسی خاک میشی خاک... #روز_به @Osyannn