با لحاظ عمق راهبردی انقلاب، انتخاب پزشکیان مناسبترین گزینه برای ریاست جمهوری چهاردهم است.
✍ عبدالرضا اسدی؛ فعال سیاسی اصولگرا/ دلفان
دور اول انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم دو نتیجهی بد را برای اصولگرایان به همراه داشت؛ اول اینکه کاندیداهای جبههی انقلاب اخلاق را در مناظرات باختند و دوم اینکه حتی در مشارکت پایین هم که یک استراتژی برای برد آنها بود نتوانستند حائز اکثریت آرا شوند که به نظر میرسد مولفهی دوم مولود مولفهی اول و آبستن افقهایی مبهم برای این طیف در سپهر سیاسی آینده باشد.
اتخاذ رویهی پوپولیستی و عوامفریبانه با هدف مدیریت افکار عمومی و بدزبانی و بداخلاقی و بد عهدی کاندیداهای پوششی مخصوصاً آقای زاکانی را میتوان دو اثر بد دانست که این جریان در فرایند تبلیغات انتخاباتی در افکار عمومی از خود به جای گذاشت.
به نظر میرسد جریان موسوم به انقلابی در انتخابات چهاردهم یک واقعیت مهم را کاملاً نادیده گرفت و آن توجه به مهمترین گزارهی جمهوریت یعنی
#وفاق_ملی است که میتوان از آن به عنوان مهمترین شاخصهی عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران یاد کرد.
چنانچه رهبر معظم انقلاب در ۸ تیر بیان کردند؛ نفس انتخابات مهمترین اصل در انتخابات است، اصل مهمی که معظم له از آن به آبروی نظام یاد کرد و همین اصل بیانگر آن است که همراهی ملت با نظام در اولویت امور قرار دارد.
قطعاً مهمترین چالش پیش روی نظام پدیدهی شوم
#گسل_ملت_حاکمیت است و متاسفانه این مهم مورد غفلت خیل کثیری از انقلابیون قرار گرفته است. دکترینِ جلیلی و افرادی همچون رسایی در جرگه ایشان
#حذف_جریان_چپ ولو به قیمت بسط گسل پیش گفته است و قطعاً این تفکر بزرگترین چالشها را در فرداهایی نه چندان دور در پیش روی نظام ایجاد خواهد کرد.
بیشک توازن قدرت در حاکمیت پایه و اساس
وفاق ملی است. نمیتوان و عاقلانه هم نیست که دست یک جریان را در کشور از حکمرانی کوتاه کرد. با این وصف گزارههایی چون
#مجلس_انقلابی و
#یک_دست_کردن_قوا نه تنها هیچ امتیازی برای انقلابیون محسوب نمیشود بلکه در بلند مدت میتواند بر گسل نحس حاکمیت_ملت بیفزاید. هم مجلس بایستی محل تضارب آراء باشد و هم سلیقهها و جریانهای مختلف بایستی در حکمرانی ایفای نقش کنند تا بتوان از همهی ظرفیت نظام برای حصول
وفاق ملی استفاده کرد. حقیقتی که هم در گفتمان امام مبرهن و هم در قانون اساسی هویدا و هم در سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری ساری و جاری است.
با این اوصاف به نظر میرسد آقای دکتر پزشکیان از هر نظر برای تحصیل این آرمان ارجحیت دارد بر آقای دکتر جلیلی و میتواند به مراتب بهتر و کارآمدتر از تیشان در این حوزه ایفای نقش کند.
از طرفی طیف چپگرا نیز بایستی به این مهم توجه کند که پزشکیان زمانی میتواند در ماموریت مهم خود موفق باشد که بتواند نقش خود را در تحصیل
وفاق و آشتی
ملی به خوبی ایفا کند و این امر مستلزم پرهیز از انحصارطلبی این طیف در دولت چهاردهم و ایمان و التزام به تعدیل مواضع غیرقابل حصول این جریان است. مواضعی که بیشتر از هر چیزی به بدنه خودش ضربه زده و در جمعیت همراه خود ایجاد یاس و ناامیدی کرده است، حقیقتی که ما در همین دور اول انتخابات چهاردهم نظاره گر آن بودیم و دیدیم که علیرغم دعوت افرادی چون خاتمی و موسوی و ظریف از یاران همراه برای مشارکت در انتخابات چهاردهم با استقبال قابل انتظار آنها همراه نبود. دلیل این عدم استقبال بیش از هر چیزی به تندرویهای این طیف در اتخاذ مواضع و هدفگذاریهای غلط برمیگردد؛ چرا که وقتی اهداف در یک برنامه غیرقابل حصول باشند قطعاً در بلند مدت موجب یاس و ملال در حامیان آنها خواهد شد و دود این کار در مقاطعی مهم و حیاتی به چشم خودشان خواهد رفت.
(
#برپا #نیوز همان
#پیام #دلفان است
جدیدترین اخبار و رویدادهای دلفان و استان
👇👇👇👇عضویت در ایتا
https://eitaa.com/barpanews123پیام دلفان در تلگرام
👇👇👇https://t.me/joinchat/AAAAAEJ9sqy6CMjUPGws0w