Смотреть в Telegram
پسغامبر
امیر پرویز پویان در ‌‏۲۴ سالگی در نوشته‌ی ۱۴ صفحه ای جامعه ایران و اوضاع جهان را نقد می‌کند.  او میگوید  کارگران  و توده های مردم  انسان‌های ‏بدون رغبت به آموزش‌های سیاسی، غرق در ابتذال و عیش و نوش اند و آنان را “منحط‌ترین و کثیف‌ترین آثار ارتجاعی معاصر” می‌نامد…
او سپس نتیجه می‌گیرد که باید ‌‏”رد تئوری بقا” (که ساخته و پرداخته خودش است و روشن نیست که منظورش چیست و یا آن را از کجا آورده است) و با فداکاری و گذشتن از جان، جامعه را بیدار کرد. نهایتا نتیجه میگیرد اینگونه توده رابطه درونی با کمونیست ها برقرار میکند و طی یک فرایند زمانی نیروی خود را در اختیار پیشاهنگان قرار میدهد جهت انقلاب... که سرانجام با تلاش بی‌وقفه جنبش چپ تئوریک!! و انقلابیون۵۷ و ایضا کمک های دول بیگانه این امر مهم بوقوع پیوست و اکنون توده‌ی عیاش از عیش و نوش خوشگذرانی های مبتدل به فقر و فلاکت انقلابی که حتما از ضرورت های نیل به آن هدف بزرگ یعنی فروپاشی امپریالیسم جهانی است رسید... از متن : فقدان هر نوع جريان قابل لمس سیاسی و ناآگاهی  آنان موجب شده است تا به پذیرش فرهنگ مسلط جامعه تا حدی تمكين یابند. به ویژه کارگران جوان، حتی ساعات محدود بیکاری و اندوخته های حقیر خود را صرف تفريحات مبتذل خرده بورژوائی میکنند. غالب آنها خصائل لمپن پیدا کرده اند. هنگام کار اگر مجال گفتگو داشته باشند میکوشند تا با مکالمات مبتذل ساعات كار را کوتاه سازند. گروه کتابخوان کارگران مشتری منحط ترین و کثیف ترین آثار ارتجاعی معاصر هستند. دشمن ما میکوشد با جلوگیری از هر گونه حرکت سیاسی در سطح توده ای و با ازدیاد روز افزون تفریحات سهل الوصول، کارگران ما را به پذیرش خصلت عمومی خرده بورژوائی عادت دهد و به این طریق پادزهر آگاهی سیاسی را در میان آنان بپرکند. @pasghambar پسغامبر
Telegram Center
Telegram Center
Канал