. گر چشم چو آهوت وفا داشتی‌یی از خـوی پلنگ دست وا داشتی‌یی بـا ما چه کنی به حُسن روبَه‌بازی؟ ای یوسف روزگار، گرگ آشتی‌یی! #مهستی ▫️منبع: مجموعه خطی شماره ۳۷۷۵ کتابخانه صائب پاشا ترکیه، تالیف ۶۸۱ ه.ق، برگ ۸ 🔹 شاعر در هر مصراع از رباعی نام یک حیوان را التزام کرده: آهو، پلنگ، روباه، گرگ. مهستی با استفاده از روابط معنایی ( تقابل و تناسب معنایی واژگان) رباعی زیبایی خلق کرده و این از ویژگی‌های سبکی و مهارت‌های اوست. وی با ظرافت خاصی و با عنوان یوسف روزگار برای معشوق در واقع ردپا و تصویری زنانه از خود در شعر به جای گذاشته است. 🔹 رباعی از نظر دستوری و لغوی نیز قابل توجه است. داشتی‌یی: ساخت کهن ماضی استمراری + پسوند تمنایی ساز اگر می‌داشت ، کاش می‌داشت، وجه تمنایی که بر مفهوم تمنا، درخواست و آرزو دلالت دارد و امروزه به شکل مذکور کاربرد ندارد. https://t.center/parniyan7rang