✅«وطندوستی» مبنا و محرك توسعه در انديشه ايرانی🔶هيچ جامعهای با افكار ضد كشور و ضد دولت توسعه نيافته است🔸اندرز نامهها، تكنيكیترين متون توسعه در انديشه ايرانی استایران سه بار در زمان باستان به لحاظ فنون مملکتداری و حکومتمندی شاهنشاهیهای ملی شکل داده است که در کتابهای تاریخ مورد ستایش خردمندانی چون ابنخلدون، ماکیاول و هگل قرار گرفته است. تبلور این میراث در اندرزنامهها وجود دارد یعنی متونی که توسط شاهان، وزرا، دبیران، موبدان و سایر کارگزاران حکومتی نوشته شده است. از عهد اردشیر و نامه تنسر تا آثار ابن مقفع، مسکویه، خواجه نظامالملک، غزالی، سعدی و ... که فنون حکمرانی را شرح دادهاند.
🔸فرا روایتهای آرمانگرا، منطق اندرزنامهها را درک نمیکنندایجاد حاکمیت مطلقه، سلطه مشروع نخبگان، چرخه عدالت، ارتباط دین و دولت، مولفههایی است که امروزه در اغلب کشورهای توسعهیافته به رسمیتشناخته است، مورد تاكيد اندرز نامه هاست. اندیشههای آنارشیستی، پسامدرنیسم، مارکسیسم و سوسیالیسم و اغلب فرا روایتهای آرمانگرا، منطق اندرزنامهها را درک نمیکنند و اگر در کشوری این افکار رواج یابد توسعه از میان خواهد رفت. به خصوص گاهی آرمانگرایان آنارشیست با ایدئولوژیهای فرقهای و قومیتی گره میخورند و کشور را در آستانه نابودی قرار میدهند.
🔸اندیشههای ضدملی توهمات بیوطنی هستند که نسبتی با توسعه ندارندتاكيد انديشه ايرانی بر وطندوستي است. هیچ کشوری با افکار ضد دولت و ضد کشور توسعه پیدا نکرده است. منطق توسعه اجماع نخبگان ملی است که کشور را دوست دارند و برای توسعه یا آبادانی آن از هیچ اقدامی دریغ نمیکنند. این اندیشهها، وطندوستی و علقه مداوم مردم برای کشور را یادآوری میکند. بدون وطن انسانها آواره هستند و اغلبِ اندیشههای ضد ملی توهمات بیوطنی هستند که نسبتی با توسعه ندارند.
🔸فرهنگ ملی ایران، مغايرتی با فرهنگ جهانی توسعه ندارد توسعه نیاز به خردمندان جهانی دارد که مجموعه ادب و فرهنگ آنها مغایرتی با فرهنگ توسعه نداشته باشد. مثلا منتسکیو برای فرانسه، ماکیاول برای ایتالیا، کانت برای آلمان، کنفوسیوس برای چین جایگاه اندیشهای توسعه را فراهم ساختهاند. در ایران نیز هنجارهای برآمده از بیشمار خردمندان چون خواجه نظامالملک، فردوسی، سعدی، حافظ و مولوی شاخصهای فرهنگی به لحاظ توسعه دارند
🔸برای توسعه باید ننگ فردی را خرید و حال عوام را رعایت نكرد!ذهنیتهای تکبعدی و تکخطی و ساده گمان میکنند تنها با سر در لاک خویش فروبردن، انزوای کشور و استراتژیهای هجومی میتوانند کشور را توسعه دهند، فارغ از آنکه گاهی برای توسعه باید ننگ فردی را خرید و حال عوام را رعایت نکرد تا بتوان برای مصلحت کشور اقداماتی انجام داد. تلاش، فداکاری، از جان گذشتن و دست به هر کاری زدن برای توسعه کشور در اندیشه ایرانی وجود دارد.
🔸با ایدئولوژیهای توهمی نمیتوان به شاخصهای توسعه دست یافتهیچ کشوری به توسعه دست نیافته است مگر آنکه نخبگانی وطنخواه فکر، جان، مال و همه هستی خویش را در راه آبادانی سرزمین خویش به کار گرفتهاند. برای توسعه نیاز به مبنا و جایگاه است و بر اساس تفنن و ایستادن بر ایدئولوژیهای توهمی نمیتوان به شاخصهای توسعه دست یافت. آمریکا، ژاپن، آلمان، انگلستان و حتی چین و هندوستان نخبگانی ملی و وطن دوست دارند و هرگاه افکار ضد وطن رواج یابند، آشوب، خشونت، جنگ و بیثباتی را شکل میدهند.
🔸با ذخيره ملی سنت قدمايی می توان به سمت توسعه رفت در نهایت، این گفته
#ریچارد_فرای را یادآوری میکنم که اعتقاد داشت آمریکا را سیاستمداران مؤسسی به دنیای جدید وارد ساختند که اندیشه و کنش ملی داشتند. جالب آنکه
#جفرسون به عنوان یکی از مؤسسان آمریکا علاقه زیادی به کورش داشت و نسخههای کورشنامه
#گزنفون با تفسیرهای جفرسون مورد تحلیل فرای قرار گرفته است و اینکه چگونه مؤسسان آمریکا سیستم احترام به تکثرها، رواداری، تفکیک قوا و تمرکززدایی را از ایرانیان آموختهاند. با چنین ذخیره ملی سنت قدمایی در اندیشه ایرانی، میتوان به سمت توسعه حرکت کرد.
ایران مبانی فکری و زیرساختهای نخبگانی تداومی دارد که در صورت فعالشدن در زندگی سیاسی، امکان توسعه را فراهم میسازد.
📚بخشهايي از مقاله دكتر "روحاله اسلامی" عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد مندرج در ماهنامه
كارخانه دار👇کانال خبری پان ایرانیست
👇https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PTR7tqOh54Eq