کانال خبری پان‌ايرانيست

✅ ریشه‌های تاریخی غلبه تعهد بر تخصص میان انقلابیون
(با نگاه به سانحه هواپیمای اوکراین)

🖌#آرسام_محمودی
@paniranist

نزدیک به یک هفته از انهدام هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ حامل نخبه‌های ایرانی، توسط سامانه پدافندی سپاه می‌گذرد. مسئولین سیاسی و نظامی که در ابتدای امر سعی فراوانی برای پنهان ساختن دلیل سقوط این هواپیما به خرج دادند، با سفر تیم کارشناسی اوکراینی و انتشار فیلم‌هایی از اصابت موشک به هواپیما در رسانه‌‌های بین‌المللی، نهایتاً مجبور به اعتراف شده و پذیرفتند که این هواپیما توسط پدافند سپاه پاسداران مورد هدف قرار گرفته است. کسانی که اندک دانش نظامی دارند، می‌دانند امکان وقوق چنین اشتباهی، در نزدیکی یک فرودگاه مسافربری آن هم در سال ۲۰۲۰ حتی در زمان به اوج رسیدن بحران، نزدیک به صفر است. تنها زمانی امکان وقوع چنین حادثه‌ای وجود دارد که مسئولین نظامی سازمانی که هواپیما را مورد هدف قرار داده (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) مانند همتایان سیاسی خود در جمهوری اسلامی از سوادی ناچیز در حوزه فعالیت خود برخوردار باشند. زمانی که بی‌سوادی و بی‌کفایتی و اوهام ایدئولوژیک بر منطق و دانش سیاسی و دفاعی غلبه می‌کند، باید هم بعد از چهل سال انتظار وقوع چنین حوادثی را داشت. اینجاست که باید به دنبال ریشه‌های این غلبه نامیمون در بهمن ۵۷ گشت. غلبه‌ای که باعث کشته شدن و حذف بسیاری از افراد توانمند و باتجربه در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی و نظامی شد. البته طبیعت انقلاب ۵۷ هم همین بود و داشتن انتظاری غیر از این از انقلاب ۵۷ اشتباه است.

تنها یک هفته پس از فروپاشی سیاسی ایران در بهمن ۵۷، ابعاد نگاه ایدئولوژیک انقلابیون به نیروهای مسلح و میزان درک آن‌ها از قوای قهریه ملت ایران مشخص می‌شود. سیدمحمود طالقانی از روحانیون اخوانی مسلک و ایدئولوژی زده که پدر معنوی بسیاری از گروه‌های انقلابی از جمله سازمان تروریستی #مجاهدین_خلق و #نهضت_آزادی بود و رابطه‌ای نزدیک با #جبهه_ملی داشت در ۲۹ بهمن ۵۷ در یک کنفرانس مطبوعاتی که پس از دیدار وی با یاسر عرفات ترتیب داده شده بود، سلسله مراتب نظامی در ارتش را زیر سؤال برده و بساط هرج و مرج را در ارتش، شهربانی و ژاندارمری فراهم کرد و بهانه را برای گروه‌های انقلابی برای غارت سلاح از پادگان‌های ارتش نیز مهیا ساخت. محمود طالقانی در این کنفرانس خبری درباره وضعیت ارتش، در اظهار نظری که از نظر قیاس شرایط وقت با اوضاع صدر اسلام به قیاس‌های این روزهای مسئولین جمهوری اسلامی بسیار نزدیک است و شاید بتوان آن را از اولین نوع این قیاس‌ها به شمار آورد، می‌گوید: «شما وقتی در صدر اسلام نگاه کنید می‌بینید که ارتش مردم بود و مردم ارتش بودند و با همان ارتش دو امپراطوری را در ربع قرن فروکوفتند. نظام حاکم در ارتش اسلام نظام درجه نبود، بلکه نظام لیاقت بود». طالقانی در ادامه این کنفرانس خبری، پس از درخواست محاکمه نظامیان رده بالا و امرای ارتش می‌گوید: «اگر کار بدست من باشد، من یک پاسبان لایق و با ایمان و کاری را در رأس شهربانی قرار می‌دهم و ستوانیک لایق را در رأس ستاد [ارتش] قرار می‌دهم. اما هنوز در خصوصیات ارتش این تلقین وجود دارد که یک دو ستاره باید در مقابل سه ستاره سلام بکند و باور نمی‌کند که یک دو ستاره بر سه-چهار ستاره فرماندهی کند. این نیاز به زمان دارد تا به تدریج این روابط از میان برود». خبرنگار از طالقانی می‌پرسد: «استنباط من از حرف‌های شما این است که ارتش ما در آینده با ارتش فعلی کاملاً متفاوت خواهد بود» و طالقانی پاسخ می‌دهد: «بله». (روزنامه اطلاعات، دوشنبه ۳۰ بهمن ۵۷، شماره ۱۵۷۸۸، ص ۱۰)

از فهوای کلام طالقانی که فرسنگ‌ها با عقلانیت و منطق فاصله دارد، می‌توان فهمید آنچه که او به دنبالش بوده چیزی شبیه به همین سپاه و بسیج است که او می‌خواسته جایگزین ارتش شوند. در طول چهل سال گذشته و خصوصاً در دوران جنگ، بسیاری از ارتشیان نسبت به عدم آموزش کافی پرسنل سپاه و عواقب سپردن امنیت کشور و سامانه‌های حساس پدافند به دست این گروه، هشدار داده بودند. خطاها و اشتباهات پرسنل سپاه در طول جنگ، باعث ریخته شدن خون بسیاری از ایرانی‌ها شد. اما حتی تجربه‌های تلخ جنگ هم باعث نشد تا مسئولین جمهوری اسلامی ترس و بی‌اعتمادی به ارتش را کنار بگذارند.

این سخنان غیرعلمی و ایدئولوژیک طالقانی بیانگر نگاه غیرعقلانی و غیر منطقی موجود بین انقلابیون وقت است. بانی اصلی این نگاه، گروه‌هایی چون نهضت آزادی بودند که جنگ سیاسی را علیه نیروهای مسلح ایران در دوران محمدرضاشاه آغاز کردند. آن‌ها که دنبال جایگزینی تعهد به جای تخصص بودند و تاریخ چهل سال گذشته نشان می‌دهد چه فجایعی در عرصه‌های مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی، زیست محیطی و ... با تکیه بر همین نگاه انقلابی بر کشور ما نازل شده است.

👇کانال خبری پان ایرانیست👇
https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PTR7tqOh54EqQ

🔴💥فراگیری مبارزات چریکی در مصر در گفت‌وگو با محمد توسلی عضو نهضت آزادی و دبیرکل کنونی نهضت آزادی:

🔸👈فقط مجاهدین خلق
از آموزش‌های ما (اعضای نهضت آزادی) استفاده کردند.

*در سال ۴۲ طبق چه تصمیمی‌ برای اعزام نیرو به مصر جهت فراگیری آموزش‌های چریکی (تروریستی) اقدام شد؟
-مذاکره با مقامات مصری به دنبال فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی پس از سال ۴۱ در خارج از کشور انجام شد. وقتی در سال ۴۰ نهضت آزادی ایران تشکیل شد، مرحوم دکتر #علی_شریعتی، مرحوم دکتر #چمران، مرحوم #قطب‌زاده و دکتر #ابراهیم_یزدی همه خارج از کشور بودند. در سال ۴۱ به توصیه دکتر شریعتی جلسه‌ای برگزار شد و نهضت آزادی ایران در خارج از کشور را تاسیس می‌کنند.
به دلیل آنکه دکتر شریعتی در پاریس با سازمان آزادی‌بخش الجزایر ارتباط تنگاتنگی داشت، ابتدا مذاکرات برای فراگرفتن آموزش‌های چریکی با الجزایر صورت گرفت، اما مشخص شد الجزایر آمادگی این کار را ندارد. سپس با مقامات مصری مذاکره کردند.

*اولین گروه چه کسانی بودند و در چه تاریخی به مصر رفتند؟
-۵ نفرآقایان دکتر چمران، دکتر ابراهیم یزدی، بهرام راستین، پرویز امین و شریفیان اولین گروهی هستند که در دی ماه ۱۳۴۳ وارد مصر شدند. شریفیان از ایران آمده بود، پرویز امین از پاریس، بهرام راستین از آلمان، دکتر چمران و یزدی هم از آمریکا امده بودند.

*در مصر با چه کسانی وارد مذاکره شدند؟
-اولین جلسه آشنایی این هیات ایرانی که نام سازمان مخصوص اتحاد و عمل (سماع) را برای خود انتخاب کرده بودند در قاهره با آقای کمال‌الدین رفعت، معاون رئیس جمهور مصر در ۱۹ دی ماه ۴۳ انجام شد. بعد از ملاقات اولیه از دوستان ما خواسته شد اصول مرامی ‌و سیاست داخلی و خارجی خود را تنظیم کنند. این اصول تنظیم و به جمال عبدالناصر، رییس جمهور مصر داده شد. بعد از این مذاکرات موافقت‌نامه همکاری بین سماع و کمال‌الدین رفعت، معاون رئیس جمهور مصر امضا و این پروژه کلید ‌خورد.
#مجاهدین_خلق
#نهضت_آزادی
#حزب_توده
#جبهه_ملی

👇کانال خبری پان ایرانیست👇
https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PTR7tqOh54EqQ

کسی که تاریخ ایران را استبدادی می‌نامید و درصدد زدودن آن بود، از دنیا رفت.

*نوشته: رضا ششگلانی*

از #ابراهیم_یزدی به عنوان یکی از عاملین تصفیه و تضعیف ارتش یاد می‌شود. جدا از نقش او در کشتار فرماندهان #ارتش ایران پس از انقلاب ۵۷ تبلیغات او و همفکرانش در #نهضت_آزادی، موجب لغو قراردادهای نظامی ایران با ایالات متحده‌ی آمریکا شد. ابراهیم یزدی لغو تعدادی از این قراردادها را به دولت بختیار نسبت می‌داد. اما حتی در صورت صحت این ادعای یزدی (که البته بر آن شبهه‌ی بسیار وارد است)، باید نظرات موهومی را که او و نهضت آزادی پیش از انقلاب مروجش بودند، مهمترین عامل لغو قرار دادهای نظامی ایران دانست.
نظراتی چون "توطئه بودن خرید هواپیماهای پیشرفته‌ی اف-۱۴ از سوی ایران جهت کاهش هزینه‌ی تمام شده‌ی آن برای آمریکا" که او تا سال آخر حیاتش از آن‌ها دفاع می‌کرد. دولت موقت بازرگان با همین استدلال و به بهانه‌ی بالا بودن هزینه‌ی نگهداری این هواپیما، به دنبال فروش و بازگرداندن این جنگنده‌ها به آمریکا بود که به دلیل مخالفت سرسختانه‌ی خلبانان و فرماندهان جان به در برده‌ی ارتش ایران، این پروژه ناکام ماند. از سوی دیگر تبلیغاتی که #نهضت_آزادی و علی‌الخصوص یزدی علیه فرماندهان ارتش صورت می‌دادند، از عوامل اصلی روحیه‌ی ضد ارتشی شکل گرفته در میان انقلابیون بود.

چندی پیش یزدی در مصاحبه با ماهنامه‌ی مهرنامه گفته بود:
«من "جنگ سیاسی-روانی علیه ارتش" را مطرح کردم. [به آقای خمینی] گفتم که ما به‏‌هرحال، با ارتش درگیر خواهیم شد. چون پاشنه آشیل آمریکا و شاه در ایران، ارتش است. ما چگونه باید با ارتش مقابله کنیم؟ شما جنگ مسلحانه را نفی می‏‌کنید؛ منطق شما را هم من می‏‌پذیرم. اما چکار می‏‌خواهید بکنید؟ من می‏‌گویم: "جنگ سیاسی-روانی". شما به‌ عنوان رهبر انقلاب دائما ارتش را به‏ اصطلاح "تُک" بزنید. آقای خمینی این استدلال من را پذیرفت. با مراجعه به صحیفه‌ی نور، می‏‌بینید که از آن تاریخ ایشان مرتباً این خط را پیگیری کردند. من اسم این خط را گذاشتم "جنگ سیاسی-روانی علیه ارتش" با هدف فروپاشی ارتش از درون. اعتقاد داشتیم باید ارتش را از درون خلع سلاح کرد.» (مصاحبه با مهرنامه شماره۳۳)

وی همچنین در گفتگو با تاریخ ایرانی به بی اعتمادی خود نسبت به ارتش و مخالفتش با اعزام ارتش به مناطق مرزی در روزهای ابتدایی درگیری ایران و عراق (پیش از آغاز رسمی جنگ) اعتراف کرده بود:
«به آقای مهندس بازرگان گفتم ارتش ایران از انقلاب شکست خورده است، "هنوز هم تصفیه نشده است". ما نمی‌دانیم که در ارتش چه خبر است. اگر شما به ارتش ماموریت دهید به کردستان برود، چه بسا در یک جنگ با عراق پیروز شود، اما به عنوان ارتش جمهوری اسلامی بیاید و مدعی انقلاب شود.» (گفتگو با تاریخ ایرانی؛ ۹ مهرماه ۱۳۹۳)

نقش مخرب یزدی و نهضت آزادی در تضعیف و تصفیه‌ی ارتش ایران انکار ناپذیر است. پیرامون ارتباط ابراهیم یزدی با مقامات آمریکایی و همچنین نقش او در تسلیح انقلابیون برای حمله به سربازان ارتش در جریان شورش‌های خیابانی سال ۵۷، حرف و حدیث بسیار است.

از نکات دیگر زندگی ابراهیم یزدی حضور او به همراه سایر اعضای نهضت آزادی در اردوگاه‌های کشورهای عربی، برای فراگیری نبردهای مسلحانه و حمایت آن‌ها از سازمان مجاهدین خلق است. به گفته‌ی یزدی اولین جزوات آموزشی نبردهای مسلحانه را اعضای نهضت آزادی که در اردوگاه‌ها آموزش نظامی می‌دیدند برای سازمان مجاهدین خلق فرستادند: «من در خاطراتم نوشته‏‌ام که دو حادثه بزرگ در دنیا در آن تاریخ بر روی جوانان مبارز اثر گذاشت. یکی پیروزی کاسترو در کوبا بود و دیگر، پیروزی جبهه‌ی آزادی‌بخش الجزایر. انقلاب کوبا چپ‏ها را جذب کرد و انقلاب الجزایر مسلمانان را. بنابراین، ناگهان این فکر در همه‌ی ما بوجود آمد که "ره چنان رو که رهروان رفتند!" به این نتیجه رسیده بودیم که با مبارزات کلاسیک و پارلمانتاریستی نمی‏‌شود به نتیجه رسید. بنابراین، باید دنبال حرکت مسلحانه رفت. به همین جهت هم، ما به مصر رفتیم و کار سازماندهی را آغاز کردیم. اولین جزوه‏‌های مبارزات مخفی را ما برای مجاهدین اولیه فرستادیم.» (مصاحبه با مهرنامه شماره ۳۳)
روایت‌های فراوان دیگری هم از ارتباط تشکیلاتی و مستقیم نهضت آزادی با سازمان #مجاهدین_خلق و کمک‌های نهضت آزادی به این سازمان موجود است که اشاره به همه‌ی آن‌ها باید در فرصتی دیگر انجام شود.
پاینده ایران
@paniranist

بازجوی بی‌رحم!

[مروری بر بخشی از اسناد تازه منتشر شده آمریکا]

دستیار سالیوان به واشنگتن می‌گوید که " #خمینی کوچک"[منظور #ابراهیم_یزدی دبیرکل #نهضت_آزادی] برخلاف بسیاری از مخالفان دیگر درک می‌کند که بزرگ‌ترین مانع تأسیس حکومت آینده، ژنرال‌های شاه هستند نه بختیار
بنا بر گزارش #سالیوان، یزدی همچنین به نقش آمریکا در تشویق امرای ارتش به خویشتن‌داری اذعان می‌کند و خواهان کمک آمریکا به متحول کردن فرهنگ "وفاداری قبیله‌وار" ارتش به شاه می‌شود؛ ارتشی که به گفته او "خطری بلندمدت" علیه جمهوری اسلامی است و باید "تحت کنترل ملت دربیاید."
روند خنثی کردن این "خطر بلندمدت"، باوجود آن‌چه افرادی نظیر ابراهیم یزدی یا داماد سابقش، شهریار روحانی، به آمریکایی‌ها گفته بودند، چهار روز بعد از پیروزی انقلاب با محاکمه و اعدام چهار ژنرال ارشد شروع شد.
صادق #خلخالی، قاضی شرع دادگاه انقلاب سرلشکر منوچهر #خسروداد (فرمانده هوانیروز)، سرلشکر رضا ناجی (فرماندار نظامی اصفهان)، #ارتشبد نعمت‌الله نصیری (رییس پیشین #ساواک) و #سپهبد مهدی رحیمی (فرماندار نظامی تهران) را محاکمه کرد و حکم #تیرباران فوری آن‌ها را، بعد از تأیید #آیت‌الله_خمینی، در ساعت ۱۱ و ۴۰ دقیقه شب پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ به اجرا گذاشت.
دو روز قبل از اعدام‌ها، بخش‌هایی از بازجویی آن‌ها از تلویزیون سراسری پخش شد. بنا بر اسناد، سفیر آمریکا هم این فیلم را تماشا کرد. سالیوان بازیگران بزرگ و کوچک آن‌چه را "نمایشی هولناک" توصیف می‌کند خوب می‌شناخت.
او به واشنگتن پیام می‌دهد: "عصر ۱۲ فوریه (۲۳ بهمن) ملت در تلویزیون با نمایش هولناک بازجویی دو ساعته از رئیس پیشین ساواک، نصیری (که خون از سرش می‌چکید و از قفسه سینه‌ای که معلوم بود شکسته، صدای خرخر می‌آمد) و فرماندار نظامی، رحیمی روبه‌رو شدند." در فیلم سوال و جواب با سپهبد رحیمی، نقش یک چهره برجسته بود.

سالیوان در گزارش خود نوشت: "بازجوی بی‌رحم، دوست ما ابراهیم یزدی بود."

@paniranist