کانال خبری پان‌ايرانيست

#ادامه ۲/۴

▪️اگر فرض بگیریم که #جمهوری_اسلامی این همه دموکراتیک برخورد نموده و با برگزاری #رفراندوم موافقت نماید و نتیجه ی علیه خود را نیز گردن نهد، از کجا معلوم که این جمهوری جدید دوباره دزدیده نشود و تاریخ دوباره تکرار نگردد؟ مگر شما انقلابیون توانستید جمهوری انقلابی نخستین را نگاه دارید؟ از کجا معلوم که بار دیگر دموکراسی با هیولا جابجا نشود؟
انقلابیون از سر همان غفلت و نبود دانش سیاسی همواره می گویند که ما علیه شاه به دلیل ستمگر و دیکتاتور بودنش انقلاب کردیم. اینان را باید همینجا نگاه داشت چرا که معنای حرفی که می زنند را هنوز پس از گذشت 40 سال نفهمیده اند. هنوز درست اندیشیدن را نیاموخته اند و نمی دانند که نمی توان علیه یک فرد انقلاب کرد. باید آنان را روشن ساخت و بدان ها آموخت که در سال 57 نه علیه شاه که علیه نظام پیشین و حکومت قانون یعنی مشروطه، انقلاب را معتبر کردند. تا زمانی که انقلابیون 57 نفهمیده اند که چه چیز را ساقط نمودند و چه کردند نمی توانند بگویند چه می‌شود کرد و به کدامین راه می توان رفت.

▪️انقلابیون 57 به جای آنکه بگویند چه برنامه ای برای آینده دارند بهتر است روشن نمایند که چه کاری در گذشته انجام داده اند. باید متذکر شد همانگونه که در دوره ی قاجار محمد علی شاه علیه مشروطه قد علم کرد و ستمگری پیشه نمود و خلع ید شد و شاه بعدی جایگزین او گردید، به همان نسبت اگر #محمدرضا_شاه نیز چنین بود باید همان رفتار درباره ی وی نیز معتبر می گردید. شاه ( هر شاه و متعلق به هر سلسله نه صرفا محمدرضا شاه) در نظام مشروطه نقشی حقوقی داشت و اگر از حقوق قانونی خود عدول نموده و ستم پیشه می کرد و چون فرد بود و نه برابر با نظام مشروطه، بر اساس قانون مشروطه می‌شد به کناری گذاشته شود و بر مبنای همان قانون و نظام فردی دیگری را به جای آن برگزید. نه اینکه به دلیل ستم شاه و یا کینه داشتن از وی بر پایه ی اندیشه هایی همچون چپ بخواهیم مشروطه را از میان برداشته و چیزی را جایگزین کنیم که نتیجه اش تحمیل کردن این همه فجایع خردسوز و خفت بار بر ملت ایران باشد. دیگر آنکه انقلابیون 57 اگر با #پادشاهی و فردی به عنوان شاه مخالف بودند و یا #نظام_مشروطه_سلطنتی را نادرست می پنداشتند و به جایش شکل ریاستی را جایگزینی مناسب می دانستند بازهم بر مبنای #قانون_مشروطه و در دل همان نظام و با حفظ روح قانون اساسی مشروطه و با بقای آن می توانستند بدان دست پیدا کنند. محتوای نظام سابق #حکومت_قانون بود. نظام سابق نظام تأسیس حکومت قانون بود و لاغیر. حکومت قانون در گذر استبداد به مشروطه هستی یافت. در مشروطه است که ما وارد عصری می شویم که می توان آن را عصر #سلطنت_ملت و یا #شهریاری_نو نامگذاری کرد. با شهریاری ملت، دولت هرگز نمی توانست استبدادی باشد چرا که قدرت در آن مشروط بوده و هر دولتی با اراده و خواست ملت برای اداره ی کشور دارای موجودیت می‌گردید. در مشروطه ماهیت وجودی دولت بر پایه و اساسی استوار بود و بر همین پایه بود که حدود اختیار و تعیین وظایف قوا مشخص می شد. بحث بر سر نظریه ی تفکیک قوا نیست که در حکومت های مستبد نبز چنین تفکیکی می تواند جاری باشد بحث بر سر حدود اختیار قوا می باشد که سرچشمه گرفته از تصمیم گیری و تشخیص ملت است و این نظریه ی مشروطه بود که با اصل تفکیک قوا تفاوت ماهوی دارد. ایستادن بر روی این نظریه است که امکان تأسیس آزادی را فراهم می نماید و در عدم آن چنین شرایطی مهیا نمی شود چون ماقبل استبداد است. در مشروطه پادشاه و شهریار ملت و نمادش شخص شاه بود. در این شهریاری نو، #شاه_مشروطه با #شاه_استبداد یکی نیست و نمی توانست باشد. بدین خاطر است که در قانون #مشروطه می خوانیم سلطنت ودیعه ای الهی است که از طرف ملت به پادشاه تنفیذ می گردد. اگر ملت شهریار نبود چگونه می توانست شاهی را تقدیم نماید؟ «ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش». اگر شهریار نوی هستی یافته در مشروطه ملت نبود چگونه می توانست ودیعه ای الهی را تنفیذ نماید؟ اگر ملت پادشاه نبود چگونه می توانست بدون آنکه واجد چیزی باشد آن چیز را اعطا نماید؟ شخص پادشاه و تاج در مشروطه نمایانگر فره ایزدی برای فرد نبود بلکه برای اعلام شهریاری ملت و اینکه وجود قوا سرچشمه گرفته از اراده ی ملت است.

پایان بخش دوم

@paniranist

❇️ #حجت_کلاشی:عدالتخانه در معنای عدلیه و قوه قضاییه از قوای #ملت است؛این است معنای #سلطنت_ملت

#حجت_کلاشی
#سلطنت_ملت
#مشروطه
#حکومت_قانون


https://twitter.com/hojjat_kalashi?s=09

@paniranist