دعای سفر
اللهُ أَکْبَرُ، اللهُ أَکْبَرُ، اللهُ أَکْبَرُ ﴿سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ * وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ﴾. ((اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ فِیْ سَفَرِنَا هَذَا الْبِرَّ وَالتَّقْوَى، وَمِنَ الْعَمَلِ مَا تَرْضَى، اللَّهُمَّ هَوِّنْ عَلَیْنَا سَفَرَنَا هَذَا وَاطْوِ عَنَّا بُعْدَهُ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِیْ السَّفَرِ، وَالْخَلِیْفَةُ فِیْ اْلأَهْلِ، اللَّهُمَّ إِنِّیْ أَعُوْذُ بِکَ مِنْ وَعَثَاءِ السَّفَرِ، وَکَآبَةِ الْمَنْظَرِ، وَسُوْءِ الْمُنْقَلَبِ فِیْ الْمَالِ وَاْلأَهْلِ)).
وهنگام باز گشت از سفر، علاوه بر دعاى فوق، کلمات زیر را بر آن بیفزاید: ((آیِبُوْنَ، تَائِبُوْنَ، عَابِدُوْنَ، لِرَبِّنَا حَامِدُوْنَ))
معنی: (الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر (پاک است آن ذاتى که این مرکب را در اختیار ما قرار داد در حالى که ما نمى توانستیم آنرا مسخّر گردانیم). الهى! ما در این سفر خواهان نیکى و تقوى و عملى هستیم که باعث خشنودى تو باشد. بار الها! این سفر را براى ما آسان بگردان و دورى راه را براى ما نزدیک کن. اى الله! تویى همراه ما در این سفر، و تو جانشین ما در خانواده هستى. بار الها! از مشقتهاى سفر، و دیدن مناظر غم انگیز، و تحول ناگوار در مال و خانواده به تو پناه مى برم).
و هنگام بازگشت، اضافه کند: ما توبه کنان، عبادت کنان، و ستایش کنان براى پروردگارمان، در حال بازگشت هستیم.
منبع: مسلم 2/998.