#ФАРИШТАЛИККA_DAЪВОЙИМ_ЙЎҚ #МУАЛЛИФ_САИДОРА - Ҳа Ўглим намунча бежосан!, нега бунчалар бир жойда диққат бўласан, ахир эртага тўй сал қовоғингни оч! Одилнинг ичига чироқ ёқса ёришмаётган юзи баттар тундлашди. - Дада, келинг шу тўйни тўхтатайлик, ҳеч кўнглим чопмаяпти... ҳадиксираб гапирди Одил ёлворгандек - Қизиқмисан?, Эртага тўй-ку, бу ёқда ҳамма йиғилган шарманда қилмоқчимисан?- ғазаб билан жеркди дадаси. Одил оғир нафасда кўзларини юмиб очди. -Дада тушунинг, бировнинг бахтсизилиги эвазига бахтли бўлолмайман! У ҳам бировнинг қизи унга фақат бахт хоҳлайман. - Ие қизга айтганман деган эдинг-ку? Хабари йўқми уни? - Бор айтганман Дада аммо... мен... - Бас қил! Сени ҳам бахтли бўлишга ҳаққинг бор, сен ҳам бахтга лойиқсан? - Худбинларчами? - Бу худбинлик эмас. Бандалик! Биз фаришта эмасмиз Оллоҳ яратган ожиз бандалармиз. Биз ўз бахтимизга эришиш учун интиламиз! Бировнинг бахти учун эмас! Ўзингни йиғиб ол! Сал иршайиб юр, одамларни шубҳалантирмай. Тўйдан кейин ҳаммаси ўзи изига тушиб кетади...