علی رغم آنکه من،به عنوان وارث تاج و تخت ایران،نماینده آن هستم،طرفداری و دفاع از پادشاهی را در صدر اولویت های خود قرار نداده ام، بلکه نقش فعلی خود را در قالب دفاع از روندی زندگی ساز به سوی مردم سالاری می بینم،روند و قیامی بدور از خشونت برای تحول ایران امروز.اگر قرار است که مردم ایران در یک همه پرسی آزاد و ملی(که در واقع آینده ی من نیز در آن رقم خواهد خورد)پادشاهی مشروطه ویا جمهوری را برگزینند،ماباید شرایطی را فراهم کنیم که طرح این تصمیم گیری به واقعیت بپیوندد و جامعه عمل بپوشد و باور من،در این راستا و در این برهه حساس از زمان ،هر بحث و منازعه ای در مورد مزیت و برتری یک سیستم حکومتی بر دیگری،نه تنها میتواند نابهنگام و تفرقه انداز باشد، بلکه امریست که روند تغییر و حیاتی ایران را نیز به تعویق خواهد انداخت.