تجربه به کرات نشان داده که این رفتار یکدست سلبیریتی ها طبیعی نیست.
من از رفح نمیگویم،چرا که تا زمانیکه ایرانم در عذاب است،هیچ خاکی و هیچ انسانی اولویتم حتی در نوشتار نیست،
از رفتار مغرضانه ی افرادی میگویم که مادامی که به یاد دارم بفکر و بانی تامین اهداف رژیم بوده اند و لاغیر!
که ایشان نه دلسوز مردمان رفح و غزه اند و نه نگران خون و اتش و کودک،که نیزارهای ماهشهر گواه میدهد به گفته هایم،
و
#آبان خونین و اسفالت سیراب از جنازه و کودک.
اینان فرزندان معنوی همان طایفه ای هستند که در اوج نعمت و ازادی و آبادی،
جمعه ی سیاه خواندند
گوزنها بازی کردند
و
زندونی یک فرد مجرم به مواد مخدر را،سیاسی نوشتند و دروغ را موسیقی دادند و ملودی نشاندند و نشئه ی هرویین،شاملو خواندند و بر روح لنین و استالین فاتحه فرستادند و ختم صلوات گرفتند!
ایران و ایرانی در صد سال اخیر از سلبریتی فقط اسیب دیده و هرکجا چربتر دادند،سلبریتی همانجا حاضر و همرنگ شد.