سیزدهم فروردین سالمرگ
#کاوه_گلستان است.
کسی که روسپیخانه را و
#جنگ و
#انقلاب را به قاب کشید.
دوربینی که روی چشمانش بود را ندیدم، حتی خودش را که فرصتی پیش نیامد که ملاقاتش کنم. همیشه برایم قابل احترام بود احترامی که هیچوقت حتی با مرگش گم نکردم و هرگز او را با
#ابراهیم_گلستان که پدرش بود، مقایسه نمیکنم.
کاوه گلستان عکاس بزرگی که هرگز زیر سایه ردای پدرش گم نشد. عکسهای بینظیر او از «شهرنو» یا همان روسپیخانههای ایران بخشی از تاریخ عکاسی ایران است او در جریان انقلاب هم با دوربینش در خیابانها عکسهای بینظیری گرفت و در جنگ عراق با ایران کلکسیونی از زیباترین عکسها را از خط مقدم نیروهای ایرانی به یادگار گذاشت.
طبق معمول قدرش دانسته نشد و شکار BBC شد و از بهترین عکاسان این رسانه بزرگ.
در سیزدهم فروردین هشتاد ودو هنگام انجام مأموریت تصویربرداری برای شبکه خبری بیبیسی در خط مقدم جنگ آمریکا علیه عراق، در شهر مرزی کفری در حدود کرکوک در عراق که تحت کنترل اتحاد میهنی کردستان بود، بر اثر انفجار مین کشته شد.
اما مرگ او پایانی برای یاد و آثار او نبود و نیست او در جایی گفته بود:
«من میخواهم صحنههایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها. اما نمیتوانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچکس نمیتواند»
✍ #مهدی_وزیربانی#شاه_فرتوت_ابریقستان@oldkingofebrighestan