به بهانهٔ جدا شدن
#لوییز_انریکه از تیم ملی فوتبال اسپانیا بدلیل سرطان خون
ـــــــــــــــــــــ
"خدا به انسان میگوید:
《شفایت میدهم از این رو که آسیبت میزنم؛ دوستت دارم از این رو که مکافاتت میکنم》"
این جمله بخشی از مجموعه ”چشم به راهِ” رابین درانات
#تاگور هست.
حافظ هم در این مورد میگه:
"هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش میزنند"
همیشه بدترین اتفاقات برای بهترین افراد رخ میده؛ همیشه دوست داشتنیترینها به بهترین شکل ممکن تو ذهن همه باقی میمونن؛ همیشه خاطرهانگیزها، طوری صحنه رو ترک میکنن که انگار همیشه در کنارتون هستند؛ اونها شاید جسمشون زیر خروار ها خاک یا کیلومترها دور از شما باشه؛ ولی روحشون تا ابد بخشی از وجودتون رو تشکیل میده؛ طوری که نبودشون رو اصلا حس نمیکنی...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
وقتی دوران شیرین
#گواردیولا تو
#بارسلونا به انتهای راه رسید، پپ تو آخرین مصاحبهاش از مردی صحبت کرد که میتونست ادامه دهنده روزهای خوب آبی اناریها باشه؛
دوران اوجی که میتونست با
#تیتو_ویلانووا ادامه پیدا کنه ولی یک غده سرطانی گلوی تیتو رو گرفت و پروژه مربیگری دستیار باهوش پپ رو تو سال ۲۰۱۳ برای همیشه خاتمه داد و همون غده سرطانی یک سال بعد، خاتمه دهنده کل زندگی تیتو شد...
تیتو رفت ولی انقدر دوست داشتنی بود که هر سال، ۲۵ آوریل، یادش تو کاتالونیا و اسپانیا زنده نگه داشته میشه؛ چون همیشه خاطرهانگیزها، طوری صحنه رو ترک میکنن که انگار همیشه در کنارتون هستند؛
حال و روز بارسا بعد از پپ و تیتوی فقید خیلی تعریفی نداشت تا دوباره فرشتهای از خود باشگاه، برای نجات بارسا دست به کار شد؛ از همون روز اولی که کت شلوار رو با کتونی میپوشید، آدم جذابی به نظر میومد؛
#لوییز_انریکه رو میگم...
از همون ابتدا نه تنها تو قلب بارساییها قرار گرفت بلکه به عنوان یه مربی دوست داشتنی، تو ذهن همه فوتبالیها برای خودش جا باز کرد؛
در اولین حضورش با بارسا سهگانه گرفت تا ثابت کنه که ادامه دهنده روزهای خوبه؛
انریکه معمار یکی از دوست داشتنیترین بارسلوناهای چند سال اخیر بود؛ معمار برد دراماتیک دقیقهی ۹۳ تو برنابئو؛
اصلا همه اینها به کنار؛ هدایتگر آبی اناری ها در
#معجزه_نیوکمپ بود
https://t.me/oldkingofebrighestan/16267آزاد؛ رها؛ بی دغدغه ولی پر از دغدغه؛ ظاهری خندون و درونی پر از استرس؛ بیخیال در عین باخیالی؛ تنها مربیای که در عین بی تاکتیکی، تیمش رو کاملا مسلح به زمین میفرستاد؛
مربیای که لذت بردن از فوتبال رو بلد بود؛ نه تنها بلد بود، بلکه به همه تماشاگرها هم انتقال میداد؛
انریکه بعد از سه فصل و ۹ جام، بارسا رو ترک کرد و یک سال تصمیم به استراحت گرفت؛ در همین مدت،
#لوپتگی سرمربی اسپانیا شد؛ نتایج خوبی گرفت تا وقتی که اتفاقات اخراجش رخ بده؛
اون به بدترین شکل ممکن، اردوی لاروخا رو ترک کرد تا انریکه دوباره بعد از یک سال روی نیمکت بشینه و اینبار عاشقانههاش رو با تیم ملی کشورش سهیم شه؛ همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه دوباره یک اتفاق شخصی باعث شد که یکی دیگه از دوست داشتنیها رو در کنارمون نداشته باشیم؛
احتمالا دوباره یه
#سرطان لعنتی ولی این بار در خون؛
رگهایی که فوتبال ازش جاریه و سرطانی که کل فوتبال رو در بر میگیره؛
انریکه از هدایت اسپانیا استعفا داد؛
فعلا از چشم ها دور شد ولی همیشه خاطره انگیزها، طوری صحنه رو ترک میکنن که انگار همیشه در کنارتون هستند؛ فرق نمیکنه که دلیل رفتنشون چی بوده و کی بر میگردن؛
تاگور میگه:
"هر کودکی با این پیام به دنیا میآید که خدا هنوز از انسان نومید نیست."
ما هم ازش نا امید نیستیم؛ اون برمیگرده؛ قطعا برمیگرده؛ ولی برای بازگشت به یک
معجزه نیاز داره؛
معجزهای به اندازه گل ششم بارسلونا توسط سرخیو روبرتو؛ وقتی هم که به فوتبال برگرده، به اندازه پیراهن نشون دادن
#مسی به هوادارای مادرید در سانتیاگو برنابئو خوشحال میشیم...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan