«خودآموز رأی آوردن»
از آنجا که از قدیم گفتهاند بخت فقط یک بار در خانۀ آدم را میزند، یا اگر هم از خر شیطان پایین بیاید و قدری سخاوتمندانهتر رفتار کند، نهایتاً چهار سال یک بار در خانۀ آدم را میزند، لازم است منتظران بخت، اصول زیر را رعایت کنند تا همای سعادت بر ایوان خانهشان بنشیند. البته حتماً میدانید که همای سعادت وحشی است، اخلاق بدی دارد و ممکن است آب و دانۀ ایوان شما را نپسندد و بیچشمورویی کند و یک روز پیش از سپیدهدم از ایوان بپرد، پس منتظران بخت باید تور و ساطورشان را هم آماده کنند تا به محض آنکه همای سعادت به ایوانشان پرید، زبانبسته را به تور اندازند و مانند بوقلمون در جشن شکرگزاری، گلویش را ببرند، پرهایش را بچینند تا غذای شاهانهای بتوانند بر سفرۀ شام نهند ــ همای سعادتِ شکمپُر.
اما اگر سودای نمایندگی دارید، بدانید و آگاه باشید الان برای شروع دیر است. باید حداقل یکی دو سال پیش آغاز میکردید. از کجا؟ از شبکههای اجتماعی، از اینستاگرام، توییتر.
باید ناگهان مانند شوالیهای جانبرکف به میدان میآمدید، وقتی هنوز آنقدر به
#انتخابات مانده بود که هیچکس نمیتوانست به شما انگ بزند این سروصداها و پستهای آتشینتان سودای نهفتهای دارد. مردم هم قطعاً آنقدر ساده هستند که چشمشان نهایتاً فقط همین چند شب جمعۀ آتی را میبیند و فکری بلندتر از این ندارند. پس باید زمانی آغاز میکردید که اصلاً کسی یادش نبود انتخابات سال یا دو سال آینده است.
بعد فیلم و ویدئو از سخنرانیهای خود در دانشگاه و دیدار با دانشجویان منتشر کنید. فراموش نکنید باید روی دانشجویان و کلاً روی جوانان سرمایهگذاری کنید.
جوانها سن پایینی دارند و سرمایهگذاری روی آنها مانند سرمایهگذاری در بیمۀ عمر است.
اگر توجه جوانها را جلب کنید، کم کم ده سال پشتوانه دارید.
جوانها هنوز آنقدر سن ندارند که تجربه اندوخته باشند و نتوان خامشان کرد، اما در عین حال آنقدر سن دارند که میل به اعتراض داشته باشند و گوششنوای شما باشند.
حالا بتازید... بخصوص به سیستم دانشگاه، به وام ازدواج، به رانتهای تحصیلی، رانتهای اقتصادی، به آقازادهها، به اقتصاد نئولیبرال، به هر چیز بیدردسر بتازید و رحم نکنید. بخصوص به دولت!
واژۀ
#فساد باید در تمام جملاتتان باشد. استادان فاسد، نظام آموزشی فاسد،
#کنکور بیپدرمادر... این چیزها را جوانها میفهمند.
اگر از «افزایش ۱۵ درصدی حقوق کارگران و
#تورم ۴۰ درصدی بگویید» حرف خوبی است، اما شاید دانشجوها هنوز به این مرحله نرسیده باشند که مسائل معیشتی برایشان تا این حد مهم باشد. پس بلندتر فریاد بزن و از فساد دانشگاهها بگو! برو مناظره، برو این نشست، برو آن نشست... سر مسائل حاشیهای آمپر بچسبان و فریاد بزن و بگو «با این فساد ما به هیچجا نمیرسیم!»
این مرحلۀ پیشاانتخاباتی مهمترین مرحله است. اگر این مرحله را انجام ندادهاید، پول بیزبان را خرج پوستر و بنر نکنید، لطفاً!
حتماً حواستان هست که وقتی انتقاد میکنید باید از چه انتقاد کنید و از چه انتقاد نکنید؟ اگر این کار را بلد نیستید، بدانید و آگاه باشید که کلاً دارید اشتباه میزنید! از طرف دیگر، چون خود شما تا چند وقت پیش معاون فلانی بودید و رئیس فلانجا بودید، باید جوری انتقاد کنید که کسی نگوید «مَشتی خودت چطوری مدیر فلانجا شده بودی؟» ترجیحاً از رانتهایی انتقاد کنید که خودتان در آن سهیم نبودهاید، چون کار است دیگر، یک شیرپاکخوردهای اسم شما را سرچ میکند و از صفحۀ ویکیپدیایتان ــ که از صفحۀ ویکیپدیای مهناز افشار مفصلتر است! ــ متوجه میشود شما وقتی فقط بیستوچند سال داشتید مدیر یک جای خیلی مهم بودید!
اما برویم سراغ حوزۀ انتخابی! وقتی به حوزۀ انتخابی میروید باید جوری حرف بزنید که انگار بقیۀ مردم ایران که خارج از این حوزۀ انتخابیاند بیگانگانی چپاولگرند و قرار است حقوق حوزۀ انتخابی خود را از حلقوم بقیۀ مردم بیرون بکشید! دائم دوگانههای خودی و غیرخودی را در اذهان تداعی کنید و به مردم بفهمانید بخشی دیگر از «مردم» حقشان را خوردهاند!
دعواهای مردم با مردم همیشه جواب داده است، چرا اینبار جواب ندهد؟ بدانید و آگاه باشید که
#پوپولیسم وِردی است که هر دری را میگشاید.
در نهایت توجهتان را به این نکتۀ مهم جلب میکنم که رسیدن به «کرسی» مانند رسیدن به قهرمانی است! همانطور که «قهرمان ماندن دشوارتر از قهرمان شدن است» در کرسی ماندن هم از تصاحب کرسی دشوارتر است.
حتماً میدانید که اگر سیاست سه در ورودی دارد، از آن سو ده در خروجی دارد. پس از امروز به فکر حفظ قهرمانی باشید. شام سبک بخورید. سیگار و قلیون نکشید و اگر پرستویی لب پنجره نشست پنجره را ببندید!
#مهدی_تدینیعکس: آقای دکتر سید
#مجید_حسینی #شاه_فرتوت_ابریقستان@oldkingofebrighestan