شاه فرتوت ابریقستان

‍ ‍ ⬅️ پارساییِ سیاسی را از این زن بیاموزیم!

#جاسیندا_آردرن نخست وزیر ۴۲ساله نیوزیلند پس از ۵.۵ سال خدمت، با تشکر از مردم اعلام کرد به‌زودی از این منصب کناره‌گیری می‌کند و دلیل آن را چنین بیان کرد:
«با در اختیارگرفتن این منصب عالی، مسئولیت‌هایی نیز متوجه فرد می‌شود، از جمله این مسئولیت که مطمئن باشید شخص مناسبی برای رهبری هستید و همچنین متوجه باشید که چه زمانی دیگر شخص مناسبی نیستید.»
او  در ادامه گفت:
«شما نمی‌توانید و نباید این مسئولیت را بر عهده بگیرید مگر اینکه از ظرفیت کاملی برخوردار باشید و کمی هم توان ذخیره برای چالش‌های برنامه‌ریزی نشده و غیر منتظره که به‌ناچار پیش می‌آیند، کنار گذاشته باشید.»
و در نهایت با فروتنی تمام اظهار داشت:
«می‌دانم که این منصب چه‌چیزهایی می‌طلبد و می‌دانم که دیگر آنقدر توان ندارم که بتوانم #عدالت را برقرار کنم. مساله به‌همین‌سادگی است.»

این سخن،  سطحی والا از پارسایی و تعهد سیاسی و باور به شایسته‌سالاری را نشان می‌دهد که با وجود اهمیت آن، در کمتر سیاستمداری می‌توان یافت.

شنیده‌ایم که پیامبر (ص) می‌فرمود «اگر کسی عهده‌دار رهبری جماعتی شود درحالی‌که در بین مردم فردی داناتر از وی باشد، وضع و حال آن جامعه مدام رو به پس‌رفت می‌گذارد تا از این کار بازگردند»، اما در عمل تا کنون از مدعیان پیروی از او پایبندی به این سخن را ندیده‌ایم. بر عکس فردی را دیده‌ایم که در  پیری و فرتوتی با بیش از ۹۵سال سن، همچنان خود را شایسته تصدی منصبی با انبوهی از مسئولیت می‌داند و بر این منصب گمارده می‌شود. 

"ویتوریو هوسله" در کتاب "اخلاق و سیاست" در بیان شرایط اخلاقی کسب قدرت، موضوعیت نداشتن و هدف نبودن قدرت را یکی از آن‌ها می‌داند و استدلال می‌کند کسی می‌تواند قدرت را به‌دست گیرد که  شیفته خدمت باشد و به مصالح عمومی بیاندیشد؛ بنابراین افرادی که جنون #قدرت دارند و نمی‌توانند از وسوسه قدرت رهایی یابند، شایستگی کسب قدرت ندارند؛ اما شیفتگان خدمت را از از کجا می‌توان شناخت؟
"هوسله" [برای] پاسخ این پرسش، هفت نشانه را بیان می کند:
نخست. کف نفس و خویشتن‌داری؛ یعنی هرکاری از دست او بر می‌آید و توانایی انجام آن را دارد، دوست نداشته باشد انجام دهد.
دوم. تنها در پی فرمان‌دادن به دیگران نباشد، بلکه اطاعت کردن از دیگران را هم آموخته باشد؛
سوم. اطاعتی که از دیگران می‌خواهد به لحاظ اخلاقی و عقلانی به سود آن‌ها باشد؛
چهارم. درصورت تحقق اهداف یا ناکامی از دستیابی به آن‌ها قدرت را واگذار کند یا استعفاء دهد، نه این که مجبور به استعفا شود؛
پنجم. پاس حقیقت را داشته باشد؛
ششم. وجدان اخلاقی خود را پایمال نکند؛
هفتم. در نهایت مصالح کل کشور را در نظر بگیرد، نه مصالح باند و جناح خود.

خانم آردرن با این اقدام خود، به‌خوبی پایبندی به شرایط اخلاقی کسب قدرت را نشان داد.
کاش آنان که ادعا دارند شیفته خدمت‌اند نه تشنه قدرت، نیز پارسایی سیاسی را از این زن سیاستمدار با شرافت می‌آموختند و صداقت خود را در عمل نشان می‌دادند.

✍ دکتر #علی_میرموسوی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan