شاه فرتوت ابریقستان

‍ ‍ امروز سالگرد کودتای منجر به سقوط #سالوادور_آلنده در #شیلی است.
در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷۰، #سالوادور_آلنده ، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری شیلی به صورت دموکراتیک در این انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب آلنده بود، #کیسنجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد. آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر ۱۹۷۳ با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از ۴۰۰۰۰ نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است. این کلماتی است که آن‌هایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سر فرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه - کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم، و با اطمینان به‌شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچ‌گاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آن‌ها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند.

📷 عکس: آخرین تصویر سالوادور آلنده پیش از کشته شدن در کودتای شیلی

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ #ویکتور_خارا در روستایی فقیر در #شیلی به دنیا آمد. مادرش شعرهای بومی می‌سرود و بدین ترتیب خارا از کودکی با ترانه‌های روستایی آشنا شد.
با نقل مکان خانوادهٔ خارا به شهر سانتیاگو، او با محیطی متفاوت از جامعهٔ روستایی آشنا شد. خارا پس از مرگ مادرش دچار خلاء عاطفی شد و به مدرسه دینی رفت. اما پس از دو سال آن‌جا را ترک کرد و عازم دورهٔ اجباری نظامی شد. پس از پایان دورهٔ سربازی خارا به دانشگاه رفت و در آن جا به مطالعهٔ موسیقی بومی شیلی پرداخت.
وی در سال ۱۹۶۹ همزمان با سال‌های پرالتهاب در شیلی،  نخستین آلبوم خود را به بازار فرستاد.
آشنایی با تفکرات سوسیالیستی تأثیر مهمی در افکار و زندگی او به جا گذاشت و هویتی ضد امپریالیستی به موسیقی او بخشید.

در سال ۱۹۶۹ حزب کمونیست، سوسیالیست‌ها و دیگر گروه‌های چپ شیلی ائتلافی به نام «جمعیت مردم» تشکیل دادند که یک سال بعد با معرفی #سالوادور_آلنده به عنوان کاندیدا وارد رقابت انتخاباتی شد. در این زمان خارا در استادیوم شیلی شهر سانتیاگو کنسرت بزرگی برپا کرد.

پس از پیروزی حزب «اتحاد مردم» در انتخابات، خارا طی سال‌های ۷۰ تا ۷۳ به سراسر شیلی سفر کرد و برای کارگران معدن و کارخانه‌ها، دانشجویان و دانش‌آموزان کنسرت برپا کرد و در این مدت چهار آلبوم منتشر نمود.

در سال ۱۹۷۳ با وقوع کودتای #پینوشه بسیاری از  انقلابی‌های پیشرو از جمله آلِنده به قتل رسیدند و بسیاری دیگر نیز بازداشت شدند.
خارا نیز در جمع دانشجویان دانشکده فنی دستگیر شد و به همراه تعداد زیادی از دانشجویان به استادیوم سانتیاگو منتقل شد. در آن‌جا استخوان‌های دست و انگشت‌های او را شکستند و از او خواستند در حضور سایر بازداشت‌شدگان آواز بخواند و او ترانه «ما پیروز خواهیم شد»، سرودِ مخصوص حزب اتحاد مردمی را خواند.

در روز ۱۶ سپتامبر جسد تیرباران شدهٔ او را در کنار خیابان  پیدا کردند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷٠، #سالوادور_آلنده، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری #شیلی به صورت دموکراتیک در این #انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب #آلنده بود، #هنری_کیسینجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد.
آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر ۱۹۷۳ با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #آگوستو_پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از ۴۰هزار نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و #فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
#پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است.
این کلماتی است که آنهایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سرفرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه، کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌ دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌ خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم و با اطمینان به‌ شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌ دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچگاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آنها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند...

عکس: آخرین تصویر سالوادور آلنده پیش از کشته شدن در کودتای شیلی

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ #ویکتور_خارا در روستایی فقیر در #شیلی به دنیا آمد. مادرش شعرهای بومی می‌سرود و بدین ترتیب خارا از کودکی با ترانه‌های روستایی آشنا شد.
با نقل مکان خانوادهٔ خارا به شهر سانتیاگو، او با محیطی متفاوت از جامعهٔ روستایی آشنا شد. خارا پس از مرگ مادرش دچار خلاء عاطفی شد و به مدرسه دینی رفت. اما پس از دو سال آن‌جا را ترک کرد و عازم دورهٔ اجباری نظامی شد. پس از پایان دورهٔ سربازی خارا به دانشگاه رفت و در آن جا به مطالعهٔ موسیقی بومی شیلی پرداخت.
وی در سال ۱۹۶۹ همزمان با سال‌های پرالتهاب در شیلی،  نخستین آلبوم خود را به بازار فرستاد.
آشنایی با تفکرات سوسیالیستی تأثیر مهمی در افکار و زندگی او به جا گذاشت و هویتی ضد امپریالیستی به موسیقی او بخشید.

در سال ۱۹۶۹ حزب کمونیست، سوسیالیست‌ها و دیگر گروه‌های چپ شیلی ائتلافی به نام «جمعیت مردم» تشکیل دادند که یک سال بعد با معرفی #سالوادور_آلنده به عنوان کاندیدا وارد رقابت انتخاباتی شد. در این زمان خارا در استادیوم شیلی شهر سانتیاگو کنسرت بزرگی برپا کرد.

پس از پیروزی حزب «اتحاد مردم» در انتخابات، خارا طی سال‌های ۷۰ تا ۷۳ به سراسر شیلی سفر کرد و برای کارگران معدن و کارخانه‌ها، دانشجویان و دانش‌آموزان کنسرت برپا کرد و در این مدت چهار آلبوم منتشر نمود.

در سال ۱۹۷۳ با وقوع کودتای #پینوشه بسیاری از  انقلابی‌های پیشرو از جمله آلِنده به قتل رسیدند و بسیاری دیگر نیز بازداشت شدند.
خارا نیز در جمع دانشجویان دانشکده فنی دستگیر شد و به همراه تعداد زیادی از دانشجویان به استادیوم سانتیاگو منتقل شد. در آن‌جا استخوان‌های دست و انگشت‌های او را شکستند و از او خواستند در حضور سایر بازداشت‌شدگان آواز بخواند و او ترانه «ما پیروز خواهیم شد»، سرودِ مخصوص حزب اتحاد مردمی را خواند.

در روز ۱۶ سپتامبر جسد تیرباران شدهٔ او را در کنار خیابان  پیدا کردند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷٠، #سالوادور_آلنده، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری #شیلی به صورت دموکراتیک در این #انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب #آلنده بود، #هنری_کیسینجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد.
آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر ۱۹۷۳ با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #آگوستو_پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از ۴۰هزار نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و #فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
#پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است.
این کلماتی است که آنهایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سرفرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه، کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌ دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌ خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم و با اطمینان به‌ شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌ دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچگاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آنها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند...

عکس: آخرین تصویر سالوادور آلنده پیش از کشته شدن در کودتای شیلی

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ ‍ امروز سالگرد کودتای منجر به سقوط #سالوادور_آلنده در #شیلی است.
در 11 سپتامبر سال 1970، #سالوادور_آلنده ، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری شیلی به صورت دموکراتیک در این انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب آلنده بود، #کیسنجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد. آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر 1973 با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از 40 هزار نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است. این کلماتی است که آن‌هایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سر فرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه - کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم، و با اطمینان به‌شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچ‌گاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آن‌ها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

‍ ‍ امروز سالگرد کودتای منجر به سقوط #سالوادور_آلنده در #شیلی است.
در 11 سپتامبر سال 1970، #سالوادور_آلنده ، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری شیلی به صورت دموکراتیک در این انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب آلنده بود، #کیسنجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد. آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر 1973 با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از 40 هزار نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است. این کلماتی است که آن‌هایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سر فرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه - کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم، و با اطمینان به‌شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچ‌گاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آن‌ها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

‍ چهل و پنج سال قبل چند روز بعد از آنکه #آلنده رئیس‌جمهوری #شیلی، #پینوشه را فرمانده ارتش کرد، ساختمان ریاست‌جمهوری بمباران شد. ارتش علیه دولت کودتا کرده بود. رئیس‌جمهوری کشته شد و بعد از آن، موج بازداشت، شکنجه و اعدام گسترده هواداران دولتِ ساقط‌‌شده و چپ‌گرای شیلی آغاز شد.
آمریکا از این کودتا حمایت کرد چون علیه نفوذ کمونیسم در آمریکای جنوبی بود. ریچارد #نیکسون، نگران بازتولید یک کوبای دیگر بود. حمایت جدی از پینوشه را مارگارت #تاچر نیز ادامه داد.
دوباره «مصلحت» به کار توجیه «جنایت» آمده بود.
چند ماه بعد، اسقف لوتری هلموت فرنز و همتای کاتولیک او اسقف انریکه آلوی‌پر، با پینوشه در دفتر کارش ملاقات کردند. آنها رؤسای «کميته صلح» بودند؛ همان سازمانی که چندین گروه مذهبی مهم شیلی برای حفاظت از قربانیان دیکتاتوری تأسیس کرده بودند و پینوشه قرار بود درش را به زودی تخته کند.
برای اینکه مبادا رئیس جمهور مستبد، که از همان موقع انفجارهای ناگهانی خشمش زبانزد شده بود، از کوره در برود، دو اسقف تصمیم گرفته بودند از كلمة «شکنجه» استفاده نکنند بلکه واژه‌ای به کار ببرند که یعنی فشار جسمی به زندانیان سیاسی.
در عین حال وقتی فرنز و آلوی‌پر تلاش کردند در لفافه توضیح بدهند که دنبال چه هستند، پینوشه حرف آنان را قطع کرد و گفت: «وقتی از «فشار جسمی» حرف می‌زنید، منظورتان #شکنجه است؟»
بعد از اینکه فرنز و آلوی‌یر حرفش را تأیید کردند، تا پایان شرح شکایات‌شان، پینوشه دیگر حرف آنها را قطع نکرد؛ آرام به خواسته آنها برای پایان دادن به این رفتارها گوش کرد. بعد نوبت پینوشه بود که حرف بزند:
«ببینید، شما کشیش هستید و در کلیسا کار می‌کنید. می‌توانید از نعمت شفقت و خیرخواهی بهره‌مند باشید ولی من یک سربازم و به عنوان رئیس کشور، در مقابل کل ملت شیلی مسئولیت دارم. طاعون کمونیسم این ملت را تار و مار کرده است. به همین خاطر باید ریشه کمونیسم را بکنم. خطرناک‌ترین کمونیست‌ها جنبش انقلابی چپ هستند. اینها را باید شکنجه کرد وگرنه چهچهه نمی‌زنند، متوجه منظورم که هستید. شکنجه برای ریشه‌کن کردن کمونیسم لازم است. از سر خیرخواهی برای میهن.»

پینوشه اندکی بعد از سی‌وسومین سالگرد کودتایش در سن نود سالگی مُرد؛ بدون آنکه محاکمه شود.

#محمدمهدی_معینی
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

یه مصاحبه‌ای بود از #فریدمن یادم نیست کجا خوندم ولی فک کنم یه کتابی بود که به صورت مصاحبه باهاش تنظیم شده بود، یعنی مجموعه مصاحبه‌هاش بود.

یه جایی خبرنگار در مورد #اصلاحات اقتصادی در #شیلی پرسیده بود که چجوری بود و چجوری شد؟
فریدمن میگه:
ما توو شیلی دست رو اصلاحات اقتصادی هر بخشی گذاشتیم، رسید به یه ژنرالی که مخالف اصلاحات و کارهای ما بود، در هر بخشی اقدام کردیم و به هر روشی جلو رفتیم تهش منتهی شد به همون ژنرال و کار رو خوابوند!
خبرنگار میگه اونوقت شما چیکار کردین؟
فریدمن میگه: هیچی دیگه صبر کردیم تا ژنرال بمیره!!!

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ ‍ امروز سالگرد کودتای منجر به سقوط #سالوادور_آلنده در #شیلی است.
در 11 سپتامبر سال 1970، #سالوادور_آلنده ، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری شیلی به صورت دموکراتیک در این انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب آلنده بود، #کیسنجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد. آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر 1973 با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از 40 هزار نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است. این کلماتی است که آن‌هایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سر فرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه - کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم، و با اطمینان به‌شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچ‌گاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آن‌ها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

‍ ‍ امروز سالگرد کودتای منجر به سقوط #سالوادور_آلنده در #شیلی است.
در 11 سپتامبر سال 1970، #سالوادور_آلنده ، نامزد سوسیالیست انتخابات ریاست جمهوری شیلی به صورت دموکراتیک در این انتخابات برنده شد.
#ریچارد_نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا که حامی رقیب آلنده بود، #کیسنجر وزیر امور خارجه و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را مسئول سرنگونی او کرد. آلنده برنامه‌ای وسیع را برای ملی کردن صنایع به ویژه مس و کمپانی‌های فراملیتی آغاز کرد و همین سبب هراس از برآمدن مارکسیسم در شیلی شد.
زنگ خطر چنین رویدادی توسط اقتصاددانان مکتب شیکاگو منجمله #میلتون_فریدمن به صدا درآمد. مکتب اقتصادی شیکاگو در واقع هواداری لیبرالیسم در مقابله با موج مداخله‌گرایی دولت است اما کودتا علیه آلنده بیش از آنکه عرصه محکوم کردن یا جانبداری از لیبرالیسم یا مارکسیسم یا سوسیالیسم باشد تجلی به مسلخ بردن اراده یک ملت به زور اسلحه و کودتا بود.
کودتا روز یازدهم سپتامبر 1973 با حمله نظامیان و به سرکردگی ژنرال #پینوشه آغاز شد.
آلنده خود با مسلح شدن به جنگ کودتاچیان رفت و کشته شد.
چند روز پس از کودتا، نظامیان بیش از 40 هزار نفر را در استادیوم ورزشی ملی شیلی جمع کردند و هزاران نفر را شکنجه داده و به قتل رساندند. قدرت گرفتن نظامیان مشکلی را از شیلی حل نکرد و فساد روزافزون آنان سبب شکست‌شان شد. نهایت اما همان شد که آلنده در آخرین نطق خود پیش‌بینی کرد: روسیاهی نظامیان و بازگشت دموکراسی.
پینوشه و بسیاری از همکارانش محاکمه شدند اما سوای رویکرد سیاسی یا اقتصادی وی، آنچه در ذهن تاریخ مورد تقدیس قرار گرفت اراده یک ملت بود که در یک نام یعنی "آلنده" تجلی یافت.

نُطق بدرود پرزیدنت سالوادور آلنده، در روز کودتا:
هموطنان!
بی‌گمان این آخرین باری خواهد بود که من با شما سخن می‌گویم. نیروی هوایی برج‌های فرستندهٔ پورتالس و کورپوراسیون را بُمباران کرده است. کلمات من آکنده از تلخی نیست اما سرشار از ناامیدی و غبن است. این کلماتی است که آن‌هایی را که سوگند دروغ خوردند اخلاقاً، محکوم می‌کند. سربازان شیلی را، سر فرماندهان افتخاری را، دریاسالار مِرینو را که سرخود فرماندهی نیرویِ دریایی را اشغال کرده، آقای مِندوزا، ژنرالِ قسی‌القلبِ فرومایه - کسی که همین دیروز وفاداری خود را نسبت به‌دولت اعلام کرد و اکنون او نیز خود را به‌سمت ژنرال فرماندهی پلیس ویژه شیلی منصوب کرده است.
در برابر چنین حقایقی، تنها می‌توانم یک چیز به‌کارگران بگویم: «من تسلیم نخواهم شد!»
در مواجهه با تصمیمی تاریخی، در این برزخ، به‌خاطر وفاداری به‌خلق زندگی خودم را فدا می‌کنم، و با اطمینان به‌شما می‌گویم که یقین دارم دانه‌هایی که به‌دست ما در وُجدانهای شریف هزاران هزار شیلیائی کشته شده است هیچ‌گاه از میوه بارآوردن باز نخواهد ماند.
نظامی‌ها نیرومند هستند، آن‌ها قادرند مردم را به‌اسارتِ خود درآورند، اما رَوندِ تکامل اجتماع را نه با جنایت مانع می‌توان شد نه با زور.
تاریخ در کنار ما است و مردمند که آن را می‌سازند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan