شاه فرتوت ابریقستان
#جوزپه_تورناتوره
Канал
2,64 тыс.
подписчиков
24,5 тыс.
фото
3,83 тыс.
видео
8,32 тыс.
ссылок
به مجله سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، ادبی، هنری، ورزشی #شاه_فرتوت_ابریقستان خوش آمدید...
ارتباط با ادمین:
@oldking1976
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📽 تیزر 🎥 مستند "نگاه موسیقی (2021)"
The Glance of Music
کارگردان: #جوزپه_تورناتوره
مستندی دربارهٔ افسانهٔ موسیقی تاریخ سینما #انیو_موریکونه
#Ennio_Morricone
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
The Glance of Music
کارگردان: #جوزپه_تورناتوره
مستندی دربارهٔ افسانهٔ موسیقی تاریخ سینما #انیو_موریکونه
#Ennio_Morricone
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 مستند "نگاه موسیقی (2021)"
The Glance of Music
کارگردان: #جوزپه_تورناتوره
مستندی دربارهٔ افسانهٔ موسیقی تاریخ سینما #انیو_موریکونه
#Ennio_Morricone
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
The Glance of Music
کارگردان: #جوزپه_تورناتوره
مستندی دربارهٔ افسانهٔ موسیقی تاریخ سینما #انیو_موریکونه
#Ennio_Morricone
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
#انیو_موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
حتماً فیلم #سینما_پارادیزو ساختۀ #جوزپه_تورناتوره را دیده‌اید.
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
به بهانۂ دهم نوامبر، زادروز #انیو_موریکونه
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
موتزارت سینما سرانجام در ششم جولای ۲۰۲۰، پس از سالها خدمت به جهان سینما و موسیقی، چشم از جهان فرو بست...
روحش شاد...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
موتزارت سینما سرانجام در ششم جولای ۲۰۲۰، پس از سالها خدمت به جهان سینما و موسیقی، چشم از جهان فرو بست...
روحش شاد...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان
#انیو_موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#سینما_پارادیزو
#جوزپه_تورناتوره
#Cinema_Paradiso
🎯 کیفیت 480P
🎧 دوبله بدون سانسور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
#جوزپه_تورناتوره
#Cinema_Paradiso
🎯 کیفیت 480P
🎧 دوبله بدون سانسور
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
حتماً فیلم #سینما_پارادیزو ساختۀ #جوزپه_تورناتوره را دیده‌اید.
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان
#انیو_موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
حتماً فیلم #سینما_پارادیزو ساختۀ #جوزپه_تورناتوره را دیده‌اید.
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان
به بهانۂ دهم نوامبر، زادروز #انیو_موریکونه
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
موتزارت سینما سرانجام در ششم جولای ۲۰۲۰، پس از سالها خدمت به جهان سینما و موسیقی، چشم از جهان فرو بست...
روحش شاد...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
موتزارت سینما سرانجام در ششم جولای ۲۰۲۰، پس از سالها خدمت به جهان سینما و موسیقی، چشم از جهان فرو بست...
روحش شاد...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
#انیو_موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد.
#موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
حتماً فیلم #سینما_پارادیزو ساختۀ #جوزپه_تورناتوره را دیده‌اید.
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
به بهانۂ دهم نوامبر، زادروز #انیو_موریکونه
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
موتزارت سینما سرانجام در ششم جولای ۲۰۲۰، پس از سالها خدمت به جهان سینما و موسیقی، چشم از جهان فرو بست...
روحش شاد...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
موتزارت سینما سرانجام در ششم جولای ۲۰۲۰، پس از سالها خدمت به جهان سینما و موسیقی، چشم از جهان فرو بست...
روحش شاد...
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
به بهانۂ درگذشت #انیو_موریکونه
۱۹۲۸-۲۰۲۰
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
۱۹۲۸-۲۰۲۰
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت!
در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم #روبرتو_کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر #گوفردو_پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
#موریکونه خود در اینباره می‌گفت:
«از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام»
او معتقد بود هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند #باخ، #استراوینسکی، #مروسکو_بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه، موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشت.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی‌پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشت.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشت که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، #خوب_بد_زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، #سینما_پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، #مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار از جمله جوایز دریافتی توسط انیو موریکونه است.
در سال ۲۰۰۷ میلادی #اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد که پیش از این پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی شده بود که در هیچکدام، موفق به دریافت جایزه اشکار نشده بود.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی او بود اما در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت داشت.
بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
حتماً فیلم #سینما_پارادیزو ساختۀ #جوزپه_تورناتوره را دیده‌اید.
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
به بهانۂ دهم نوامبر، زادروز #انیو_موریکونه
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی اوست اما انیو موریکونه در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت دارد.
تاکنون بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
انیو موریکونه در دهم نوامبر ۱۹۲۸ در رم، ایتالیا متولد شد. او فرزند لیبرا و ماریو موریکونه نوازنده ترومپت جاز بود.
اولین کمپوزیسیون خود را در شش سالگی ساخت، در حالیکه نه سال بیشتر نداشت به آموختن نوازندگی مشغول شد. موریکونه در ۱۹۴۰ رسما وارد آکادمی سانتاسیسیلیا شد. در این زمان ۱۲ ساله بود و علاوه بر نوازندگی تحت تعلیم روبرتو کاگیانو به فراگیری هارمونی در موسیقی پرداخت. در ۱۹۴۶ او موفق به دریافت دیپلم نوازندگی ترومپت شد.
وی آهنگسازی و رهبری کرال را نیز زیر نظر گوفردو پتراسی مورد مطالعه قرار داد و پس از فارغ‌التحصیلی، کار موسیقی را به شکل حرفه‌ای آغاز نمود. از نخستین آثار وی می‌توان به Distacco I و Distacco II اشاره کرد. دیگر آثار جدی از آن زمان قطعه‌ای بود با نام Imitazione و Intimita که هر دو برای پیانو و آواز نوشته شده بود.
در ابتدای دهه ۶۰ او آغاز به ساخت موسیقی برای سینما کرد که البته در آغاز این کار را با نام‌های مستعار #دان_ساویو و #لئو_نیکولز انجام می‌داد.
او نوشتن و ساخت موسیقی متن فیلم را به صورت اتفاقی و به خواست یک کارگردان سینما آغاز نمود.
موریکونه می‌گوید از آن زمان تاکنون هیچ کارگردان دیگری از من نخواسته به او مراجعه کنم و پیشنهادهایم را مطرح کنم، بلکه همیشه آنها ساخت موسیقی برای فیلم‌هایشان را به من پیشنهاد می‌کنند و در ساخت موسیقی نیز به هیچ چیز و هیچ کسی جز خودم متکی نبوده‌ام.
وی معتقد است هر کسی برای ایجاد خلاقیت در حرفه خود قطعا به عاملی متکی است و این عامل در زندگی او عشق به آثار هنرمندانی مانند باخ، استراوینسکی، مروسکو بالوی و… بوده است.
در طی چندین دهه موریکونه برای بیش از ۵۰۰ اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی نوشته است.
وی با کارگردانان بسیاری چون #سرجیو_لئونه، #برناردو_برتولوچی، #رومن_پولانسکی، #فرانکو_زفیرلی، #الیور_استون، #برایان_دی_پالما، #جوزپه_تورناتوره و #پیر_پائولو_پازولینی و ... همکاری داشته است.
از این میان موریکونه ده‌ها پارتیتور برای فیلم‌های وسترن نوشته است که از آن جمله می‌توان به فیلم‌هایی چون یک مشت دلار، به خاطر چند دلار بیشتر، خوب بد زشت و روزی روزگاری در غرب اشاره کرد. روزهای بهشت، روزی روزگاری در آمریکا، ماموریت، تسخیرناپذیران، سینما پارادیزو، هملت، باگزی، افسانه ۱۹۰۰، مالنا و بهترین پیشنهاد (۲۰۱۳) از دیگر آثار او می‌باشند.
وی برنده یک جایزه گرمی، دو گلدن گلوب، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، پنج بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای، شیر طلایی افتخاری فستیوال فیلم ونیز، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه و جایزه پولار است. در سال ۲۰۰۷ میلادی اسکار افتخاری آکادمی به او اهدا شد.
وی پیش از این نیز پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش رقابتی بوده است که موفق به دریافت هیچکدام نشد.
انیو موریکونه در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۶ با #ماریا_تراویا ازدواج کرد. همسر او نقش مکملی در برخی آثار وی ایفا کرده است و به طور مثال متون لاتینی که در موسیقی فیلم ماموریت شنیده می‌شود سروده اوست. حاصل زندگی آنها ۳ پسر و ۱ دختر است که در میان پسران آندره‌آ آهنگساز و جیووانی فیلمساز هستند.
دانستنیهایی درباره انیو موریکونه:
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است.
ترومپت ساز تخصصی اوست اما انیو موریکونه در نواختن گیتار کلاسیک هم مهارت دارد.
تاکنون بیش از ۶۰ میلیون نسخه از آثار موریکونه در جهان به فروش رفته است.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
حتماً فیلم #سینما_پارادیزو ساختۀ #جوزپه_تورناتوره را دیده‌اید.
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
اگر ندیده‌اید، در اولین فرصت نسخه‌ای سانسورنشده از آن را بیابید و از تماشای این روایت مردم‌شناختی و جامعه‌شناختی از جدال میان #سنت و #مدرنیته لذت ببرید. مفهوم محوری در این فیلم #بوسه است.
بوسه‌هایی که اول سانسور می‌شود و بعد در هیاهو و اشتیاق مردم نمایش داده می‌شود و در طول چند دهه به اسطوره‌ای فراموش‌شده تبدیل می‌شود.
مردی خشمگین از گوشۀ سالن فریاد می‌زند: «بیست ساله دارم می‌آم سینما یه بوسه ندیدم!» ماجرا از این قرار است که کشیش، پیش از اکران فیلم، به تنهایی در سالن می‌نشیند، فیلم را می‌بیند و همۀ صحنه‌های بوسه‌دار فیلم را سانسور می‌کند. کشیش زنگولۀ کوچکی دارد و هر جا بوسه‌ای بر لبی می‌نشیند زنگوله‌اش را تکان می‌دهد تا آلفردو، مرد آپاراتچی، قیچی را بردارد و بوسه را از لب‌ها ببُرد.
تا این‌جا سینما زیر سلطۀ حاکمیت سنتی است، اما در پی آتش‌سوزی، سینمایی که یگانه تفریح آن مردم است در شعله‌ها می‌سوزد و سازندۀ سینمای جدید، اقتصاد کاپیتالیستی را با خود می‌آورد و در #اقتصاد جدید این ذائقۀ مردم است که حکمفرماست...
وقتی مردم بوسه می‌خواهند، پس بوسه باید بر پردۀ سینما نقش بندد. همین اتفاق می‌افتد، مردمی که سال‌های سال بوسه ندیده بودند، وقتی اولین بوسه را بر پرده می‌بینند هلهله می‌کنند...
کشیش هم در سالن است! وقتی بوسه را می‌بیند، چشمانش گرد می‌شود و می‌گوید: «ایو نون وِدو فیلم پورنوگرافیچی!» (یعنی «من فیلم هرزه‌نگاری نمی‌بینم»)، بلند می‌شود و برای همیشه از سینما می‌رود...
اقتصاد، خود را به سبک زندگی مردم تحمیل می‌کند و...
در پیوست سه دقیقه از فیلم را ببینید. خوب است مُسکنی چون هنر هست...
🖋#مهدی_تدینی
این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎