نکته های تاریخی
#جعفر_شیر_علی_نیا✔️امدادهاي غيبي خطرناك درسالهاي جنگ
🔴از استخاره محسن رضايي تا تفسير روايات توسط رحيم صفوي
#شاه_فرتوت_ابریقستان@oldkingofebrighestanخبرنگار صداوسيما باحالتي سوزناك آغاز باران در شب عمليات را نشانه امداد الهي معرفي ميكرد و با امام زمان مناجات ميكرد...
اما چند ساعت بعد باران چنان شديد شد كه يكي از تلخترين صحنههاي جنگ را رقم زد. رودخانه دويرج كه معمولا بسيار كمعمق بود چنان خروشان شد كه رزمندهها با تجهيزات سنگينشان را با خود برد. آنها در انتظار آغاز عمليات محرم(آبان ١٣٦١) بودند كه گرفتار سيل شدند.
امداد غيبي يكي از واژههاي پرتكرار در زمان جنگ و همچنين روايتهايي است كه پس از جنگ درباره سالهاي جنگ، در جريان است. اگرچه بر اساس اعتقادات اسلامي به امداد غيبي معتقد هستيم اما دو موضوع مهم در اين باره وجود دارد؛ آيا ميتوان مصداق امداد غيبي را مشخص كرد؟
سوال دوم اين است كه آيا ميتوان بر اساس نقش امداد غيبي برنامهريزي و تصميمگيري كرد؟
فيلم مربوط به عمليات محرم را چندي پيش با يكي از كارگردانان مطرح كشور ميديديم و بحث كرديم كه آيا ميتوان گفت بر خلاف برداشت خبرنگار ايراني اين باران و سيل پس از آن امداد غيبي براي دشمن بوده باشد؟!
حدود يك سال قبل از اين عمليات در آذر ٦٠ قبل از عمليات طريقالقدس باران گرفت و بر اساس گزارشهاي اين عمليات نيروهاي دشمن كه به خاطر احتمال حمله ايران چندروز در حال آمادهباش بودند با آمدن باران گمان كردند عملياتي نخواهد بود و از آمادهباش خارج شدند و ايران حمله كرد و عراقيها غافلگير شدند. برخي اين اتفاق را امدادغيبي تفسير ميكردند.
درعمليات خيبر(اسفند۶۲) پس از غافلگيري دشمن از آغاز عمليات، قرار ميشودشبي نيروهاي ايران از دو بخش منطقه عمليات كنند اما با يك اشتباه ساده بخشي ازنيروها يك شب جلوتر عمليات ميكنند و شرايط تلخ و سختي براي جبهه ايران رقم ميخورد. آيا ميتوان اين اشتباه عجيب در جبهه ايران را امدادغيبي براي دشمني دانست كه ممكن بود باعمليات خيبر در شرايط بسيار شكنندهاي گرفتار شود؟
حسن باقري ازفرماندهان ارشد سپاه در سالهاي جنگ در یادداشت روز اول مرداد ۱۳۶۱ درمیانه عملیات رمضان نوشته است:
«به برادر محسن(رضایی)وسرهنگ(
علی صیاد)شیرازی اطلاع دادیم، آمدند درجلسه شرکت کردند. مطالب را گوش کردند. برادر محسن(رضایی)گفت من احتمال قوی میدهم که محورهای بالا به بنبست برخورد کنند و نسبت به عملکرد اینجا حسرت بخوریم و استخاره هم کردیم، این آیه آمد که خداوند میفرماید:
ما به کافران مهلت نمیدهیم و بهشت راپیش روی مومنان قرار دادیم.
قرارشد بروند و عمل کنند.»
و در یادداشت روز بعد باقري میخوانیم:
«عملیات شب گذشته انجام شد که ناموفق ماند. هردو تیپ برگشتند سرجای اولشان»
هر چند موارد ديگري وجود دارد كه ظاهرا نتيجه نبرد با برداشت محسن رضايي از استخاره همخواني داشته است اما آيا ميتوان به چنين روشي تكيه كرد؟
موضوع مهم ديگر تطبيق دادن روايتهاي ديني با شرايط است كه در طول تاريخ سابقه زيادي دارد. عمليات رمضان شكست تلخي براي ايران بود. مرداد۶۱ بعد از عمليات ناموفق رمضان فرماندهان جلسه پرچالشي داشتند و بحثهاي داغ انتقادي در جلسه مطرح شد. در اواخر جلسه رحيم صفوي به فرماندهان گفت برايشان مژده دارد، مژده پيروزي و چندحديث برايشان خواند و از روايات و استدلالهاي قرآني گفت كه از قيام مردماني از قم خبر ميداد كه اسراييل را هم سركوب ميكنند و گفت طبق روايات لشكر ايراني ازطريق بصره وارد عراق خواهد شد. او ميگفت طبق حديث مردمي از شرق بر دشمنان پيروز ميشوند و بعد به عراق و از آنجا به سوريه و از آنجا به فلسطين ميروند. او گفت:
«عين روايات هست، الان كتابش هم موجود است، كتاب يومالخلاص كه يك كتاب قديمي است، مترجمش كامل سليمان است كه يك سني است»
فرمانده گفت در اين كتاب به صدام هم اشاره شده و گفت كه همه اينها علايم ظهور حضرت ولي عصر است...
فرمانده كتاب را درست ميگفت؛ اما اين كتاب قديمي نيست وتنها چندسال قبل از سخنان صفوي چاپ شده بود.
#كامل_سليمان نويسنده كتاب است و نه مترجم. همچنين او شيعه لبناني است و نه سني.
با وجود اينكه اين فرمانده از كساني بود كه در مباحث نظامي هم چيرهدست بود اما مطرح كردن اينگونه بحثها در جلسات تخصصی ميتواند زمينهساز آسيبهايي كوتاه و بلندمدت هم در زمينه تخصصي و هم در زمينه اعتقادي شود
اين روشها سابقه تاريخي بسياري در جامعههاي ديني دارد و شايد اين روزها نيز در برخي جمعهاي ايراني مطرح باشد، اما بايد در مورد آسيبهاي آن بررسيهاي دقيقي انجام گيرد.
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan