شاه فرتوت ابریقستان

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ ‍ به بهانه سالروز درگذشت خواننده «تنگنا»

مرحوم #حمیدرضا_صدر، سالها پیش در یادداشتی آورده بود:
دق کردن #فریدون_فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند، تبریک می‌گویم!
او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ #تنگنا مُرد.

امروز، ۱۳ مهر، هفدهمین سالروز درگذشت خواننده قطعات ماندگار «تنگنا»، «قوزک پا»، «غم تنهایی»، «همیشه غایب»، «کوچه شهر دلم» و... است.
فریدون فروغی خواننده، نوازنده و آهنگسازی که در ۱۳ مهر ۱۳۸۰ در ۵۱ سالگی در منزلش در محله تهرانپارس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال در یادداشتی در آبان همان سال در شماره ۲۷۶ مجله فیلم نوشت:

«خبر را که می‌شنوم تعجب نمی‌کنم. فریدون فروغی همان جور مُرد که انتظارش را می‌کشیدیم، دق کرد! صدای او برای «تنگنا»‌بازهای قدیم، باکلام، سیما و زندگی نکبتیِ علی خوشدست گره خورده بود: «دلم از خیلی روزا با کسی نیست.»

صدایی نه مثل هیچ صدای دیگر، صدایی مثل فریاد. واقعا فریاد، نه ادای فریاد که برای بعضی‌ها عربده قلمداد شد. صدای فروغی نشان از یک دوران بود. نعره‌ای از ته دل، همان چیزی که تلخ‌اندیشی یک عصر به شمار می‌رفت و مهم نبود بعدها عده‌ای آن را دست بیندازند. آن صدا همچون آن فیلم‌ها به عنوان ترکیبی از دوران باقی می‌ماند...
فیلم‌های سال‌های بعد و صداهای دهه‌های بعد نشان از ماندگاری صدای او داد و تاریخ راه خود را رفت.

فروغی وقتی مرد ۵۱ سال داشت و برای کسی که هرگز امکان فعالیت دوباره به دست نیاورد، چه قدر زیاد! احتمالا ۱۰ سال بیش از حد هم زندگی کرده بود! او مدت‌ها پی کسب مجوز مجموعه جدیدش تلاش کرد و ناکام ماند و سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها انباشته بودند از اداهای این دوران.

یک بام و دو هوا تمامی ندارد. #ایرج که در ده‌ها فیلم چهچهه زده بود، آثارش را روانه بازار کرد و فروغی که صدایش در چند فیلم پخش شده بود (و برخلاف ایرج از زبان کسی جاری نشد. چه کسی می‌توانست روی آن فریادها لب بزند؟) در حاشیه باقی ماند.

دق کردن فریدون فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند تبریک می‌گویم. او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ «تنگنا» مُرد. زندگی باز هم از سینما تبعیت کرد و صدای فروغی با مرگش گره خورد...

[با اندکی خلاصه‌سازی]

روحش شاد

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ ‍ به بهانه سالروز درگذشت خواننده «تنگنا»

مرحوم #حمیدرضا_صدر، سالها پیش در یادداشتی آورده بود:
دق کردن #فریدون_فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند، تبریک می‌گویم!
او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ #تنگنا مُرد.

امروز، ۱۳ مهر، هفدهمین سالروز درگذشت خواننده قطعات ماندگار «تنگنا»، «قوزک پا»، «غم تنهایی»، «همیشه غایب»، «کوچه شهر دلم» و... است.
فریدون فروغی خواننده، نوازنده و آهنگسازی که در ۱۳ مهر ۱۳۸۰ در ۵۱ سالگی در منزلش در محله تهرانپارس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال در یادداشتی در آبان همان سال در شماره ۲۷۶ مجله فیلم نوشت:

«خبر را که می‌شنوم تعجب نمی‌کنم. فریدون فروغی همان جور مُرد که انتظارش را می‌کشیدیم، دق کرد! صدای او برای «تنگنا»‌بازهای قدیم، باکلام، سیما و زندگی نکبتیِ علی خوشدست گره خورده بود: «دلم از خیلی روزا با کسی نیست.»

صدایی نه مثل هیچ صدای دیگر، صدایی مثل فریاد. واقعا فریاد، نه ادای فریاد که برای بعضی‌ها عربده قلمداد شد. صدای فروغی نشان از یک دوران بود. نعره‌ای از ته دل، همان چیزی که تلخ‌اندیشی یک عصر به شمار می‌رفت و مهم نبود بعدها عده‌ای آن را دست بیندازند. آن صدا همچون آن فیلم‌ها به عنوان ترکیبی از دوران باقی می‌ماند...
فیلم‌های سال‌های بعد و صداهای دهه‌های بعد نشان از ماندگاری صدای او داد و تاریخ راه خود را رفت.

فروغی وقتی مرد ۵۱ سال داشت و برای کسی که هرگز امکان فعالیت دوباره به دست نیاورد، چه قدر زیاد! احتمالا ۱۰ سال بیش از حد هم زندگی کرده بود! او مدت‌ها پی کسب مجوز مجموعه جدیدش تلاش کرد و ناکام ماند و سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها انباشته بودند از اداهای این دوران.

یک بام و دو هوا تمامی ندارد. #ایرج که در ده‌ها فیلم چهچهه زده بود، آثارش را روانه بازار کرد و فروغی که صدایش در چند فیلم پخش شده بود (و برخلاف ایرج از زبان کسی جاری نشد. چه کسی می‌توانست روی آن فریادها لب بزند؟) در حاشیه باقی ماند.

دق کردن فریدون فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند تبریک می‌گویم. او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ «تنگنا» مُرد. زندگی باز هم از سینما تبعیت کرد و صدای فروغی با مرگش گره خورد...

[با اندکی خلاصه‌سازی]

روحش شاد

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ ‍ به بهانه سالروز درگذشت خواننده «تنگنا»

مرحوم #حمیدرضا_صدر، سالها پیش در یادداشتی آورده بود:
دق کردن #فریدون_فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند، تبریک می‌گویم!
او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ #تنگنا مُرد.

امروز، ۱۳ مهر، هفدهمین سالروز درگذشت خواننده قطعات ماندگار «تنگنا»، «قوزک پا»، «غم تنهایی»، «همیشه غایب»، «کوچه شهر دلم» و... است.
فریدون فروغی خواننده، نوازنده و آهنگسازی که در ۱۳ مهر ۱۳۸۰ در ۵۱ سالگی در منزلش در محله تهرانپارس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال در یادداشتی در آبان همان سال در شماره ۲۷۶ مجله فیلم نوشت:

«خبر را که می‌شنوم تعجب نمی‌کنم. فریدون فروغی همان جور مُرد که انتظارش را می‌کشیدیم، دق کرد! صدای او برای «تنگنا»‌بازهای قدیم، باکلام، سیما و زندگی نکبتیِ علی خوشدست گره خورده بود: «دلم از خیلی روزا با کسی نیست.»

صدایی نه مثل هیچ صدای دیگر، صدایی مثل فریاد. واقعا فریاد، نه ادای فریاد که برای بعضی‌ها عربده قلمداد شد. صدای فروغی نشان از یک دوران بود. نعره‌ای از ته دل، همان چیزی که تلخ‌اندیشی یک عصر به شمار می‌رفت و مهم نبود بعدها عده‌ای آن را دست بیندازند. آن صدا همچون آن فیلم‌ها به عنوان ترکیبی از دوران باقی می‌ماند...
فیلم‌های سال‌های بعد و صداهای دهه‌های بعد نشان از ماندگاری صدای او داد و تاریخ راه خود را رفت.

فروغی وقتی مرد ۵۱ سال داشت و برای کسی که هرگز امکان فعالیت دوباره به دست نیاورد، چه قدر زیاد! احتمالا ۱۰ سال بیش از حد هم زندگی کرده بود! او مدت‌ها پی کسب مجوز مجموعه جدیدش تلاش کرد و ناکام ماند و سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها انباشته بودند از اداهای این دوران.

یک بام و دو هوا تمامی ندارد. #ایرج که در ده‌ها فیلم چهچهه زده بود، آثارش را روانه بازار کرد و فروغی که صدایش در چند فیلم پخش شده بود (و برخلاف ایرج از زبان کسی جاری نشد. چه کسی می‌توانست روی آن فریادها لب بزند؟) در حاشیه باقی ماند.

دق کردن فریدون فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند تبریک می‌گویم. او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ «تنگنا» مُرد. زندگی باز هم از سینما تبعیت کرد و صدای فروغی با مرگش گره خورد...

[با اندکی خلاصه‌سازی]

روحش شاد

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ به بهانه سالروز درگذشت خواننده «تنگنا»

#حمیدرضا_صدر، ۱۷ سال پیش در یادداشتی آورده بود:
دق کردن #فریدون_فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند، تبریک می‌گویم!
او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ #تنگنا مُرد.

امروز، ۱۳ مهر، هفدهمین سالروز درگذشت خواننده قطعات ماندگار «تنگنا»، «قوزک پا»، «غم تنهایی»، «همیشه غایب»، «کوچه شهر دلم» و... است.
فریدون فروغی خواننده، نوازنده و آهنگسازی که در ۱۳ مهر ۱۳۸۰ در ۵۱ سالگی در منزلش در محله تهرانپارس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال در یادداشتی در آبان همان سال در شماره ۲۷۶ مجله فیلم نوشت:

«خبر را که می‌شنوم تعجب نمی‌کنم. فریدون فروغی همان جور مُرد که انتظارش را می‌کشیدیم، دق کرد! صدای او برای «تنگنا»‌بازهای قدیم، باکلام، سیما و زندگی نکبتیِ علی خوشدست گره خورده بود: «دلم از خیلی روزا با کسی نیست.»

صدایی نه مثل هیچ صدای دیگر، صدایی مثل فریاد. واقعا فریاد، نه ادای فریاد که برای بعضی‌ها عربده قلمداد شد. صدای فروغی نشان از یک دوران بود. نعره‌ای از ته دل، همان چیزی که تلخ‌اندیشی یک عصر به شمار می‌رفت و مهم نبود بعدها عده‌ای آن را دست بیندازند. آن صدا همچون آن فیلم‌ها به عنوان ترکیبی از دوران باقی می‌ماند...
فیلم‌های سال‌های بعد و صداهای دهه‌های بعد نشان از ماندگاری صدای او داد و تاریخ راه خود را رفت.

فروغی وقتی مرد ۵۱ سال داشت و برای کسی که هرگز امکان فعالیت دوباره به دست نیاورد، چه قدر زیاد! احتمالا ۱۰ سال بیش از حد هم زندگی کرده بود! او مدت‌ها پی کسب مجوز مجموعه جدیدش تلاش کرد و ناکام ماند و سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها انباشته بودند از اداهای این دوران.

یک بام و دو هوا تمامی ندارد. #ایرج که در ده‌ها فیلم چهچهه زده بود، آثارش را روانه بازار کرد و فروغی که صدایش در چند فیلم پخش شده بود (و برخلاف ایرج از زبان کسی جاری نشد. چه کسی می‌توانست روی آن فریادها لب بزند؟) در حاشیه باقی ماند.

دق کردن فریدون فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند تبریک می‌گویم. او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ «تنگنا» مُرد. زندگی باز هم از سینما تبعیت کرد و صدای فروغی با مرگش گره خورد...

[با اندکی خلاصه‌سازی]

روحش شاد

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ به بهانه سالروز درگذشت خواننده «تنگنا»

#حمیدرضا_صدر، سالها پیش در یادداشتی آورده بود:
دق کردن #فریدون_فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند، تبریک می‌گویم!
او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ #تنگنا مُرد.

۱۳ مهر، سالروز درگذشت خواننده قطعات ماندگار «تنگنا»، «قوزک پا»، «غم تنهایی»، «همیشه غایب»، «کوچه شهر دلم» و... است.
فریدون فروغی خواننده، نوازنده و آهنگسازی که در ۱۳ مهر ۱۳۸۰ در ۵۱ سالگی در منزلش در محله تهرانپارس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال در یادداشتی در آبان همان سال در شماره ۲۷۶ مجله فیلم نوشت:

«خبر را که می‌شنوم تعجب نمی‌کنم. فریدون فروغی همان جور مُرد که انتظارش را می‌کشیدیم، دق کرد! صدای او برای «تنگنا»‌بازهای قدیم، باکلام، سیما و زندگی نکبتیِ علی خوشدست گره خورده بود: «دلم از خیلی روزا با کسی نیست.»

صدایی نه مثل هیچ صدای دیگر، صدایی مثل فریاد. واقعا فریاد، نه ادای فریاد که برای بعضی‌ها عربده قلمداد شد. صدای فروغی نشان از یک دوران بود. نعره‌ای از ته دل، همان چیزی که تلخ‌اندیشی یک عصر به شمار می‌رفت و مهم نبود بعدها عده‌ای آن را دست بیندازند. آن صدا همچون آن فیلم‌ها به عنوان ترکیبی از دوران باقی می‌ماند...
فیلم‌های سال‌های بعد و صداهای دهه‌های بعد نشان از ماندگاری صدای او داد و تاریخ راه خود را رفت.

فروغی وقتی مرد ۵۱ سال داشت و برای کسی که هرگز امکان فعالیت دوباره به دست نیاورد، چه قدر زیاد! احتمالا ۱۰ سال بیش از حد هم زندگی کرده بود! او مدت‌ها پی کسب مجوز مجموعه جدیدش تلاش کرد و ناکام ماند و سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها انباشته بودند از اداهای این دوران.

یک بام و دو هوا تمامی ندارد. #ایرج که در ده‌ها فیلم چهچهه زده بود، آثارش را روانه بازار کرد و فروغی که صدایش در چند فیلم پخش شده بود (و برخلاف ایرج از زبان کسی جاری نشد. چه کسی می‌توانست روی آن فریادها لب بزند؟) در حاشیه باقی ماند.

دق کردن فریدون فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند تبریک می‌گویم. او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ «تنگنا» مُرد. زندگی باز هم از سینما تبعیت کرد و صدای فروغی با مرگش گره خورد...

[با اندکی خلاصه‌سازی]

روحش شاد

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

بخشهایی از فیلم #تنگنا
ساخته‌ #امیر_نادری
با صدای #فریدون_فروغی

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍ به بهانه سالروز درگذشت خواننده «تنگنا»

#حمیدرضا_صدر، ۱۷ سال پیش در یادداشتی آورده بود:
دق کردن #فریدون_فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند، تبریک می‌گویم!
او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ #تنگنا مُرد.

امروز، ۱۳ مهر، هفدهمین سالروز درگذشت خواننده قطعات ماندگار «تنگنا»، «قوزک پا»، «غم تنهایی»، «همیشه غایب»، «کوچه شهر دلم» و... است.
فریدون فروغی خواننده، نوازنده و آهنگسازی که در ۱۳ مهر ۱۳۸۰ در ۵۱ سالگی در منزلش در محله تهرانپارس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر فوتبال در یادداشتی در آبان همان سال در شماره ۲۷۶ مجله فیلم نوشت:

«خبر را که می‌شنوم تعجب نمی‌کنم. فریدون فروغی همان جور مُرد که انتظارش را می‌کشیدیم، دق کرد! صدای او برای «تنگنا»‌بازهای قدیم، باکلام، سیما و زندگی نکبتیِ علی خوشدست گره خورده بود: «دلم از خیلی روزا با کسی نیست.»

صدایی نه مثل هیچ صدای دیگر، صدایی مثل فریاد. واقعا فریاد، نه ادای فریاد که برای بعضی‌ها عربده قلمداد شد. صدای فروغی نشان از یک دوران بود. نعره‌ای از ته دل، همان چیزی که تلخ‌اندیشی یک عصر به شمار می‌رفت و مهم نبود بعدها عده‌ای آن را دست بیندازند. آن صدا همچون آن فیلم‌ها به عنوان ترکیبی از دوران باقی می‌ماند...
فیلم‌های سال‌های بعد و صداهای دهه‌های بعد نشان از ماندگاری صدای او داد و تاریخ راه خود را رفت.

فروغی وقتی مرد ۵۱ سال داشت و برای کسی که هرگز امکان فعالیت دوباره به دست نیاورد، چه قدر زیاد! احتمالا ۱۰ سال بیش از حد هم زندگی کرده بود! او مدت‌ها پی کسب مجوز مجموعه جدیدش تلاش کرد و ناکام ماند و سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها انباشته بودند از اداهای این دوران.

یک بام و دو هوا تمامی ندارد. #ایرج که در ده‌ها فیلم چهچهه زده بود، آثارش را روانه بازار کرد و فروغی که صدایش در چند فیلم پخش شده بود (و برخلاف ایرج از زبان کسی جاری نشد. چه کسی می‌توانست روی آن فریادها لب بزند؟) در حاشیه باقی ماند.

دق کردن فریدون فروغی را به جمیع اهالی موسیقی ایران که سینما، رادیو، تلویزیون و مغازه‌ها را تصرف کرده‌اند تبریک می‌گویم. او همان‌طوری جان داد که علی خوشدستِ «تنگنا» مُرد. زندگی باز هم از سینما تبعیت کرد و صدای فروغی با مرگش گره خورد...

[با اندکی خلاصه‌سازی]

روحش شاد

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan