بلوطبانان پا به ركاب

سه هزار و سیصد کلیومتر رکابزنی تا سردشت

https://t.me/oaktree_loverbikers/1646?single

عبدالله صدیقی، از ایثارگران جبهه های جنگ در منطقه جنوب و از اهالی تایباد خراسان رضوی اند.
دو سال قبل، تجربه سکته قلبی داشته اند و پزشک، توصیه کرده اند ورزش های هوازی انجام دهند.گرچه قبل تر نیز اهل دوچرخه سواری بوده اند، اما این بار تصمیم می گیرند، به دل جاده ای بزنند که مبدٲ مشخص اما مقصد، جز توقفی در سردشت، نامشخص...

به یک شوخی شبیه است اگر بگوییم این مرد شصت و سه ساله، روز دوم فروردین از تایباد خراسان رضوی، پا بر رکاب دوچرخه ای گذاشته که معمولی تر از معمولی است. تمام تجهیزاتش، دو ترک بند جلو و عقب دست ساز و یک خورجین و یک چادر از ضایعات دوخته شده و چند دبه مستعمل نوشیدنی ها به جای قمقمه!

روزی که بچه های بلوطبان پا به رکاب ما در میرآباد، اتفاقی او را بر ترک دوچرخه و در مسیر سردشت یافتند، بیستم مردادماه بود، یعنی چیزی حدود چهارماه و هیجده روز پا بر رکاب بودن در جاده سخت و دشوار کوهستانی شمال و شمال غرب کشور!

می گفت، در شبکه های اجتماعی، تابلویی از سردشت، دیده با عنوان:"به سردشت، میعادگاه صلح جهانی خوش آمدید" و همان انگیزه حضورش را در سردشت، دوچندان کرده بود.
وقتی در پنج کیلومتری سردشت، رقم شهدا و جانبازان شیمیایی سردشت را از زبان تسهیلگر بلوطبانان شنید، از دوچرخه پیاده شد و عزم کرد مسافت باقیمانده تا شهر را اینبار، به حرمت خون شهدای شیمیایی، دوچرخه کشی و در واقع بارکشی با وزن حدود یکصد کیلوگرم کند وهمان هم کرد.

جالب تر نیز وقتی فهمید سیگار برای جانبازان شیمیایی سردشت، بیش از دیگران، ضرر دارد، آخرین نخ سیگار و به تعبیر خود، آن رفیق تنهایی هایش را پُکی زد و تعداد ده تا دوازده نخ باقی در پاکت را در چاله ای انداخت و رویش گل ریخت که با چنگال و دستانش کند و گفت:
" تا در جغرافیای مقدس سردشت و شهر جانبازان شیمیایی باشم، دیگر لب به سیگار نخواهم زد" و شهادت باید داد، که چنین هم کرد.

وقتی طلبیدیم که پا به رکابی می طلبد تا برای همیشه کنار بگذارد، با طیب خاطر پذیرفت و تٲکید کرد، به حرمت نفس های بُریده جانبازان شیمیایی سردشت، برای همیشه دودکردن سیگار و پُک زدنش را کنار بگذارد. شک نداشتیم که همین کار را خواهد کرد و تا مهمان سردشت بود، ثابت کرد چه اینکه، اراده او، تا اینجا، سه هزار و بیشتر، جاده گز کرده بود، سیگار را چه جرٲت شکستن این اراده پولادین!

در سربالایی سخت بالادست روستای باسکدو، سه کیلومتری شهر تا چشمش در جمال نکوی شهر صلح و مهربانی، افتاد، دوچرخه را روی چوبدستی اش، سوار کرد، زانوانش را خم و سر بر زمین سایید و سجده کرد...👇
و چنین گفت:"مرحبا بر شهدا، سلام بر جانبازان و درود بر صلح ورزانت ای شهر صلح و مهربانی... باید قدردانت بود که چنین، شرف و جان گرو گذاشتید تا ناموس وطن، محفوظ بماند، قدردانیم"


به فلکه یادمان شهدا که رسیدیم و تاج گُل اهدایی فعالان شهری(حاجیه منیره و حاج حسن هر دو پوری) را که دریافت کرد، بوسید و تاج گُل و سه هزار و بیشتر رکاب زدنش را به شهدا و یادمان شهدا و شهر شهدای شیمیایی، تقدیم کرد.

آخر نکته و بیشتر؛
با هر محل اصابت بمب ها و هر مقبره شهدا که دید، دَینِ خود و ایران و مردمانش را به سردشت، یادآور شد و با هر نقطه گردشگری و نماد صلحی که بازدید کرد، دستان احترام بر سینه نهاد و با هر چشمه و درخت بلوطی که دید، دستان دعا به سمت آسمان بلند و خداوند را بر این نعمت کم بدیل، سپاس گفت و یادآور شد:

"کاش،
تخریب گران جنگل این دیار، کمی هم در مناطق کویری و اطراف زادگاه من[تایباد]، سکنی می گزیدند تا بیشتر، قدر و قیمت این نعمت ارزشمند(بلوط و جنگل و کارخانه اکسیژن و ذخیره گاه آب) را فهم می کردند..."

🌹❤️🌹
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#آغوش_مهربانی
#سفر_به_قعر_اقیانوس_رنج
#رکابزنی_برای_صلح
#سجده_بر_خاک_مقدس
#قدر_و_قیمت_بلوط
#برای_جانبازان_شیمیایی

@oaktree_loverbikers

پروژه ضرورت مادرانگی برای ایران...(۴)

رکابزنی برای یادآوری  صلح باوری منتخب  مردم و مطالبه تسهیلگری  صلح سازی از  کابینه دولت جدید

اینجا  تهران است و  دقیقا" جلوی  سردرِ  ورودی دانشگاه تهران
دانشگاهی ک به دانشگاه مادر شهرت دارد.

#رئوف_آذری، کنشگر صلح و محیط زیست و راهبر گروه صلح انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، با رکابزنی در مسیر خیابان هشت بهشت تا میدان آزادی، قصد کرده است  منتخب مردم و دولت جدید را به #چالش_صلح_یاری دعوت کند.

تسهیلگر بلوطبانان پا به رکاب،
با تٲکید روی #نام ها و کارکردشان در صلح سازی، پیشنهاد اهتمام به نامگذاری مدارس، مساجد، میادین، پارک ها و دانشگاهها با نام مبارک صلح را طرح و از کابینه جدید، تسهیلگری در این حوزه را طلب می کند.

دولت چهاردهم خطاب قرار گرفته تا با عمل به شعار همگرایی و همدلی منتخب مردم، زمینه مساعدی برای پرورش صلح ورزان ایجاد کند.

او پیشنهاد تغییر نام دانشگاه تهران را به #دانشگاه_صلح، طرح می کند.

امید که این درخواست شنیده شود و دولت جدیدتمام قد برای ترویج صلح، تلاش کند.

۲۱ تیرماه ۱۴۰۳
🌹❤️🌹
#رکابزنی_برای_صلح
#سردشت
#تهران
#مطالبه_از_دولت_چهاردهم
#دانشگاه_صلح

@sopskf