🚨⚠️اشتباهی دربارۀ کووید-۱۹ که در صورتی که در کشوری رفع نشود، شیوع بیماری به مرحلۀ بعد میرود: از کنترل خارج میشود و همهچیز را دچار اختلال جدی میکند.
#ب_پ
https://t.center/nouritazeh
🔴چکیده:
آنچه امروز در جهان دیده میشود از «یک» یا «چند» بیمار مبتلا به کووید-۱۹ آغاز شده و ظرف حدود ۳ ماه به این وضعیت رسیده است.
تا زمانی که «یک» «بیمار شناسایی و قرنطینه نشده» وجود داشته باشد، ظرف چند ماه، جهانی فرضاً عاری از کوروناویروس جدید، دوباره به وضع تقریباً شبیه به امروز میرسد.
نباید با رو به کاهش رفتن تعداد بیماران گمان کنیم میشود رعایت سرسختانۀ نکات ایمنی و بهداشتی را کم کرد.
اقدام قاطع باید تا زمانی ادامه یابد که در هیچ نقطهای حتی یک بیمار شناسایینشده و قرنطینهنشده وجود نداشته باشد.
⚠️🚨اشتباه بزرگ این است که تصور شود رو به کاهش رفتن تعداد یا حتی بسیار کم شدن تعداد مبتلایان کافیست.
🔴شرح:
مطلب بسیار ساده است:
در آغازِ این بیماری، چند نفر بیمار وجود داشته؟
یک احتمال این است که نخست «یک انسان بیمار» داشتهایم.
احتمال دیگر این است که در آغاز، از منشأ جانوری، چند نفر جداگانه مبتلا شده باشند.
فرقی نمیکند در کجا و از چه طریقی مبتلا شدهاند. بین یک یا چند هم فرق زیادی نیست، تبدیل شدن یک بیمار به چند بیمار فقط به زمان کوتاهی نیاز دارد.
نکتۀ مهم این است:
یک یا چند بیمار در نقطهای از جهان، پس از چند ماه، جهان را به این روز انداختهاند.
حالا از این دید نگاه کنید:
یک یا چند بیمار در هر نقطه از جهان که باشند، پتانسیل راهانداختن همان دومینوهای متعدد را دارند و ظرف چند ماه میتوانند یک جهان فرضاً عاری از کوروناویروس جدید را به همین میزان که امروز درگیر است درگیر کنند.
🚨البته وضعیتی که امروز میبینیم تمام کاری که این ویروس میتواند بکند، نیست؛ متأسفانه احتمالات بسیار بدتری هم وجود دارد.
حالا فرض کنید اصلاً هر شهری که این یک یا چند مبتلا را در خود دارد کاملاً جدا از دنیاست و نمیتواند در هیچ شهر و منطقۀ دیگری سبب ابتلای کسی شود. در آن شهر چه میشود؟
اگر تلاش بسیار قاطعی برای پیشگیری نباشد، آن شهر پر میشود از مبتلایان، چیزی بدتر از آنچه اکنون در لمباردی ایتالیا در جریان است.
ما الآن در کل جهان چند شهر داریم که یک یا چند مبتلا نداشته باشد؟
با یک یا چند مبتلا در ووهان، پس از چند ماه جهان به این نقطه رسیده است.
اکنون در ۱۹۸ کشور جهان، در هر کشور، تعداد زیادی شهر و روستا داریم که دست کم یک یا چند بیمار کووید-۱۹ دارند و هریک بهتنهایی برای تبدیل کردن جهانِ فرضاً عاری از کوروناویروس جدید به جهان با وضعیت بدتر از امروز کافیست.
🔴نتیجهگیری:
از این بحث ساده چندین نتیجه میشود گرفت؛ مهمترین آنها این است:
🚨«در این بیماری، حتی «یک» بیمار شناسایی و قرنطینه نشده میتواند منشأ ایجاد اپیدمی و سپس پاندمی شود.
پیروزی بر کوروناویروس وقتیست که ما حتی «یک» بیمار شناسایی و قرنطینه نشده نداشته باشیم.
نباید با رو به کاهش رفتن تعداد بیماران گمان کنیم میشود رعایت سرسختانۀ نکات ایمنی و بهداشتی را کم کرد.»
«در صورت غفلت از اهمیت وجود یک بیمار قرنطینهنشده، تعداد اشخاص پراکنده در جامعه که هریک مستقلاً راهانداز چند دومینوی ابتلا میشوند زیاد میشود و موج دوم شیوع با شدت بیشتر ایجاد میشود آن هم در شرایطی که سیستم بهداشت و درمان و نیز ساختار اقتصادی و اجتماعی توانایی قبلی خود را ندارد.»
🚨به آگاهی همگانی و عمل قاطع از نخستین لحظۀ ممکن نیاز است تا فاجعهای شکل نگیرد.
کشورهایی که چنین کنند خود را نجات میدهند و وارد مرحلۀ فجیع شیوع وسیع نمیشوند.
🚨این اقدام قاطع باید تا زمانی ادامه یابد که در هیچ نقطهای حتی یک بیمار شناسایینشده و قرنطینهنشده وجود نداشته باشد.
🔴راه کار این است:
همزمان «تمام» مردم باید دست کم برای حدود ۴ هفته بر اساس فهم یا اجبار طوری رفتار کنند که انگار «همه ناقل هستند و باید مانع انتقال به یکدیگر شوند.»*
⚠️در این شرایط بازگشایی مدرسه و دانشگاه و برقراری هر رویداد جمعی، نتایج تلاشها را از بین میبرد.
*اگر کشوری به صورت فرضی و بهقصد پیشگیری چنین نکند، به صورت واقعی دچار حالتی شبیه به این میشود (درصد بسیار بالای مبتلایان واقعی به جای ناقلان فرضی) و تمام امور آن کشور با اختلال روبهرو میشود.
پس از ۴ هفته، بر اساس میزان حصول نتیجه میتوان تشخیص داد که نیاز به تمدید این زمان هست یا نه.
ظرف ۴ هفته تعداد مبتلایان شناسایی نشده صفر نمیشود اما ممکن است امکان بازگشت تدریجی فعالیت اداری و تجاری با نهایت رعایت نکات ایمنی و بهداشتی فراهم شود.
🚨برای غلبه بر کوروناویروس جدید، کلیات چیزی که لازم داریم این است:
«غلبۀ اطلاعات درست بر اطلاعات نادرست»
«رسیدن اطلاعات درست به "همگان"»
و «درست و بهموقع عمل کردن»:
https://t.center/nouritazeh
https://t.center/HealthNotes