🔺 به خودمان رحم کنیم | موش بخوردت! گربه‌یی که دیگر گربه نیست معلوم نیست که چرا امروزه کسانی خوراک‌دهی به گربه‌های آزاد را نیکوکاری و ثواب می‌شمارند؛ زیرا آنان که به این خطا اهتمام می‌ورزند، نه گربه را می‌شناسند و نه می‌دانند که با این کارشان چه جفایی به گربه‌ها و سپس خودشان می‌کنند. حضور گربه‌ها در شهر و روستا، در واقع برای ایجاد توازن زیستی و بهداشت محیط بوده است؛ به‌ویژه برای مقابله با افزایش جمعیت موش‌ها که از جوندگان موذی و آلاینده و ناقل بیماری هستند. اگر خودمان از گربه‌ها پذیرایی کنیم، آن‌ها را به تنبلی سوق می‌دهیم و از طبیعت‌شان دور می‌سازیم. جمعیت ۷۰ میلیونی موش‌های مهاجم و زنده‌خوار در لایه‌های زیرین زمین تهران، دومین معضل زیست‌محیطی این شهر شده است. این معضل در هنگام بحران‌هایی هم‌چون زلزله، تبدیل به فاجعه خواهد شد و گناهش به گردن کسانی است که با مهربانی نادرست‌شان گربه‌های موش‌خوار را دچار انحطاط ساختند و ذائقه‌ی آن‌ها را به گوشت لخم و کباب و مرغ بریان و سوسیس و پیتزا تغییر دادند. [«به خودمان رحم کنیم» قبلی] @nonewwar https://t.center/nonewwar