۲۲ سالگی ساختمان مخروبه‌ای بود که مطمئن نیستم در آینده قراره به خونه‌ی تسلی‌بخش با پنجره‌هایی رو به منظره برفی باشه یا پشت‌بومی برای پریدن‌های بی‌وقفه.