#ایران_باستان 💢 چگونگی تعامل با حیوانات در ایران باستان و کفاره گناهان با کشتن جانوران ⚠️ نژادپرستان و باستان‌گرایان، همگام با زرتشتیان، همواره با فریب‌کاری قصد بزرگ‌نمایی دین زرتشتیت را دارند. در یکی از این جعلیات، تلاش نموده‌اند که دین زرتشتی را مدافع حیوانات معرفی کنند. اکنون به‌طور مستند، دستورات اَوِستا (کتاب مقدس زرتشتیان) را که امر به کشتار و نسل‌کشی حیوانات داده است، به نظاره می‌نشینیم تا واقعیتی دیگر از ایران باستان، افشا گردد. ⚠️ طبق دستور کتاب اوستا، بخش وندیداد اگر کسی سگ آبی را بکُشد مرتکب گناه بزرگی شده است و برای کفاره‌ی این گناه، باید کارهای زیر را انجام دهد: 🔺 باید ده‌هزار سنگ پشت (لاک‌پشت) را بکُشد. 🔺 باید ده‌هزار قورباغه را که در خشکی زندگی می‌کنند، بکُشد. 🔺 باید ده‌هزار مور (مورچه) دانه‌کش را بکُشد. 🔺 باید ده‌هزار مور گزنده و گودال‌کن و آسیب‌رسان را بکُشد. 🔺 باید ده‌هزار کرم خاکی را بکُشد. 🔺 باید ده‌هزار مگس چندش‌انگیز را بکُشد. 🔺 و… [۱] ⚠️ چه منطق عقلی پشتوانه‌ی این قضیه است که در منابع زرتشتی از یک سو مجازات کشتن و آزار‌ رساندن به بعضی حیوانات، اعدام و چندهزار ضربه شلاق تعیین شده است و از سوی دیگر، کشتن برخی حیوانات برای کفاره گناهان (و نه برای دفع گزندشان و یا استفاده مادی از آنها) واجب شده است و تا از بین‌بردن نسل آنها پیش رفته‌اند؟! ❗️چرا برای دادنِ استخوان سفت یا خوراک داغ به سگ نگهبان گله یا نگهبان ده، مجازات اعدام در نظر گرفته شده است؟! 📗وندیداد اوستا، فرگرد ۱۵ بند ۳. ‼️ از سوی دیگر، چرا به نابودی نسل حیواناتی چون: مار، مورچه، وزغ، موش، ملخ، مگس، زنبور، عنکبوت، کرم، سوسک و درندگان و… سفارش شده است؟! البته نه در حد جلوگیری از آزار رساندن آنها و دور کردنشان از محیط زندگی انسان، بلکه در بیابان‌ها راه می‌افتادند و انواع حیواناتی که کاری با زندگی انسان‌ها نداشتند، از بین می‌بردند! در این راستا، در سایر متون دین زرتشتی همچون روایت پهلوی بیان شده است: ▪️ اگر ماری بکُشد و بر او اوستا نخواند، یک تناپل ثواب است و اگر بر او اوستا بخواند، دوازده تناپل ثواب است. ▪️ کسی‌که مارمولکی را بکشد، ثوابی برابر خواندن یک ماه تمام یشت آب (آبان یشت اوستا) و سرودگاهان (گاتها) است. ▪️ کسی‌که سنگ‌پشتی را بکُشد یک تناپل ثواب است. ▪️ کسی‌که مگس قرمز (زنبور) را بکُشد، ثوابی برابر خواندن ده‌روز یشت آب (آبان یشت اوستا) و سرودگاهان (گاتها) است. ▪️ کسی‌که گرگ یوز و گرگ شیر را بکُشد، پس به همان تعداد که تن آن جانوران را بسوزاند، تناپل ثوابِ کشتن شیرگرگ باشد. ▪️ کسی‌که دو ساس یا دو کیک (کک) را بکُشد، پس ثوابی برابر خواندن یک روز یشت‌آب و سرودگاهان است. ▪️و… [۲] ⚠️ جشن سده زرتشتیان (آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه) یا جشن زنده‌زنده‌سوزاندن حیوانات در آتش برای مبارزه با اهریمن!! از دلایل گرامیداشت این شب این است که ایرانیان دو ماه دی و بهمن را هنگام نیرومندگشتن اهریمن می‌دانستند. ✅ در اینجا به گزارشی در این زمینه اشاره می‌شود: «آتش افروزند تا شر آن "جهنم" بر طرف گردد و گیاه خوشبو تبخیر می‌کنند تا مضرات آن را برطرف کنند. در خانه‌ی ملوک رسم شده که آتش بیافروزند و چون شعله‌ور گردد، جانوران وحشی را به آتش می‌اندازند و مرغ‌ها در شعله‌ی آن می‌پرانند و در کنار این آتش می‌نشینند و به لهو و لعب مشغول می‌شوند.» [۳] ⚠️ و در همین رابطه، بیان نکته‌ای خالی از لطف نیست. در فرهنگ هخامنشی، قربانی‌کردن حیوانات، صرفا نه برای خوردن گوشت، بلکه برای کارهای دیگر هم مرسوم بود. مثلاً اگر یک نفر می‌خواست قَسَم بخورد، ابتدا گاو یا گرازی را سر می‌برید، سپس شمشیر یا نیزه‌ی خود را درون خون حیوان می‌زد و این گونه قسم می‌خورد. [۴] 📚 منابع: [۱] اوستا، وندیداد، جلیل دوست‌خواه، ص۸۱۸و۸۱۹. [۲] روایت پهلوی، ترجمه مهشید میرفخرایی، بند۲۱، ص۳۳و۳۴، تهران ۱۳۶۷، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی. [۳] آثار الباقیه، ابوریحان بیرونی، ترجمه‌ی داناسرشت، ص۳۵۰و۳۵۱. [۴] والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه‌ی پرویز رجبی، تهران: نشر ماهی، ۱۳۹۱، ص۳۱۷. 📲 برگرفته از: کانال تلگرامی «ناگفته‌های ایران باستان» bit.ly/37sTNFF ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ @no_atheism | رد شبهات ملحدین