گاه نوشته‌های مهدی نیکخواه

🔻 حق قانونی، اما بی‌پاسخ!

‏من از مخالفین و منتقدین ‎#لاریجانی ها هستم و در همین صفحه، ده‌ها مطلب در نقد عملکرد و حواشی مرتبط با برادران لاریجانی نوشته‌ام، ولی این خواسته #علی_لاریجانی ‎#قانونی است و ‎#شورای_نگهبان #باید پاسخگو باشد.

در بند ۲-۱۱ سیاست‌های کلی انتخابات، ابلاغ شده توسط رهبر انقلاب مورخ ۹۵٫۷٫۲۴ آمده:

پاسخگویی مکتوب [توسط شورای نگهبان] در خصوص دلایل ابطال انتخابات و ‎#رد_صلاحیت داوطلبان [ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، خبرگان رهبری] در صورت درخواست آنان.

آیا #شورای_نگهبان پاسخگو خواهد بود یا مثل درخواست دیگران، در برابر این حق قانونی، سکوت خواهد کرده؟!

ته نوشت:
اینجا #جمهوری_اسلامی است و هیچکس بر دیگران برتری ندارد و همه باید طبق قانون، نسبت به عملکرد و حیطه وظایف خود پاسخگو باشند.
البته در واقعیت چه چیز می‌گذرد، بحث دیگری‌ست!

متن کامل ابلاغ سیاست‌های کلی انتخابات را در لینک زیر بخوانید (یا جستجوی عبارت در گوگل):

farsi.khamenei.ir/news-content?id=34642

ته نوشت:
با توجه به سوال برخی دوستان در مورد تفاوت عدم احراز صلاحیت و رد صلاحیت به این نکته توجه کنید که:
طبق قواعد حقوقی که مبنای فقهی دارد، هر شخص که یکبار احراز صلاحیت شود، بر اساس اصل برائت که حتی در قانون اساسی هم آمده و اصل استصحاب که یک قاعده فقهی قطعی‌ست (اصل اِسْتِصْحاب یا استصحاب حکم به بقای چیزی که قبلا یقین به وجود آن داشته است. استصحاب زمانی کاربرد دارد که مکلف در مورد وضعیت فعلی چیزی تردید و در مورد وضعیت قبلی آن یقین داشته باشد و فرض را بر بقای حالت سابق می‌گذارد، مگر آنکه خلافش ثابت گردد) در دوره‌های بعد احراز صلاحیتش باقی است مگر با استناد به یک سند قانونی (مثلاً اسنادی مبتنی بر تغییر تابعیت و...)، قابل ارائه به دادگاه صالحه، صلاحیتش رد بشود.
احراز یا عدم احراز، فقط برای افرادیست که برای بار اول جهت کاندیداتوری مجلس شورای اسلامی، خبرگان رهبری یا ریاست جمهوری ثبت نام می‌کنند.
🆔 @nikkhah_ir


‌‌

🔻حسن رضایی:

جناب آقای دکتر وحید یامین پور در مطلبی که در کانال تلگرام خود درباره تقلیل دعوای فتنه ۸۸ نگاشتند، از سهم آقای "دکتر احمدی نژاد" در ایجاد تنفس برای جریان فتنه، تحلیلی را ارائه کردند.

تحلیل برادر بزرگوارم، نگارنده این سطور را بر آن داشت تا نقد خود را به این تحلیل، ارائه کند.
🔻
اتفاقا بنده با این تحلیل موافقم که با حواشی پیرامون واقعه موسوم به "خانه نشینی"، تنفسی به فتنه داده شد تا از مرگ رهایی یابد.
اما #باید_روشن_شود که چه کسانی بودند که با تنفس مصنوعی فتنه را از مرگ نجات دادند؟
آیا این محمود احمدی نژاد بود!!؟

موضوع محل اختلاف در خصوص وزیر وقت اطلاعات، چالشی در خصوص چگونگی اداره دولت بود که در حیطه مباحثات رئیس جمهور وقت و رهبر انقلاب بود!
(همانطور که رهبری در دیدار با مردم فارس در تاریخ ۱۳۹۰/۲/۳ به آن اشاره فرمودند.)

اما چه کسانی بودند که این موضوع غیر مهم (به تعبیر رهبری معظم) را برجسته کردند؟

بخشی از سخنان رهبر انقلاب در همان ایام (۱۳۹۰/۲/۳) و در این باره را یادآوری میکنم:

«نگذارید اختلاف به وجود بیاید. نگذارید شکاف به وجود بیاید. نگذارید آنچه را که دشمن در تبلیغات و در خباثتهای سیاسی و تفتینهای سیاسی میخواهد در مورد کشور ما انجام بدهد، انجام دهد.

 شما ببینید در همین پنج شش روز گذشته سر یک قضیه‌ای که آنچنان هم از اهمیت بالائی برخوردار نبود - سر مسئله‌ی اطلاعات و امثال اینها - چه جنجالی در دنیا راه انداختند. تحلیلها را بردند به این سمت که بله، در داخل نظام جمهوری اسلامی شکاف ایجاد شده است، حاکمیت دوگانه شده است، رئیس جمهور حرف رهبری را گوش نکرده است! دستگاه‌های تبلیغاتىِ خودشان را از این حرفهای سست و بیپایه پر کردند. ببینید چطور منتظر بهانه‌اند. ببینید چطور مثل گرگ در کمین نشسته‌اند که یک بهانه‌ای پیدا کنند، هر جور میتوانند، حمله کنند. میدانند که دولت مشغول تلاش و فعالیت و خدمت است. خب، واقعاً در کشور دارد خدمت انجام میگیرد. هر جا خدمت باشد، هم مردم طرفدار هستند، هم رهبری طرفدار است. ما که راجع به شخص قضاوت نمیکنیم؛ ما کار را، خط را، جهتگیری را ملاک و معیار قرار میدهیم. آنجائی که کار و خدمت و تلاش هست، حمایت ما هست، حمایت مردم هست. و بحمداللَّه امروز کار دارد انجام میگیرد. مسئولین دولتی هم حقاً و انصافاً دارند تلاش میکنند؛ هم اعضای دولت، هم بخصوص خود رئیس جمهور. اینها شب و روز ندارند؛ من میبینم، من از نزدیک شاهدم. اینها دائم مشغول کارند، مشغول خدمت و تلاشند. خب، اینها برای کشور خیلی باارزش است. بنده‌ی حقیر هم طبق اصول بنا ندارم در کارها و تصمیمهای دولت وارد شوم. خب، مسئولیتها در قانون اساسی مشخص است؛ هر کس مسئولیتی دارد؛ مگر آنجائی که احساس کنم یک مصلحتی دارد تفویت میشود؛ مثل اینکه در همین قضیه‌ی اخیر اینجوری بود؛ انسان احساس میکند یک مصلحت بزرگی دارد مورد غفلت قرار میگیرد، تفویت میشود؛ خب، انسان وارد میشود که جلوی این تفویت مصلحت را بگیرد. این، مسئله‌ی مهمی نیست، نظائرش هم اتفاق میافتد؛ ...

عرض من به عناصر داخلی، به مردم دلسوز، به برادران و خواهرانی که در داخل با مسائل تبلیغاتی سر و کار دارند، این است که سعی کنند به این آشفتگی کمک نکنند. این که تحلیل بگذارند، یکی از آن طرف، یکی از این طرف، این علیه آن، آن علیه این، برای هیچ و پوچ، چه لزومی دارد؟ نه، دستگاه بحمداللَّه دستگاه مقتدری است، مسئولین مشغول کارشان هستند...»
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=12163


به باور بنده جریانی ریشه دوانده در ارکان حاکمیتی وجود دارد که در بزنگاه های تاریخی، با فرعی-اصلی کردن مسائل، انقلاب را از ریل اصلی منحرف می کنند!
البته نگارنده معتقد است که آقای احمدی نژاد می بایست با زیرکی بیشتری این چالش را حل می کرد.
اما چون طراحی و برنامه ریزی ماجرای مذکور را از جانب جریان مذکور میدانم، سهم تاثیر دکتر احمدی نژاد را ناچیز تر از آن میدانم که در تحلیل ها جایگاهی برای آن متصور شد!

🔹اما در مورد انتخابات پیش رو، قائلم که اتفاقا فرصت بی بدیل و انحصاری نقد اساسی و به عبارتی "کیسه کشی" دولت یازدهم، در اختیار آقای احمدی نژاد هست و بس.
نه جناب آقای رییسی و نه دکتر جلیلی و نه دیگر نامزدهای جریان اصولگرا و ایضا رسانه های منتقد دولت، توانایی، شجاعت و جسارت محمود احمدی نژاد را ندارند.
کما اینکه در این چهار سالی که بر ما گذشت، شاهد بودیم که نقدهای همه جانبه به حسن روحانی، نه تنها اثری در تغییر روند حاکم نداشت، دیدیم که در انتخابات سال ۹۴ آن شد!

از این فرصت استفاده میکنم و اشاره میکنم به نقدهای مستدل و پاسخ های بی نظیر دکتر احمدی نژاد به دولت یازدهم که در غالب چهار "گزارش جمهور" تا کنون ارائه شده و در کمال نابخردی از سوی اصولگرایان و رسانه های این جریان بایکوت شد!

تکرار میکنم؛
«آیا این احمدی نژاد بود که به فتنه تنفس داد؟»
.