زیر سقف آسمان

♦️استقلال اقتصادی دانش‌پژوهان پیش‌زمینۀ استقلال فکری، علمی و اخلاقی‌شان است
(نقدی بر دیدگاه دکتر نجاتی حسینی)
[بخش دوم و پایانی]

✍️دکتر محمدباقر تاج‌الدین
۲۵ دی ۱۴۰۳


5.«آموزگاری بی اجر و مزد و منت» یعنی تشویق به زیست راهبه وار در دیرها و صومعه های دوران پیشامدرن که با اعانه ها(کمک های) مردم زندگی ساده ای را در پیش می گرفتند که البته مطابق با شرایط زیست آن روزگار امری شدنی و امکان پذیر بود. اما از آقای دکتر نجاتی حسینی باید پرسید که در این روزگار مدرن و پیچیده آن هم در جامعه ای با شرایط اقتصادی بسیار ناگوار و دشوار چنین زیستی چگونه امکان پذیر است؟ با کدام ساز و کار؟ مبتنی بر کدام روش؟ و این که اساساً چرا باید یک دانش پژوه چونان راهب و درویش زندگی کند؟ و آیا می توان برای تمامی دانش پژوهان چنین پیشنهادی را ارائه نمود و این که آیا امکان پذیرشِ چنین پیشنهادی وجود دارد؟ این میزان دور از واقعیت های انسانی و اجتماعی و اقتصادی سخن گفتن توسط یک جامعه شناسی خوانده بسیار امر عجیب و البته به معنای فقدان درک جامعه شناختی درست است!!

6.وانگهی، مگر کارگزاران علمی سایر حوزه ها مانند حقوق (وکالت و قضاوت و مشاورۀ امور حقوقی)، روان شناسی، پزشکی، دندانپزشکی، فنی و مهندسی، معماری، هنری و ورزشی به صورت مجانی و بی اجر و مزد کالاهای خود را عرضه می کنند که از استادان جامعه شناسی بخواهیم که چنین کنند؟ یعنی شما و برخی همفکران شما انتظار دارید که استادان جامعه شناسی برای تمام خدماتی که می گیرند هزینه های گزاف بپردازند اما کالاهای علمی و پژوهشی شان را به رایگان در اختیار دیگران قرار دهند؟. آن گاه بفرمایید که با کدام درآمد آن هزینه ها را پرداخت کنند؟ می خواهید بگویید با حقوق ناچیزی که کفاف حتی چند روز زیست معمولی را هم نمی دهد؟!! به راستی چنین معادلۀ نابرابری را در کدام بازاری می توان یافت که حالا شما به دنبال نهادینه کردن آن هستید؟

7.کسانی چون جناب نجاتی حسینی شوربختانه با افکاری که در این زمینه ارائه می دهند دقیقا به دنبال نهادینه کردن فلاکت و بدبختی دانش پژوهان هستند و تو گویی که هیچ اِبایی هم از بروز و ظهور چنین وضع اسف باری ندارند!! به این بخش از نوشته های ایشان توجه کنید تا عمق موضوع روشن تر شود« ایده معلمی تیپ ایدئال مبتنی بر مبانی جامعه شناسی فلسفی و فلسفه جامعه شناختی و فلسفه اجتماعی با محوریت فلسفه اخلاق و نیز آموزه های متعالی دینی اسلامی شیعی (نجاتی حسینی)». انصافاً و وجداناً چنین ایده ای در کدام سرزمین و جغرافیا و جامعه قابل پیاده شدن و عملی نمودن است؟!! نکند آقای نجاتی حسینی در آسمان ها سیر می کنند و در آن جاها می خواهند چنین تیپ ایدئالی را پیاده کنند؟ این ایده ها را اگر یک عارف یا راهب بودایی پیشنهاد می داد البته شاید قابل پذیرش می بود اما دریغ و درد که پیشنهاد یک جامعه شناسی خوانده است!!

8.دانش پژوهانی که از خدمات و فرصت های اقتصادی، ورزشی، هنری، گردشگری و تفریحی مطلوب و استاندارد محروم باشند چگونه خواهند توانست جسم و روان سالم و در نتیجه زیست سالم و مطلوب داشته باشند؟ مهم تر این که چگونه خواهند توانست با دغدغه ها و نگرانی های گوناگون استقلال فکری، علمی، فکری و اخلاقی داشته باشند؟! می شود جناب نجاتی حسینی بفرمایند با کدام سازِکاری می توان به «ایدئالیزم فرهنگی اخلاقی معنویت گرا که معلمی تیپ ایدئال (ایده نجاتی حسینی)» دست یافت؟! البته بماند که من هرگز نفهمیدم این «ایدئالیزم فرهنگی اخلاقی معنویت گرا که معلمی تیپ ایدئال» مورد نظر ایشان یعنی چه؟ و دارای چه ابعاد، ویژگی ها و شاخص های عینی قابل فهم و پیاده شدن در جامعه است؟ و این که چنین ایده ای چگونه قابل فهم و سنجش است که در نهایت بدانیم که به چه نتایجی در این زمینه دست یافته ایم؟!

https://t.center/tajeddin_mohammadbagher/4068

#اقتصاد_فکر
#نجاتی_حسینی
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#استقلال_اقتصادی
#محمدباقر_تاج‌الدین

@NewHasanMohaddesi

♦️استقلال اقتصادی دانش‌پژوهان پیش زمینۀ استقلال فکری، علمی و اخلاقی‌شان است
(نقدی بر دیدگاه دکتر نجاتی حسینی)
[بخش نخست]

✍️دکتر محمدباقر تاج‌الدین
۲۵ دی ۱۴۰۳

در پی بحثی که آقای دکتر حسن محدثی دربارۀ آزادی کارگزاران فکری درانداخته اند و برخی نقد و نظرها به ویژه نقد اقای دکتر نجاتی حسینی بر دیدگاه ایشان شده است متن حاضر به منظور روشن تر شدن ابعاد موضوع و همچنین به منزلۀ نقدی بر نقد دکتر نجاتی حسینی منتشر می شود.

1.در نوشتار حاضر منظور از دانش پژوهان(این واژه را از کارگزاران فکری مناسب تر دیدم) در معنای عام آن تمامی معلمان، استادان، پژوهشگران، نویسندگان و مترجمانی را شامل می شود که به رغم وجود انواع محدودیت ها، دشواری ها و درد و رنج ها در حال تولید و توزیع دانش و آگاهی در جامعه هستند.

2.منظور از استقلال اقتصادی یعنی داشتن درآمد کافی مطابق با شأن و جایگاه علمی و پژوهشی دانش پژوهان است که بتوانند یک زندگی و زیست با کیفیت و مطابق با استانداردهای روز دنیا در اختیار داشته باشند و در نتیجه از هر نوع وابستگی اقتصادی به دیگران یا سازمان ها و نهادها و همچنین ناتوانی اقتصادی تا حدودی رهایی یابند. استقلال اقتصادی را با بندگی و وابستگی به پول و ثروت نباید و نمی توان یکی گرفت چرا که استقلال اقتصادی شرط نخست زیست انسانی و اخلاقی است و فقدان چنین استقلالی بدون تردید انسانیت و اخلاق را نیز به قربانگاه خواهد برد.

3.ناگفته پیداست که وابستگی و ناتوانی اقتصادیِ دانش پژوهان انواع آسیب های فکری، روانی، علمی، پژوهشی و اخلاقی را هم به خودشان و هم به خانواده و اطرافیان شان وارد می سازد. برای نمونه اگر معلم، استاد یا نویسنده ای نتواند نیازهای اساسی زندگی خود و خانواده اَش را برآورده سازد ضمن این که شأن و منزلت خود را نزد آنان و جامعه از دست می دهد، توان علمی و پژوهشی لازم برای به کرسی نشاندن سخنان خود را نیز نخواهد داشت و این یعنی از دست رفتن اقتدار فکری و علمی دانش پژوه.

4.اگر نسبت و رابطۀ بین دانش پژوهی را با شرایط و بافت اقتصادی و اجتماعی جامعه ای که در آن زیست می کنیم به درستی بکاویم آن گاه خواهیم دید که از قضا رابطه ای مثبت و متقابل بین این دو دیده می شود، به گونه ای که شرایط ناگوار و دردناک اقتصادی که استقلال اقتصادی را از هر دانش پژوهی می ستاند نتیجه اَش می شود دور شدن از هرگونه استقلال فکری، علمی، پژوهشی و حتی اخلاقی. به زبان ساده از دانش پژوهی که در پیچ و خم های دردناک زندگی گرفتار شده است هرگز نمی توان انتظار علمی و پژوهشی و اخلاقی بودن را داشت. لذا این گفتۀ جناب دکتر نجاتی حسینی مبنی بر این که: «آموزگاری و معلمی بی اجر و مزد و منت از حسن اتفاق با الگوی کارگزاری فکری مستقل وارسته (به تعبیر محدثی گیلوایی) نه تنها متضاد نیست که اتفاقا همزیستی و هم افزایی دارد» هیچ ربط و نسبتی نه با نگاه جامعه شناختی دارد و نه با شرایط اقتصادی و اجتماعی. گفتن چنین سخنانی آن هم توسط کسی که خود را جامعه شناس می داند بسیار دور از انتظار و البته عجیب است و این یعنی فقدان نگاه جامعه شناختی و فقدان درک درست انسان و زیست وی در جامعه.

(ادامه دارد....)👇👇👇

https://t.center/tajeddin_mohammadbagher/4066




#اقتصاد_فکر
#نجاتی_حسینی
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#استقلال_اقتصادی
#محمدباقر_تاج‌الدین

@NewHasanMohaddesi

♦️در باره‌ی اندیشیدن به پول

✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۸ شهریور ۱۴۰۳
ویرایش مجدد: ۲۵ دی ۱۴۰۳




آن‌هایی که فقط به پول فکر می‌کنند، حقیر اند.

آن‌هایی که اصلا به پول فکر نمی‌کنند، ابله اند.

آن‌هایی که بسی دل‌مشغول پول اند، اما خود را بی‌اعتنا به آن نشان می‌دهند، مزوّر اند.

آن‌هایی که دل‌مشغول پول اند، اما دیگران را از پرداختن به آن برحذر می‌دارند، شیّادانی کثیف اند.

آن‌هایی که پول را هدفی میانجی می‌بینند نه غایی، خردمند اند.




🔻پس‌نوشت: آقا، خانم، استقلال اقتصادی پیش‌نیاز خودتعیین‌گری است. بفهمید لطفا!

#پول
#بلاهت
#حقارت
#خودتعیین‌گری
#استقلال_اقتصادی
#خریت_بی‌اعتنایی_به_ثروت

@NewHasanMohaddesi

♦️در باره‌ی اندیشیدن به پول

✍ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۸ شهریور ۱۴۰۳


آن‌هایی که فقط به پول فکر می‌کنند، حقیر اند، اما آن‌هایی که اصلا به پول فکر نمی‌کنند، ابله اند.


🔻پس‌نوشت: آقا، خانم، استقلال اقتصادی پیش‌نیاز خودتعیین‌گری است. بفهمید لطفا!

#پول
#بلاهت
#حقارت
#خودتعیین‌گری
#استقلال_اقتصادی
#خریت_بی‌اعتنایی_به_ثروت

@NewHasanMohaddesi

♦️«علم بهتر است یا ثروت؟» ؛ معضل خریت نیاکانی! | حسن محدثی گیلوایی
بازنشر: ۲۵ دی ۱۴۰۳

https://ensafnews.com/404158/%d8%b9%d9%84%d9%85-%d8%a8%d9%87%d8%aa%d8%b1-%d8%a7%d8%b3%d8%aa-%db%8c%d8%a7-%d8%ab%d8%b1%d9%88%d8%aa%d8%9f-%d8%9b-%d9%85%d8%b9%d8%b6%d9%84-%d8%ae%d8%b1%db%8c%d8%aa-%d9%86%db%8c%d8%a7%da%a9/

♦️دریوزه گان آستان‌ پول: دریوزه گی آفت اقتصاد دولتی و خصوصی

✍️دکتر حمید رزاقی
۲۵ دی ۱۴۰۳

جناب محدثی آیا کارگزاران فکری و دانشگاهی که در دانشگاه تدریس می کنند و حقوق شان از شما به مراتب کمتر است و قادر نبودند و یا جامعه این امکان را نداد که استقلال اقتصادی داشته باشند و به مانند شما در بخش خصوصی کار فکری خود را بفروشند، دریوزه اند، وابسته اند و شایسته تحقیر. و شما که می توانید کار فکری را خارج از چرخه دانشگاه بفروشید، آزاده و دارای حریت.

همکار ارجمند آخر این چه نوع استدلال و منطقی است، آیا این دو گانه دریوزه و حریت، بی انصافی در حق بسیاری از دانشگاهیان شریف نیست، آیا شما حقیقت را وارونه سازی و تحریف نمی کنید. آیا بهتر نیست به جای این دو گانه بینی کم مایه به طیفی از وضعیت های مختلف (بین سیاه و سفید) عنایت کنیم.

مهم تر این که انسان به میزانی که بخواهد تغییر ایجاد کند به همان میزان به درون حقیقت نفود می کند. هر چه ریشه ای تر و عمیق تر به پدیده، پس کاوی کند، به همان میزان ریشه ای تر خواستار تغییر است.

حال ریشه ای تر به قلب واقعیت (حقیقت) می رویم:

ما انسان ها در شرایط تاریخی معینی زندگانی داریم که خدایان دیگر به حاشیه رفته اند و جای آن ها راخدای پول گرفته است. بشریت پول را ساخت و برساخت کرد و آن را به خدایی رساند، خدای پولی که همه را بندگی و کرنش در آورد. خدای پولی که انسان، آفریننده اش بود.آفریده شده از انسان جدا گشت، آفریده شده(پول) آفریدگار شد و انسان بنده اش، چه در سبک و سیاق اقتصاد دولتی و چه در سبک و سیاق اقتصاد خصوصی و چه در سبک و سیاق ترکیبی این دو. پول این موجود انتزاعی قدرت بلامنازع شد. با پول می توان همه چیز را خرید، با پول نیازهای مادی و معنوی انسان تامین می شد. همه در این جهان پول زده در مقابل پول به حضیض ذلت افتادند، زانو زدند، خوار شدند، تحقیر شدند، در یوزه گردیدند، وابسته اش شدند. این دریوزگی و خواری و بی مقداری فقیر و غنی، دانشگاهی و غیر دانشگاهی، فرهیخته و غیر فرهیخته، کارآفرین و کارگر و کارمند برایش فرقی ندارد. باید سر تعظیم به درگاهش فرود آورید. اگر بخواهی تامین معیشت کنی، اگر بخواهی مسکن و خانه داشته باشی، اگر بخواهی فخر بفروشی، اگر بخواهی تحقیر کنی، آگر بخواهی تبعیض روا داری، اگر هر کاری بخواهی بکنی با خدای پول میسر است. خدای پول، زشت را زیبا و زیبا را زشت می کند.
بت پول به همه ساحت های انسانی و زیست جهان اجتماعی چون هیولایی لاابالی نفوذ کرده است، همه روابط و نیازهای انسانی را به کالا تبدیل کرده است و زیست جهان را به مذلت کشانده است.
بت پول چنان در مناسبات اجتماعی و در روح و روان ما جای خوش کرده که می پنداریم از ازل بوده و تا ابد ادامه خواهد داشت، خدایی خواهد کرد و ما زمینیان درمانده چاره ای نداریم که سر به آستانش فرود آوریم. استقلال انسانی خود را به اواگذار می کنیم تا او به ما نظر کرده و از الطافش بهره مند شویم.

جناب محدثی این چنین همه ما دریوزه‌گان تحقیر شدگان پول هستیم و به شی حقیر در برابرش در آمده ایم. دو سه خروار حقارت که چه عرض کنم، دو سه هزار خروار حقارت را تقدیم بارگاه مبارک اش کرده ایم.




🔸محدثی: سلام و ارادت دکتر جان! به تفصیل هم نوشته ام و هم فایل صوتی منتشر کرده ام. مطابق توصیفی که کرده ام، آن‌ها که دریوزه‌گی کرده اند، خودشان خود را می‌شناسند. ما هم خیلی‌شان را می‌شناسیم. آن‌ها هم که مستقل مانده اند و حریت خود را حفظ کرده اند، خودشان خود را می‌شناسند و ما هم برخی‌شان را می‌شناسیم. هم دریوزه‌گان را کم و بیش می‌شناسیم و هم احرار را.

#حمید_رزاقی
#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#استقلال_اقتصادی

@NewHasanMohaddesi

♦️ناتوانی‌ی مخاطب مدعی از خواندن متن! الگوی وابسته‌گی و الگوی استقلال /۲

✍حسن محدثی‌‌ی گیلوایی
۲۵ دی ۱۴۰۳

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#استقلال_اقتصادی

@NewHasanMohaddesi

♦️ناتوانی‌ی مخاطب مدعی از خواندن متن! الگوی وابسته‌گی و الگوی استقلال /۱

✍حسن محدثی‌
۲۵ دی ۱۴۰۳

یک مخاطب مدعی‌ی بی‌ نام و نشان تفسیرهای نادرستی از متن ام ارائه کرد و وقتی چند بار از او خواستم، شواهد متنی ارائه کند، بالاخره نوشته‌ی زیر را ارسال کرد.

ابتدا نوشته‌ی ایشان را بازنشر می‌کنم و سپس با یک فایل صوتی نشان می‌دهد که این مخاطب مدعی از فهم متنی روشن ناتوان است:

"در راستای اون که درخواست کرده بودید که جملاتی رو از متن تون بیارم که در اون، گذاره‌هایی که میشه برداشت ((تعمیم دوگانه ی دریوزه-آزاده))، از اونها رو داشت رو ذکر کرده باشید، مطالب زیر رو آوردم... قصدم تداوم بحث نبود که نتیجه ی منطقی رو به نظرم، هردو گرفتیم... قصدم این بود که نشون بدم، متن شما جملات زیر رو داره که از نظر من، کاملا واضح هست که داره از چه صحبت میکنه... حال اگر شما می خواید که با تیغ تاویل و سفسطه، برداشت دیگری رو از اونچه که در مقابل انسان هست، ارائه بدید، دیگه بحث مجزایی هست... تصور من این هست که اگر قصد شما، تعمیم این گذاره ها به کل، و دوقطبی کردن جامعه ی روشنفکری نبوده، پس این نوشتار شما هست که مشکل داره و نه برداشت بنده...
البته باز مختارید که هرطور که مایل هستید، قضاوت بفرمایید...
اینها جملاتی هست که از متن شما آوردم و برداشتی منطقی ای که میشه از اونها داشت رو هم، در ذیل اون ذکر کردم...
1- ((کسانی که الگوی ذلت و دریوزه‌گی و وابسته‌گی را درونی کرده اند، از کارگزار فکری می‌خواهند وابسته به حکومت باشد و بماند و به حقوق ناچیزی که در ازای شکلی از فروش خودسالاری و فروش استقلال دریافت می‌کند، بسنده کند و حریت و خودتعیین‌گری و شجاعت خود را از دست بدهد و به انواع ذلت تن دهد.))
از متن فوق برداشت میشه که اگر کسی، به حقوق ناچیز دانشگاه بسنده کند، پس الگوی دریوزگی را پذیرفته و حریت خودش را از دست داده و تن به ذلت داده...
2- ((الگوی دریوزه‌گی و وابسته‌گی چه نوع زیستی برای کارگزار فرهنگی ارایه می‌کند؟ زیستی که در آن اشکالی ندارد کارگزاران فکری در پای حکومت به دریوزه‌گی بیافتند و برای تامین معیشت‌شان بدان وابسته بشوند و به انواع روابط حقیرانه برای گرفتن یک کار پژوهشی یا چند واحد تدریس تن بدهند و استقلال و حریت‌شان را از دست بدهند، اما اشکال دارد اگر بخواهند در راه کسب استقلال اقتصادی در بخش خصوصی تلاش بکنند و کالای فرهنگی‌ی خودشان را در بازار فرهنگ عرضه بکنند.))
در اینجا بیان میشه که اگر کسی برای تامین معیشت، به چند واحد تدریس و تحقیق تن میده، پس به الگوی دریوزگی تن داده و بلافاصله، این مطلب رو بسط میدید به اینکه، پس اگر در خارج از دانشگاه کار کنیم، استقلال اقتصادی ای را کسب خواهیم کرد، که در مقابل دریوزه‌گی‌ای هست که قبلا ذکر شد...
3- ((آیا این اوج ذلت نیست که از فوتبالیست‌ها هم صدای نقادانه درمی‌آید ولی از هزاران کنش‌گر جامعه‌شناسی صدایی خارج نمی‌شود؟ چرا؟))
اولا که از بسیاری از کنشگران جامعه شناسی، صداهای نقادانه خارج میشود و ما هم بسیاری از اونها رو تعقیب میکنیم و نسبت بهشون ارادت داریم... حالا وجود این افراد رو چگونه توجیح میکنید که تدریس خارج از دانشگاه ندارند و به نظام دریوزگی هم تن نداده اند؟ آیا دکتر شریعتی که شما نسبت بهش ارادت دارید هم، در دانشگاه مشغول به کار بود که اون صحبت ها رو انجام میداد؟ یا در خارج از دانشگاه، تدریس خصوصی میکرد؟ یا اینکه لزوما، اینکه یک روشنفکری در داخل سیستم مشغول به کار باشد، نمیتواند آزاده باشد؟ در حالیکه مثال های زیادی میشه آورد... (یکیش هم خود جنابعالی))
4-((من با صدای بلند می‌گویم: مردمانی که نه تنها از کارگزاران فکری‌ی خود از ره‌گذر انواع حمایت‌های مشروع پشتیبانی نمی‌کنند بل‌که از آنان می‌خواهند هم‌چنان یک کارگزار فکری‌ی ذلیل و وابسته و دریوزه بمانند، مردمانی شایسته‌ی عزت و سروری و تعالی نیستند.))
در اینجا هست که این دوگانه خلق میشه، که یا باید ((حمایت از کسب ثروت خارج از دانشگاه برای یک استاد مشغول به کار در دانشگاه)) داشته باشیم، یا اینکه اگر بخواهیم که آنان شغل خارج از دانشگاه نداشته باشند، پس می خواهیم که دریوزه باشند وحالت دیگه ای وجود خارجی نداره... و حالا با درکنار قرار دادن این جمله در کنار مطلب ((شماره‌ی 1 که بیان میکنه: به حقوق ناچیزی که در ازای شکلی از فروش خودسالاری و فروش استقلال دریافت می‌کند، بسنده کند و حریت و خودتعیین‌گری و شجاعت خود را از دست بدهد و به انواع ذلت تن دهد.))، به این نتیجه می‌رسیم که: پس کسی که به حقوق دانشگاه، اکتفا کرده، ((حالا چه از ترس قضاوت و فشار افکار دریوزه ساز مردم یا هرچیز دیگری)) راه دیگری براش نمیمونه جز اینکه یک دریوزه سیستم بشه... چون ما راه دیگری در دوگانه ی ((دریوزه-آزاده)) ترسیم نکردیم..."

ادامه در فایل صوتی‌ی زیر👇👇👇

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری

@NewHasanMohaddesi

📝دوره‌ی کلّیاتی در باره‌ی روش تحقیق
استاد: دکتر حسن محدثی (جامعه شناس) لینک کانال تلگرامی

توضیحات تکمیلی: لمس|کلیک کنید

ثبت نام از سایت: لمس|کلیک کنید

ثبت نام تلگرامی: @toakademi

برگزار کننده:
🏛 زیر سقف آسمان مهر
🏛 نیک‌اندیشان زمان

🔹 هزینه‌ی ثبت نام (حضوری/آنلاین): ۱ میلیون ۵۰۰ هزارتومان
(امکان پرداخت در ۲ مرحله) - ۲۰ درصد تخفیف دانشجویی
🔹 نحوه‌ی برگزاری: حضوری/آنلاین
🔹 ظرفیت حضوری: ۲۰ نفر
🔹 ظرفیت آنلاین: ۳۰ نفر
🔹 تعداد جلسات: ۴ جلسه
🔹 هر جلسه: ۳ ساعت
🔹 تاریخ شروع:۱۶ بهمن‌
🔹 روز برگزاری: سه‌شنبه‌ها
🔹 ساعت برگزاری: ۱۷:۰۰ تا ۲۰:۰۰
🔹 پلتفرم آنلاین: اسکای روم
🔹 آدرس محل برگزاری: خیابان کلاهدوز (دولت)، نبش خیابان یارمحمدی، پلاک ۶۸، طبقه ۴، واحد ۱۷

✅ دسترسی به آفلاین صوتی و تصویری کلاس
✅ گروه تلگرامی پرسش و پاسخ

📌 صدور گواهی
✅ گواهی شرکت در دوره از طرف مؤسسه و با امضای استاد به‌صورت رایگان صادر خواهد شد.
❗️این گواهی صرفاً از طرف مؤسسه و استاد است و صرفاً به منظور تایید شرکت در دوره است و اعتبار دیگری ندارد.


🌷💐 با سپاس از همراهی شما

♦️نسبت حریت و اخلاق‌مداری با استقلال اقتصادی: تجربه‌ی زیسته‌ی یک معلّم

✍️عارف خراسانی
۲۵ دی ۱۴۰۳

این نوشته https://t.center/NewHasanMohaddesi/11942?comment=110733 مصداق خود را به نفهمی زدن است. متن را وارونه کردن و تحریف کردن و بعد هم برداشت‌های نادرست را نسبت دادن به متن و همان‌ها را نقد کردن است.  کنش پول در آوردن البته از راه مشروع، اولین گام برای استقلال شخصیت و خودسالاری است و عین فضیلت است. چرا باید دکتر محدثی از قضاوت مردم در این مورد بیم داشته باشد و دوگانه‌ی مزخرف دریوزه_آزاده را بسازد؟!

من خودم معلم هستم و بابت هر جلسه‌ی خصوصی از دانش‌آموزان بالای شهر ۶۰۰ هزار تومان و از دانش‌آموزان پایین شهر ۳۵۰ هزار تومان می‌گیرم و هرگز هم بابت فروش دانش‌ام حس شرم ندارم؛ چرا که در دنیای امروز بابت هوایی هم که نفس می‌کشم، باید پول پرداخت کنم. این چه منطقی است که پول درآوردن با آزادگی یا اخلاق منافات دارد؟! من اتفاقا نسبت به دیگر همکاران‌ام که استخدام دولتی هستند، خیلی بیش‌تر حس آزادگی و نیز اخلاقی بودن می‌کنم، چون مجبور نیستم سر کلاس مدام توصیه‌‌های حکومتی را اجرا کنم و در مناسک و اردوهای دولتی بابت پاداش، شرکت کنم و با دانش‌آموزان ام اگر حرف سیاسی نتوانم بزنم، دست‌کم می‌توانم از نحوه‌ی درست زندگی و فکر کردن و نپذیرفتن اعتقادات تحمیلی آموزش و پرورش بگویم. مجبور نیستم برای توبیخ نشدن‌ام، دقیقاً همان‌طوری که سیستم می‌خواهد راه بروم و حرف بزنم و لباس بپوشم. در جلسات خصوصی کاملاً آزادانه از افکار و عقایدم با بچه‌ها حرف می‌زنم و می‌بینم که چه‌قدر آزاداندیشی در فکر و روان بچه‌ها اثر مثبت دارد.

من سال‌های زیادی را برای کسب دانش زحمت کشیده‌ام و اکنون بابت زندگی شرافت‌مندانه و غیر ریاکارانه، دانش خودم را می‌فروشم، چون مناسبات اقتصادی این را می‌طلبد.

همه‌ی کارگزاران علمی باید تلاش کنند تا نهاد علم را از انحصار حکومت خارج کنند و علم به‌طور مستقل توان انتقاد و بازاندیشی و آلوده نشدن به سیاست و ایدئولوژی حاکمیت، داشته باشد. علمی که از طریق نهاد سیاسی ارائه می‌شود، آلوده به ایدئولوژی مبتنی بر بقای سیستم است. این‌که خانم ایشان (نویسنده‌ی یادداشت مورد نقد من) با مدرک کارشناسی ارشد ماهی ۳ تومن حقوق می‌گیرد، هم نشان از بردگی ما مردم برای این سیستم دارد و نه افتخار دارد و نه حس آزادگی. من خودم با زحمت زیاد دانش‌ام را در بازار آزاد عرضه می‌کنم و هزینه‌ی کافی برای گذران زندگی را از مصرف کننده دریافت می‌کنم تا خودم را از فقر و کمبود دور نگه دارم؛ چرا که معتقدم فقر آثار نامطلوبی بر ذهن و روان و کنش من خواهد داشت. نگاهی بیندازید به نتایج پژوهشی آثار فقر
https://t.center/c/1075003906/46593.

اما در مورد تعابیر عجیب و غریبی که دکتر نجاتی به‌کار می‌برد، واقعا متعجب‌ام! تعبیر «سکولاریزم دانش» یا «ماتریالیسم فرهنگی» خیلی بی‌معنا و مفهوم هستند. همین الان در این مملکت پیش‌نماز یک مسجد بابت نماز واجب‌اش لااقل پول رفت آمدش را می‌گیرد. سخن‌ران روحانی و مداحان که جزو کارگزاران دین هستند، دارند دست‌مزد می‌گیرند و همه‌ی بانیان مجالس روضه و مناسک دینی، طبق رسم این مبالغ را پرداخت می‌کنند و کسی از سکولاریزم علوم دینی حرفی نمی‌زند. چرا باید پرداخت هزینه‌ی بهای دانش، «ماتریالیزم فرهنگی» تلقی شود. به‌نظر بیش‌تر شبیه ماست‌مالی کردن ماجراست.

تدریس کردن بدون دستمزد در دانشگاه تهران افتخار نیست. حمایت از خواسته‌ی به حق دانشجویان در شرایط اضطرار افتخار است. کسی که در دانشگاه علوم اجتماعی مهم‌ترین دانشگاه دولتی مملکت مشغول تدریس است ولی در رسانه‌ی شخصی‌اش معذور از نقد عملکرد فاجعه‌بار سیستم در حوزه‌ی علوم انسانی است و حتی یک فرسته‌ی انتقادی هم در کانالش نمی‌نویسد نمی‌تواند دم از فضیلت رایگان‌فروشی دانش‌اش بزند.

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#استقلال_اقتصادی

@NewHasanMohaddesi

♦️من اندیشه‌ی کسانی را که برای استقلال اقتصادی ارزش قایل نیستند، تحقیر می‌کنم

✍️حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۵ دی ۱۴۰۳



🔻نوشته‌ی یک مخاطب بی‌نام و نشان:

«من نه از بازتولید کنندگان ((دریوزگی-آزادی)) هستم و نه هیچ دوگانه ی دیگری جناب محدثی ... اینکه شما می خواید از علم تون پول دربیارید، بسیار هم خوب و محترم هست ... همین رو خیلی صادقانه میفرمودید، مثل بسیاری دیگر از استادی که گفتن و دارن کلاس هاشون رو برگذار میکنن ... ولی این دوگانه ای که میفرمایید، برساخته ی ذهنی شما هست ((یا در بهترین حالت، برای تعدادی برقرار هست)) ... علتش هم این هست که هم می خواید که اون احترام و وقار و آزادگی و پرستیژ اجتماعی تون رو، که ازش برخوردار بودید ((و هستید)) رو داشته باشید و هم نگرانید که مبادا مردم شما رو بد قضاوت کنن و هم می خواید پول دربیارید و معیشت بهتری در این زمانه ی سخت داشته باشید. ((که کاملا قابل فهم و احترام هست مثل باقی مردم))... بنابراین یک دوگانه ساختید که در اون، هم پول دربیارید و هم در ذهنیت دیگران، در رتبه ای بالاتر از باقی اساتید قرار بگیرید ... فهم این مطلب، قدری روانکاوی ذهن می خواد که خودتون استادش هستید ... مثال نقض این دوگانه ی شما هم این هست که: ((پس باقی این درسگفتارهایی که از اساتید دیگر در اینترنت و به صورت رایگان موجود هست و اتفاقا از منتقدین سیستم هم هستن، پس چیست؟)) ... اونها رو در کدام گروه ((دریوزه-آزاده)) قرار میدید؟ ... در بهترین حالت، میتونستید عنوان کنید که این الگوی ((آزادگی-دریوزگی)) وجود داره و الان شما در موقعیتی قرار گرفتید که اگر تدریس خصوصی نکنید، ممکنه که در انتخاب بین این دو الگو، در فشار قرار بگیرید ... هرچند که باز هم ، از نظر بنده، همون صداقت معمولی کفایت می کرد و یک جمله برای مردم کافی بود که بفرمایید: ((چون حقوق دانشگاه در این زمانه ی سخت، کفاف مخارج رو نمیده، کار خارج از دانشگاه رو هم انجام میدم)) ....»


🔸پاسخ محدثی:

دقیقا شما یکی از حاملان و بازتولیدکننده‌گان و مبلغان فرهنگ دریوزه‌گی و وابسته‌گی‌ی اندیشه‌مندان و صاحب‌نظران هستید. لابد اخراج و احضار این همه استاد دانش‌گاه در تمام این سال‌ها برساخته‌ی من است! البته افراد می‌توانند خودشان را به نفهمی بزنند یا همه چیز را ماست‌مالی کنند. مشکلی نیست. نمونه‌هایش فراوان است همه جا. دور از شأن من است که نگران قضاوت امثال شما باشم. پول در آوردن هم کار ارزش‌مندی است و جای نگرانی ندارد. فقط مردمان احمق‌ به خاطر پول درآوردن نگران قضاوت مردم می‌شوند. کسانی باید نگران باشند که از طریق فساد و فریب و کلاه‌برداری و تقلب و روابط کثیف و کم‌فروشی به ثروت برسند و الا آن‌که کالای نفیس دارد، با عزت و سربلندی پول درمی‌آورد و به کار خود اش افتخار می کند! من این‌گونه پول درمی‌آورم و همه‌ی آنانی را که پول درآوردن را تحقیر می‌کنند، تحقیر می‌کنم. از نظر من تلاش برای استقلال اقتصادی از راه‌های مشروع، تلاشی بسیار احترام‌برانگیز و ارزش‌مند است.


#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#استقلال_اقتصادی

@NewHasanMohaddesi

♦️شکل سوسیومتریک دو ایده: معلمی تیپ ایدئال/ فلسفه اجتماعی فرهنگ و ایدئالیزم اخلاقی معنوی (ایده نجاتی حسینی) معلمی تیپ رئال/اقتصاد گرایی دانش و ماتریالیزم فرهنگی و سکولاریزم علمی (ایده محدثی گیلوایی)

✍دکتر سیدمحمود نجاتی‌ی حسینی
۲۵ دی ۱۴۰۳

@smnejatihosseini

🔰در زنجیره گفتگوی سایبری با دوست گفتگویی دانشورزم حسن محدثی گیلوایی در باره ایده وظیفه و رسالت  معلمی در ایران اسلامی معاصر ودر نهایت امر دو ایده شکل گرفت:

🔹یکی ایده معلمی تیپ ایدئال مبتنی بر مبانی جامعه شناسی فلسفی و فلسفه جامعه شناختی و فلسفه اجتماعی با محوریت فلسفه اخلاق و نیز آموزه های متعالی دینی اسلامی شیعی (نجاتی حسینی)
https://t.center/smnejatihosseini/10328
🔹دیگری ایده تیپ رئال معلمی مبتنی برماتریالیزم فرهنگی و سکولاریزم فرهنگی با محوریت اقتصاد فرهنگی دانش و دانشگاه و معلمی (محدثی گیلوایی)

🔰هر دو ایده به ساحت گفتگو در* زیر سقف آسمان *گذاشته شد.واکنش های نوشتاری و کامنت ها نشان میدهد (اگر نمونه معرف لحاظ شود ) که ایده محدثی گیلوایی (معلمی تیپ رئال) بیشتر مورد اقبال است و فعلا ایده معلمی تیپ ایدئال (نجاتی حسینی) دست کم در زیر سقف آسمان مورد استقبال قرار نگرفته است.

🔰این نتیجه سوسیومتریک (جامعه سنجی) محدود که به نوعی بارومترفکر اجتماعی ( نوسان سنجی فکر ) نیز هست نشان میدهد که تا چه اندازه اکونومیسم  زندگی روزمره و اهمیت پول و معیشت  و ماتریالیزم فرهنگی  مهم است
دست کم در نگاه ایرانیان گرفتار در اقتصاد بحران زده کنونی
یعنی ماتریالیزمی که به فرهنگ و فرهنگی‌ها و خدمات فرهنگی ارزنده از جمله دانش ورزی و دانش پویی و دانش پژوهی و دانش جویی و دانش آموزی و نهایتا معلمی  وجه پولی و کالایی می دهد

🔰درست یا نادرست چه پسند کنیم چه پسند نکنیم این سکولاریزم دانش ورزانه و ماتریالیزم فرهنگی فعلا فرمت قالب-غالب در بینش- منش-کنش-نگرش دانش ورزان ایرانی معاصراست

و لذا ایدیالیزم  فرهنگی اخلاقی معنویت گرا که  معلمی تیپ ایدئال( ایده نجاتی حسینی ) مصداقی از ان است فعلا محل توجه اجتماع علمی علوم انسانی اجتماعی در ایران اسلامی کنونی نیست.

🔰با این حال این به معنای به تعلیق یا متوقف کردن پیشبرد ایدیالیزم اخلاقی فرهنگی معنوی مبتنی بر فلسفه اجتماعی و جامعه شناسی فلسفی و فلسفه جامعه شناختی که ساحت علمی آموزشی پژوهشی نگارنده است -نیست.

🔻جادارد از دوست دانشورز گفتگویی ام حسن محدثی گیلوایی که بانی طرح این ایده ها و گفتگوهای موافق و مخالف ان شد و مشارکت کنندگان سپاسگزاری کنم
با این پیشنهاد که مشارکت کنند تا هم چنان باب این گفتگو از طریق گفتگوی انتقادی سقراطی و گفتگوی توافقی تفاهمی هابرماسی گشوده باشد .

🔹لینکهای مرتبط🔻
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11932
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11934
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11935
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11936
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11937
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11938
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11939
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11940
https://t.center/NewHasanMohaddesi/11941


#معلمی_تیپ_ایدئال
#معلمی_تیپ_رئال
#ایدئالیزم_اخلاقی_معنوی
#رئالیسم_اقتصادی_فرهنگی
#ماتریالیسم_فرهنگی
#سکولاریسم_علمی
#گفتگوی_حقیقت_یابی_سقراطی
#گفتگوی_توافقی_تفاهمی_هابرماسی
#ایران_اسلامی_کنونی
#محدثی_گیلوایی
#نجاتی_حسینی


🔸محدثی: ضمن تشکر از دکتر نجاتی‌ی عزیز، به نظر ام ایشان گاه قدر کلمات را به‌درستی نمی‌داند و مفاهیم و تعابیر را در غیر جای خود به‌کار می‌برد. بحث من هیچ ربطی به مفاهیمی که ایشان به‌کار برده (نظیر "ماتریالیزم فرهنگی" و "سکولاریزم علمی" و "اقتصادگرایی دانش") ندارد. اما ایشان اصرار دارد از الگوی ظاهرا اخلاق‌گرایانه‌‌ای که من ان را الگوی دریوزه‌گی و وابسته‌گی نامیده ام، دفاع کند. برای مطالعه‌ی نوشته‌ی من به لینک زیر مراجعه کنید! تمایلی به تکرار بحث‌هایم ندارم.👇

https://t.center/NewHasanMohaddesi/11935


@NewHasanMohaddesi

برای نوشته ای از یک فرد، که استاد گرامی ام دکتر محدثی در کانال تلگرامی اش منتشر کرده بود
بعنوان یک معلم بر خود واجب دانستم که نکاتی را یاد آوری نمایم.

همچو عادت به دیدن رنج انسانی کم توان، همچون عادت به دیدن رنج مادری در فراق فرزندی که هرگز برنخواهد گشت. همچون لذت بردن از دیدن کویری که گلهایش یک روز عمر می‌کنند.
برای تو
ای معلم
آری
ما معلمها غالبا از واریز حقوق به همان اندازه استرس داریم که از ده روز آخر ماه ،چون از بس حفره برای پر کردن هست که نمی‌دانیم به کدامش برسیم. از اینکه دیگر لباس نو، ماشین نو ،مهمانی، سفر و .... برایمان آرزوی سرگرم کننده است، عادت کرده ایم، ما زندگی نمی‌کنیم فقط نمی میریم.

همه ی ما در  نقش های اجتماعی مان با انتظارات متفاوتی مواجهیم ، در جایگاه پدر، پدربزرگ،استاد دانشگاه و همکار با انتظارات و توقعاتی از طرف جامعه مواجهیم که باید بتوانیم این  انتظارات را مطابق آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی و فارغ از اینکه جایگاه اجتماعی ما چگونه است و فارغ از این که کجا زندگی می کنیم و اصلا شغل مان چیست، برآورده کنیم و براساس آن سطح توقع و انتظارات که فردی از استاد دانشگاه یا نویسنده دارد از او توقع می رود در آداب‌ و رسوم اجتماعی که هزینه های اجتماعی سنگینی هم دارد ،بتواند نقش همسری ،نقش پدری را ایفا نماید.

با توجه به این شرايط اقتصادی بحرانی، اتفاقا اگر یک انسان بخواهد با عزت نفس مناسب و سرمایه اجتماعی خوب زندگی کند باید این هزینه های خانوادگی و اجتماعی را پرداخت کند ،خانواده، جامعه، فرزندان و دوستان نمی دانند و کاری ندارند شما میزان حقوقت چقدر است، آنها  از شما بر حسب جایگاه انتظار  دارند و حتما شما باید بر اساس آن انتظارات به آنها پاسخ دهید.
این آدم دارد زندگی می‌کند، انسانی ‌که تمام وقت ،انرژی و زمان و تمرکزش بر حوزه دانش افزایی و آگاهی، نقد و بحث و تاریخ، هنر و مذهب و جامعه است.
دولت باید این فرد را تامین کند به لحاظ معیشت.
دولت  وسیستم رفاهی باید این استاد دانشگاه و این معلم ،این کارمند و.. راتامین نماید.
تا بتواند با آسودگی و آرامش به امورات و مسؤلیت اجتماعی خودش برسد. ولی زمانی که دولت نمی تواند رفاه استاد دانشگاه را آن چنان شایسته اوست تامین بنماید چه اشکالی دارد که کلاس خصوصی برگزار نماید و هزینه نه چندان زیادی را در این باره بگیرد.

چرا متخصصان رشته های دیگری این کار انجام میدهند مثلا روان شناسان  و وکلا و پزشکان و..دیگران در مقابل زحماتشان از دیگران طلب دستمزد می کنند ولی جامعه شناس و فیلسوف و .. نتوانند و نباید طلب کنند.

✍زهرا نجاتی
۲۴ دی ماه ۱۴۰۳

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#عارف_خراسانی
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#دکتر_نجاتی_حسینی
@NewHasanMohaddesi

♦️لفاظی‌ با کلمات فلسفی و اخلاقی: انتظارات غیر عقلانی از اهل دانش

✍عارف خراسانی
۲۴ دی ۱۴۰۳

دکتر محدثی عزیز پیام یکی از مخاطبان کانال زیر سقف آسمان  را مبنی بر اینکه او را متهم به تجاری‌سازی علم کرده است و از وی خواسته که کالاهای فرهنگی خود را بصورت رایگان در کانال شخصی‌اش قرار دهد ، در صفحه‌ی اصلی کانال منتشر کرده و از مخاطبان خواسته است حول این قضیه گفت‌وگو کنند.

به‌عنوان یکی از کسانی که سعی می‌کند که مقداری از حقوق ناچیز معلمی‌ام را هر ماه به خرید کالاهای فرهنگی اعم از کتاب یا شرکت در دوره‌های آموزشی و ... اختصاص دهم مایلم چند نکته را بیان کنم.

این سطح از تفکر سطح پایین که یک شهروند ایرانی، ۲۳ میلیون تومن حقوق را برای اداره‌ی یک خانواده در حالی‌که همین حقوق بنا به گزارش‌های مجلس ، درآمد زیر خط فقر یک خانواده کم‌جمعیت است مرا به شگفتی وا می‌دارد! چگونه این مخاطب این میزان درآمد را برای زندگی شرافتمندانه یک استاد دانشگاه که باید در رفاه کامل باشد و بدون دغدغه‌های معیشتی کارهای فکری خود را دنبال کند را کافی می‌داند الله اعلم!

دوم اینکه این قسم مخاطبان واقعا از نگاه عمیق به مسائل سیاسی و اجتماعی بی‌بهره‌اند. آیا اینان در جنبش اخیر ندیدند که هر استادی که حتی زیر یک بیانیه را امضا کرد یا توبیخ یا اخراج شد؟ آیا اینان نمی‌دانند که دانشگاه امروز کاملا حکومتی است و از تولید فکر و اندیشه‌های نو ناتوان است زیرا که حکومت نمی‌خواهد علوم انسانی در این کشور رشد کند؟ آیا ایشان آمار اخراجی‌های استادان را ندیده‌اند؟

اتفاق بسیار مبارکی که به واسطه‌ی شبکه‌های اجتماعی رخ داده اینست که استادان دانشگاه دانش و سواد خود را محدود به فضای کلاس و درس دانشگاهی نمی‌کنند و با ارائه محصولات فکری و فرهنگی علاقه‌مندان به دین حوزه‌ها را از علم خود بهره‌مند می‌سازند.

از سوی دیگر با حمایت مردمی از طریق شرکت در این کلاس‌ها استادان دانشگاه ما به استقلال اقتصادی خواهند رسید و زبان مردم جامعه خود خواهند شد و دیگر اخراج از دانشگاه باعث فلج شدن زندگی آن‌ها نخواهد شد.

در جامعه‌ای که مردمان‌اش بیش‌ترین عمل‌های زیبایی را دارند که قیمت‌های ان با قیمت کالاهای فرهنگی اصلا قابل قیاس نیست و در جامعه‌ای که دستمزد یک ناخن‌کار و آرایشگر و بقالی و کاسبی به هیچ وجه با حقوق معلم و استادش قابل قیاس نیست، مشخص است که فساد و تباهی سرنوشت محتوم آن است.

این انگاره که مردم نباید به ازای دریافت فکر و اندیشه هزینه بپردازند با توجیه علم زکات دارد، بسیار باور احمقانه‌ای است. مگر کارگزاران فکری ما به مسکن و غذا و درمان و دندان‌پزشکی و لباس و ... احتیاج ندارند و چونان فرشتگان ایستاده به تسبیح موجودات ماورایی هستند؟؟

سخنان جناب نجاتی در مواجهه با این قضیه فاقد بنیان‌های عقلانی و بیشتر شبیه لفاظی‌ با کلمات فلسفی و اخلاقی است. من نمی‌توانم درک کنم یک استاد علوم‌ انسانی که مدام آمارهای مختلفی از جمله میزان هزینه و درامد و خط فقر  را باید چک کند، چه‌گونه به مثابه‌ی یکی از حواریون عیسی لب به سخن می‌گشاید و با انکار نیازهای مادی انسان، درس اخلاق و بخشش و سخاوت می‌دهد؟ یک استاد علوم انسانی باید بیش از بقیه واقع‌بین باشد و از هزینه‌های زندگی در کلان‌شهری مثل تهران بی‌خبر است.

یکی از موانع توسعه در کشور ما همین چشم بستن به روی واقعیت‌ها و ماورایی دیدن انسان است. نیازهای انسانی همه مهم و ضروری هستند و باید در نزد اهل فکر و کارگزاران سیاسی به رسمیت شناخته شوند.

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#عارف_خراسانی
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#دکتر_نجاتی_حسینی
@NewHasanMohaddesi

♦️مسیر سنگلاخی‌ی آموزش

✍ دکتر خیام عباسی
۲۴ دی ۱۴۰۳


مباحثی پیرامون تدریس خصوصی استادان دانشگاه میان برخی از دانشگاهیان در گرفته است و عده‌ای به مخالفت با این کار برخاسته و برآن هستند که استادان دانشگاه به‌جز تدریس موظفی در دانشگاه، نباید وارد حیطهٔ آموزش خصوصی بشوند. آنان این اقدام را معادل تجاری‌سازی دانش می‌دانند.
این یادداشت پاسخی کوتاه به آن مخالفت است. ادامه‌ی مطلب در دو لینک زیر: 👇👇👇

https://t.center/drabbasee/997

https://t.center/drabbasee/998

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#دکتر_نجاتی_حسینی
@NewHasanMohaddesi

♦️الگوی وابستگی و دریوزه‌گی: زخمی بر پیکر اندیشه در ایران

✍ دکتر محسن محمودی
۲۴ دی ۱۴۰۴

دکتر حسن محدثی در نوشتار خود به‌درستی از زخم عمیقی سخن می‌گوید که بر پیکر اندیشه و تفکر در ایران نشسته است؛ زخمی که نتیجه فرهنگ وابستگی و دریوزه‌گی است، فرهنگی که کارگزار فکری را به یک چهره بی‌صدا، وابسته و ناتوان تبدیل کرده است.

فرهنگ ذلت یا الگوی عزت؟
ما ایرانیان در طول تاریخ، بارها از کارگزاران فکری و فرهنگی خود، نه حمایت، که انتظار وابستگی داشته‌ایم. فرهنگ «قناعت» و «زکات علم» در ظاهر، ارزشی اخلاقی است، اما در باطن، ابزاری شده برای توجیه فقر و وابستگی. آیا این فرهنگ، اندیشه و استقلال را زنده نگه می‌دارد یا آن را به خفگی می‌کشاند؟

معیار قضاوت چیست؟
چرا کسی که می‌خواهد در بازار آزاد فرهنگ جایگاه خود را بیابد و از مسیر فروش اندیشه، استقلال اقتصادی و فکری خود را حفظ کند، مورد قضاوت منفی قرار می‌گیرد؟ درحالی‌که وابستگی به منابع دولتی و سازش با الگوهای ذلت، همچنان بی‌چالش باقی می‌ماند.

شجاعت نقد از کجا آغاز می‌شود؟
تا زمانی که کارگزار فکری محتاج حقوق ناچیز دولتی باشد، نمی‌تواند زبان به نقد بگشاید. استقلال اقتصادی، شجاعت نقد را به ارمغان می‌آورد. این همان چیزی است که دکتر محدثی به‌خوبی در نوشته خود به تصویر کشیده است: شجاعت، از استقلال می‌جوشد و استقلال از رهایی از الگوی دریوزه‌گی.

دعوت به بازاندیشی
آنچه ما امروز نیاز داریم، بازاندیشی در این فرهنگ است. باید از خود بپرسیم:
چرا کارگزاران فکری ما خاموش‌اند؟
چرا استقلال اقتصادی و فکری به‌جای اینکه ارزش باشد، به‌عنوان ضعف یا خودخواهی تفسیر می‌شود؟
و مهم‌تر از همه، چگونه می‌توان این الگوهای ناکارآمد را کنار گذاشت و الگویی تازه برای حیات اندیشه در ایران خلق کرد؟

همراهی برای تغییر
این بحث، یک گفتگوی ملی می‌طلبد؛ زیرا سرنوشت کارگزاران فکری، به‌طور مستقیم با آینده اندیشه و فرهنگ یک ملت گره خورده است. اگر خواهان جامعه‌ای آزاد، شجاع و اندیشمند هستیم، باید نخست کارگزاران فکری خود را از بند وابستگی برهانیم.

#اقتصاد_فکر
#استقلال_فکری
#فرهنگ_وابستگی
#نقد_فرهنگی
#آزادی_اندیشه
#کارگزاران_فکری
#تغییر_فرهنگ
#شجاعت_نقد
@Mahmudi_mohsenn


@NewHasanMohaddesi

📝دانش پژوه شناور وارسته مستقل از حکومت و دولت یک‌تیپ  ایدئال سقراطی مانهایمی است: در تکمیل بحث دوست دانشورزم حسن محدثی گیلوایی
( کارگزار فکری و الگوی دریوزگی و وابستگی )

✍دکتر نجاتی حسینی
۲۴ دی ۱۴۰۳

https://t.center/NewHasanMohaddesi/11935

https://t.center/NewHasanMohaddesi/11936

🔹🔹🔹
  @smnejatihosseini

1
به شخصه و وفق کارنامه فکری علمی آموزشی پژوهشی ام در ۴۰ سال حضور در دانشگاه بعنوان دانشجو و معلم ( از ۱۳۶۴ تا کنون ) همیشه پروژه های خویش فرمایی ( برنامه پژوهشی مستقل از پول و امر و نهی حکومت و دولت و مطالعه وفق دل و عقل و عقیده خود بعنوان دانش پژوه و دین پژوه مستقل ) را ترجیح داده ام که گزارش زیر  روایتی خلاصه شده  ازین کارنامه ۴۰ ساله است.🔻

https://t.center/smnejatihosseini/10263
2
بنابرین منطقا و تجربتا مصداق توصیف و ترویج و تبلیغ  الگوی وابستگی دانشپژوهان  به قدرت ( حکومت و دولت و بخش عمومی ) و بازار( بخش خصوصی و موسسات آموزشی و آکادمی‌های موازی و...)‌ نیستم و از حسن اتفاق از هر گونه ابداعی که موجب رهایی ازین وابستگی شود استقبال و دفاع می کنم مشروط به این قاعده اخلاقی که رسالت معلمی و روشن گری توسط پول و دستور و امر و نهی و تفتیش عقاید  کارفرمای خصوصی مخدوش نشود .....

3
ازین منظر با ایده دوست دانشورزم حسن محدثی گیلوایی که کارگزاری فکری را تعریف و مصداق های عملی ان و نتایج مثبت آنرا توصیف کرده موافقم و معتقدم چون او

که به قول حکیم بزرگ خراسانی ناصر خسرو قبادیانی بلخی ره :

من‌ آنم که در پای خوکان نریزم
مر این گوهری در لفظ دری را
چه کارست پیش امیرم
چو دانم که گر میر پیشش نخواند نمیرم

و نیز به قول سعدی واعظ بزرگ :

عمر گران مایه دراین صرف شد
تا چه خورم صیف چه پوشم شتا
ای شکم خیره به نانی بساز
تا نکنی پشت به خدمت دو تا

4
در عین حال معتقدم که به قول مانهایم از بانیان برجسته جامعه شناسی شناخت که ما باید دانش پژوه شناور مستقل از هر ایدئولوژی سکولار و بنیادگرایی دینی و قدرت سیاسی و بروکراتیک و حزب و جناح ( چه چپ و راست و چه سکولار و چه اصلاح طلب یا اصول گرا و یا ولایی  و....)  باشیم و مستقل فکر کنیم و ایده پردازی کنیم
مستقل شناور وارسته خلاق اصیل متفکر
هم چون‌ کارگزار فکری مستقل وارسته از پول و تحکم قدرت( به قول محدثی گیلوایی ) .

5
که البته  کار راحتی نیست و  به قول اخوان ثالث شاعر خراسانی : مردی میخواهد مردستان تا کاری کند کارستان .

متاسفانه همان طور که محدثی گیلوایی هم گفته است در این ملک قدرت وپول و وسوسه پست و پرستیژ و غم نان و غصه عیال و دهها مساله مادی و دنیوی دیگر دانشگاهیان و حوزویان و اهل قلم و فکر و ایده را برای لقمه ای نان ( بقول ماکسیم گورکی :در جستجوی نان) وابسته قدرت و پول دولت و حقوق بخور نمیر و نواله حاکم کرده و استقلال فکری و خلاقیت و وارستگی اخلاقی  را قربانی کرده و نتیجه آن شده است در وجه اکثریت ان‌ کارمندی  دولت و حکومت استادان در حوزه دانشگاه! و نه دانشورزی و دانش پژوهی و کارگزاری فکری .

6
خلاصه ‌کلام : آموزگاری و معلمی بی اجر و مزد و منت از حسن اتفاق با الگوی کارگزاری فکری مستقل وارسته (به تعبیر محدثی گیلوایی) نه تنها متضاد نیست که اتفاقا همزیستی و هم افزایی دارد


و در  آخر ضمن سپاس گزاری از نقد دوست دیرینه و هم چنان  گرامی ام
جناب محدثی گیلوایی عزیز
بیت حکیمانه حافظ را حسن ختام  می‌آورم که می‌گوید:

حافظ ار دوست خطا گفت نگیریم به او
ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم

( در متن حافظ: "خصم " آمده که شایسته بحث و دوستی گفتگویی ما نیست با اجازه حافظ بزرگ تغییرش دادم امیدارم این جسارت ادبی را ببخشد!)

و نیز از نادره عجوبه خراسانی جهان اسلام
جلال دین محمد، مولوی بلخی خراسانی که می گوید :
گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن
مصلحستی ای خداوند سخن
قطره دانش که بخشیدی ز پیش
متصل گردان به دریاهای خویش
پیش ازین کین بادها خسفش کند
پیش ازین کین ابها نسفش کند
گر چه چون نسفش کند توقادری
کز ازایشان واستانی واخری


#کارگزار_فکری_مستقل_وارسته
#دانشپژوه_شناور_مستقل_خلاق_اصیل
#استاد_دانشگاه_کارمند_شده
#محدثی_گیلوایی
#نجاتی_حسینی


🔸محدثی: چنان‌که پیش از این گفتم اصلا با این افکار دکتر نجاتی‌ی عزیز موافق نیستم و آن‌ها را کلی‌گویی‌های اخلاقی‌ی غیر قابل دفاعی می‌دانم که عملا منجر به بازتولید الگوی دریوزه‌گی و وابسته‌گی‌ی کارگزار فکری می‌شود و هیچ راه حلی ارایه نمی‌دهد.

@NewHasanMohaddesi

♦️کارگزار فکری و الگوی دریوزه‌گی و وابسته‌گی: یک مساله‌ی ملی /۲

✍حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۴ دی ۱۴۰۳


من با صدای بلند می‌گویم: مردمانی که نه تنها از کارگزاران فکری‌ی خود از ره‌گذر انواع حمایت‌های مشروع پشتیبانی نمی‌کنند بل‌که از آنان می‌خواهند هم‌چنان یک کارگزار فکری‌ی ذلیل و وابسته و دریوزه بمانند، مردمانی شایسته‌ی عزت و سروری و تعالی نیستند.

من آینه‌ای در برابر شما مردمی می‌گیرم که نه تنها در راه استقلال و خودسالاری‌ی کارگزاران فکری‌ی خود تلاشی نکرده اید؛ بل‌که آنان را به انسان‌هایی ذلیل و حقیر و ناتوان بدل کرده اید که چه بسا بسیاری‌شان در نهایت خفت و خواری و تهی‌دستی روزگار به‌سر آورده اند و در گوشه‌ی انزوا از یاد رفته اند و مرده اند.

این دعوت به بازتولید الگوی ذلت و دریوزه‌گی و وابسته‌گی، مساله‌ای عمومی است؛ نه شخصی. بسیاری از ایرانیان حامل این الگوی فرهنگی هستند. بنگرید به ارجاعاتی که در متن‌ دکتر نجاتی‌ی عزیز خودنمایی می‌کنند!

#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#دکتر_نجاتی_حسینی
@NewHasanMohaddesi

♦️کارگزار فکری و الگوی دریوزه‌گی و وابسته‌گی: یک مساله‌ی ملی /۱

✍حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۴ دی ۱۴۰۳


کارگزار فکری کسی است که کالای فکری عرضه می‌کند. اشتغال مداوم او به عرضه‌ی کالای فکری (خواه تولید کالای فکری و خواه انتقال و توزیع آن) نیازمند صرف وقت و انرژی و مصرف منابع مختلف است.

اگر کارگزار فکری بخواهد به‌نحو حرفه‌ای کالای فکری عرضه کند (چرخه‌ای طولانی که از تولید یا بازپروری و فرآوری‌ی فکری آغاز می‌شود و تا بسته‌بندی و توزیع و انتشار و مصرف و ارزیابی‌ی پس از مصرف ادامه دارد)، لازم است تمام وقت درگیر کار خود باشد و منابع مختلف را در اختیار داشته باشد.

کارگزار فکری در این چرخه‌ی طولانی که من آن را اقتصاد فکر و اندیشه می‌نامم، لازم است با کارگزاران دیگر من جمله کارگزاران فرهنگی‌ی مختلف (از ناشر گرفته تا کتاب‌فروش و سازمان‌های فرهنگی و وزارت ارشاد و غیره) سر و کار داشته باشد. اگر او بخواهد کارگزار فکری‌ی موفق و تاثیرگذاری باشد، لازم است منابع و نیروهای مختلفی در اختیار داشته باشد و روابط و مراودات تاثیرگذاری داشته باشد.

اما ما در ایران با یک الگوی ذلت و دریوزه‌گی و وابسته‌گی مواجه هستیم. این الگوی ذلت و دریوزه‌گی و وابسته‌گی گاه خود را تحت عناوین و ارزش‌هایی چون پارسایی و قناعت و سخاوت و زکات علم پنهان می‌کند.

کسانی که الگوی ذلت و دریوزه‌گی و وابسته‌گی را درونی کرده اند، از کارگزار فکری می‌خواهند وابسته به حکومت باشد و بماند و به حقوق ناچیزی که در ازای شکلی از فروش خودسالاری و فروش استقلال دریافت می‌کند، بسنده کند و حریت و خودتعیین‌گری و شجاعت خود را از دست بدهد و به انواع ذلت تن دهد.

الگوی دریوزه‌گی و وابسته‌گی چه نوع زیستی برای کارگزار فرهنگی ارایه می‌کند؟ زیستی که در آن اشکالی ندارد کارگزاران فکری در پای حکومت به دریوزه‌گی بیافتند و برای تامین معیشت‌شان بدان وابسته بشوند و به انواع روابط حقیرانه برای گرفتن یک کار پژوهشی یا چند واحد تدریس تن بدهند و استقلال و حریت‌شان را از دست بدهند، اما اشکال دارد اگر بخواهند در راه کسب استقلال اقتصادی در بخش خصوصی تلاش بکنند و کالای فرهنگی‌ی خودشان را در بازار فرهنگ عرضه بکنند.

این الگوی فرهنگی به نام سخاوت و زکات و به نام قناعت و پارسایی، از کارگزار فکری یک موجود بدبخت ناتوان ذلیل فرومایه می‌سازد که مثلا صاحب اندیشه است، اما جیب‌هایی خالی دارد و از اداره‌ی اقتصاد کوچک خانواده‌ی خود ناتوان است و هر روز در برابر اعضای خانواده و این و آن ذلیل می‌شود.

فرهنگ دریوزه‌گی و وابسته‌گی چنین القا می‌کند که یک کارگزار فرهنگی‌ی ناتوان و فرومایه، می‌تواند سخاوت‌مند و پارسا باشد! چنین فرهنگی، بدبختی و ناداری و ناتوانی را قناعت و پارسایی جا می‌زند؛ ذلت را عزت و سربلندی معرفی می‌کند؛ و بی‌عرضه‌گی و مصرف‌شده‌گی را سخاوت و زکات علم می‌نمایاند.

کارگزار فکری فقط وقتی سخاوت‌مند و اهل زکات علم می‌تواند باشد که کالاهای فکری‌ی خود را به ثروت‌مندان با قیمتی مناسب بفروشد و به طالبان فقیر در اقصا نقاط کشور رایگان ببخشد.

کارگزار فکری وقتی می‌تواند پارسا باشد که نیازی به نواله‌های حکومتی نداشته باشد و لازم نباشد برای گرفتن یک پروژه‌ی تحقیقاتی به روابط حقیرانه یا حتا فاسد تن بدهد.

کارگزار فکری وقتی می‌تواند شجاع و حر باشد که به "آب باریکه‌"ی دولتی محتاج نباشد و سخن گفتن و نقد کردن اش را به احتمال امر و نهی آقای مدیر یا احضار فلان وزارت‌خانه یا محاکمه‌ی کمیته‌ی انضباطی در دانش‌گاه وابسته نکند و خود را ناگزیر به خاموشی نبیند.

آیا این اوج ذلت نیست که از فوتبالیست‌ها هم صدای نقادانه درمی‌آید ولی از هزاران کنش‌گر جامعه‌شناسی صدایی خارج نمی‌شود؟ چرا؟

کافی است مقایسه‌ای بکنیم به وضع کارگزاران هنری‌ی برجسته در ایران و کارگزاران فکری‌ در ایران و ببینیم که چه‌قدر انسان دانش‌گاهی‌ی ذلیل و وابسته داریم که صدایی از آنان برنمی‌خیزد.

کسانی مثل دکتر سیدمحمود نجاتی عزیز یا آن دانش‌جو و برادر و خواهر محترمی که مرا خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید به ۲۳ میلیون قناعت کن، تقصیری ندارند. آن‌ها در همین فرهنگ بزرگ و تربیت شده اند. فرهنگ دریوزه‌گی و وابسته‌گی در ایران ریشه‌دار است. کافی است نگاهی به تاریخ این سرزمین بیاندازیم و ببینیم چند هزار شاعر و اهل قلم و کاتب و مورخ و منجم در دربارهای حاکمان دریوزه‌گی کرده اند و به قول ناصر خسرو قیمتی در لفظ دری را در پای خوکان ریخته اند! (من آنم که در پای خوکان نریزم / مر این قیمتی در لفظ دری را).

ادامه دارد.👇👇👇


#اقتصاد_فکر
#کارگزاران_فکری
#الگوی_دریوزه‌گی
#الگوی_وابسته‌گی
#دکتر_نجاتی_حسینی
@NewHasanMohaddesiچ

🔰"قل لا اسئلکم علی اجری ان اجری الا علی الله":درباره وظیفه بی اجرو مزد و منت معلمی معرفتی و عقیدتی🔰
@smnejatihosseini

🔻هل من ناصر ینصرنی معرفتی
دوست دانشورزم جناب حسن خان محدثی گیلوایی عزیزم
برای نوشتن مطلب در باره معلمی پولی و معلم خصوصی و معلم آکادمیای موازی و پول معلمی انگیزه اصلی این کوته وبنوشته شد🔻

https://t.center/NewHasanMohaddesi/11932

از و عذرخواهی دارم بابت این که او را نمیتوانم از یک جهت در گروه معلمان سقراطی قرار دهم ! چون در موسسات خصوصی تدریس می‌کند و فایل های درسی اش را در کانال تلگرامی اش برایگان ارائه نمیدهد و با وجود این که در دانشگاه آزاد از اسلام و علم و اخلاق و فضیلت
زکات علم اش را ده برابر حقوق ناچیزاستادی دانشگاه آزاد می پردازد و شاگرد پرور است و دانش دوست
اما مشخص نیست دست کم بر من که چرا دوست فرزانه پویا و کوشا و متعهد من که معلم سقراطی خوبیست!( تناقض نیست چون در بالا چیز دیگری گفته ام !) وارد معرکه موسسات خصوصی دانش فروش و مدرک فروش شده و نقش معلم سوفیست را ایفا می کند !
این را هم بگویم بارها همکاران دانشکده علوم اجتماعی تهران و دانشجویان ام از من پرسیده اند دکتر محدثی چرا و چگونه معلم خصوصی پولی شده است!؟ و متاسفانه من بنابه دلایل اخلاقی از طرح موضوع با او صرفنظر کرده ام.اما خرسندم فرصتی مقتضی و معقول و منطقی پیش امد تا از و در این باره کسب پرسش کنم .
شاید اصلا محدثی ازین موسسات پول نمی‌گیرد و صرفا برای کمک به پیشبرد دانش در حوزه عمومی و کمک به این موسسات از آبروی علمی خود مایه گذاشته است .من نمی‌دانم. امیدوارم او خود توضیح روشن گر دهد .والله اعلم بالصواب.

🔻اما اصل بحث

🔹در تاریخ ادبیات فلسفه و فرهنگ دو گروه به‌عنوان معلم معروف شده اند :

یکی گروه سقراطی ها که بی اجر و مزد و منت در حوزه عمومی دانش ارزنده خویش را به رایگان در اختیار همگان قرار می دادند از باب روشن گری علمی و اخلاقی به قصد دانش افزایی و فضیلت افزایی .
سقراط معلم حقیقت بانی این نوع معلمی است.

دو دیگر گروه سوفیست ها که فن دانش مکالمه و مباحثه و مجادله را در برابر پول به اغنیا می‌فروختند با هدف سودآوری. اینان در مکالمات افلاطونی و سقراط تاریخی و حتی آثار ارسطو بارها مورد نقد جدی قرار گرفته اند .
پروتاگوراس و گورگیاس از سوفیست های معروف اند

🔹از نقطه نظر دینی که بارها گفته و نوشته ام دو وظیفه خطیر و مهم پول بردار نیست و نمی‌تواند و اخلاقا نباید مشمول ‌کالایی شدن و شیی شدن و سرمایه داری شدن شود :

یکی رسالت دینی
( برای کار دین نباید پول گرفت. ازین لحاظ فروش کالا و خدمات دینی انگونه که در اقتصاد دین و بحثهای بوردیو نیز هست توسط روحانیت فردی گروهی جمعی نهادی سازمانی در هر دینی خلاف مرام دین است)

دیگری رسالت معلمی
( بابت تعلیم فن و دانش و مهارت و اخلاق گرفتن پول جایز نیست حتی بابت داوری مقاله و سخنرانی و تالیف کتاب و راهنمایی دانشجویان و مشاوره علمی ...)

🔹مشخص نیست تا کجا و چگونه آنچه در این جا گفته ام یک انتخاب اخلاقی شخصی است و تا کجا می تواند هم چون اخلاق وظیفه گرای کانتی یک قانون عام اخلاقی برای همگان باشد.

آنچه میدانم اینست که در پارادایم معلمی قرآنی
و وفق آموزه های دینی متعالی اسلامی شیعی معلمی علم و دین
بی اجر و مزد و منت است فی سبیل الله و اجر ان با خداوند است
زین سبب معلمان و روحانیونی که از بابت ایفای معلمی معرفتی عقیدتی شان پول دریافت کنند معلم حقیقی نیستند چیز دیگری اند.

🟢پی نوشت
فعلا به همین مقدار بسنده می کنم و مخاطبان ارجمند و علاقمند را
به پوشه شنیداری
"رسالت معلمی در یادبود روز معلم "
که ایراد کرده ام ارجاع میدهم🔻

https://t.center/irancsca/3217
https://t.center/smnejatihosseini/8544
https://t.center/smnejatihosseini/8531
و نیز به یک مقاله ام در باره لوگوی سقراطی و معلمی و فلسفه سقراطی 🔻
https://for-mystudents.blogfa.com/post/466
https://political.ihss.ac.ir/fa/Article/11759
https://ensani.ir/fa/article/69045


Tehran
23 010 1403
@smnejatihosseini
#معلمی_قرآنی
#معلمی_عقیدتی
#معلمی_سقراطی
#معلمی_معرفتی
#معلمی_سوفیستی
#معلمی_پولی
#محدثی_گیلوایی
#نجاتی_حسینی