#مکاتب_ادبی #پارناسیانیسم#پارناسپیشگامان
#پارناسیسم در ابتدا پیرو مکتب رمانتیسم بودند؛ مثلاً
#تئوفیل_گوتیه (۱۸۱۱-۱۸۷۲ م) از شاگردان و همفکران
#ویکتور_هوگو بود. رمانتیکها با پناه بردن به تاریخ میکوشیدند تا از واقعیتهای زمان خود بگریزند. پایه هنر رمانتیک بر احساسگرایی و ذهنگرایی بود.
تفاوت
#پارناسینها با
#رمانتیکها#پارناسینها میکوشیدند در آثار خود ضمن توجه فراوان به فرم و قالب، از زبانی سنجیده و علمی استفاده کنند. این موضوع نیز یکی دیگر از تفاوتهای آنان با رمانتیکها بود. رمانتیکها قلب و دل را منبع معرفت میدانستند، ولی پارناسینها بر این باور بودند که علم تنها راه رسیدن به شناخت است. نگاه آنها به تاریخ و اسطوره نیز ریشه در همین دیدگاه داشت؛ یعنی هدف آنها از توجه به این دو مقوله، آموزش است.
اصول مکتب
پارناسیسمبهطور خلاصه اصول مکتب
پارناسیسم را اینگونه میتوان برشمرد:
۱. وسواس در کاربرد تکنیک قوی در شعر و توجه به کمال شکل و زیبایی آن؛
۲. توجه به عینیت شعر و دخالت ندادن احساسات در آن؛
۳. توصیف دقیق؛
۴. توجه زیاد به وزن و قافیهپردازی؛
۵. وابستگی به نظریه هنر برای هنر.
#نویسندگاناز نویسندگان و شاعران مکتب
#پارناسیسم میتوان به این افراد اشاره کرد:
#تئودور_بانویل،
#ژوزه_ماریا_دوهره ویا،
#فرانسوا_کوپه،
#سوینبرن،
#آستین_دابسون و
#اندرولانگ.
@nevisandbdonya