#سیاوش_کسرائی#معرفی_کتاب #معرفی_نویسنده #معرفی_شاعرسیاوش کسرائی سُراینده منظومهٔ «
#آرش_کمانگیر »، نخستین منظومه حماسی
#نیمایی است. وی یکی از شاگردان
#نیما_یوشیج بود که به
#سبک شعر او وفادار ماند. از جمله مجموعه شعرهای بهجای مانده از سیاوش کسرائی، میتوان به مجموعه شعر
#آوا،
#مهره_سرخ،
#در_هوای_مرغ_آمین،
#هدیه_برای_خاک،
#تراشههای_تبر،
#خانگی،
#با_دماوند_خاموش_و #خون_سیاوش اشاره کرد.
#بیوگرافی کسرائی از خردسالی در تهران به سر میبرد؛ دوره ابتدایی را در مدرسه ادب، و بعد در مدرسه نظام و دارالفنونمشغول به تحصیل است. در ۱۳۲۹ از دانشکده حقوقدانشگاه تهران فارغالتحصیل میشود و برای خدمت سربازی به دانشکده افسری میرود.
در ۱۳۳۱ کسرائی در سازمان همکاری بهداشت، وابسته به برنامه اصل چهار ترومن، شروع به کار میکند، و در نشریههای بهداشت همگانی در ناحیه دریای خزر و زندگی و بهداشت نقش دارد. از اواسط دهه ۱۳۳۰ تا اواخر دهه ۱۳۵۰ کسرائی در سازمانهای مربوط به مسکن عمومی (بانک ساختمانی، وزارت آبادانی و مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی) تقریباً بیوقفه مشغول است. در اوائل تا اواسط دهه ۱۳۵۰ در حالت تعلیق خدمت اداری، کسرائی در بخش تبلیغات گروه صنعتی بهشهر کار میکند. در کنار مشاغل دائمی، در مقاطع مختلف، کسرائی به تدریس ادبیات در دانشگاههای تهران و زاهدان میپردازد.
@nevisandbdonya