#گی_دو_موپاسان نویسندگی
در سال ۱۸۵۰ در شاتو میرومنیل در تورویل-سور-ارک بهدنیا آمد. او در کنار
#استاندال،
#انوره_دو_بالزاک،
#گوستاو_فلوبر و
#امیل_زولا یکی از بزرگترین داستاننویسان قرن نوزدهم فرانسه بهشمار میآید. او در طول زندگی نسبتاً کوتاه ۴۳ سالهاش حدود ۳۰۰ داستان کوتاه، ۶ رمان و نیز ۳ سفرنامه، یک مجموعه شعر و مجلدی از چند نمایشنامه نوشت؛ ولی نقطه اوج کارهای موپاسان داستانهای کوتاه اوست که برخی از آنها نظیر تپلی (داستان کوتاه) از شاهکارهای ادبیات داستانی جهان شمرده میشوند.
#موپاسان استاد نوعی از
#داستان_کوتاه است که به قول
#سامرست_موآم «میتوانید آن را پشت میز شام یا در اتاق استراحت کشتی نقل کنید و توجه شنوندگان خود را جلب نمایید.»
او تحت تأثیر
#ویکتور_هوگو نخست اشعاری عاشقانه سرود. بعدها با
#لوئی_بویه و
#گوستاو_فلوبر آشنا شد و همراه آنها به بررسی آثار
#بالزاک پرداخت و پس از آن به شکل جدی به نویسندگی روی آورد.
@nevisandbdonya