قانون و مالیات بی‌تربیتی! قانون باید روزآمد، یعنی متناسب با شرایط زمان و مکان، کارآمد، یعنی حل کنندۀ مشکلات جامعه و عادلانه، یعنی مورد تأیید وجدان عمومی مردم باشد. بدون هر کدام از این سه شرط، قانون می‌تواند ناقص یا مخرب یا ظالمانه باشد. بنابراین، بدون بحث روشن و دقیق در مورد لوازم قانونیتِ قانون، تنها اصرار بر انطباق یک حکم با قانون، بحثی فرعی و در بسیاری مواقع انحرافی است. در دوران قاجار که "قوانین" معمولاً از طریق صدور احکام دیوانی و برخی فتاوای شرعی و علایق کارگزاران محلی، ابلاغ و اجرا می‌شد، مردم ایران با سختی‌های بی‌نهایتی بخصوص در امر پرداخت مالیات روبرو بودند. در همین رابطه، گویا وقتی یکی از مستوفیان، انواع مالیاتی را که مردم یک قصبه یا ولایت مجبور به پرداخت آن شده بودند، مرور می‌کرد، به موردی به نام "مالیات بی‌تربیتی" برخورد کرد. از آنجا که اخذ چنین مالیاتی از طرف دیوان سلطانی صادر نشده بود، مستوفی در صدد کشف ریشۀ جعل آن بر آمد. با تلاش او نهایتاً کاشف به عمل آمد که روزگاری، کدخدای قصبه‌ای هنگام محاسبۀ مالیاتش در نزد مأمور حکومتی، دچار هراس می‌شود و بادی از معده‌اش بیرون می‌جهد! مأمور حکومتی این عمل ناخواستۀ کدخدای بیچاره را به حساب بی‌تربیتی او می‌گذارد و به همین جهت، مالیات اضافه‌ای را بر کل روستا تحت عنوان "مالیات بی‌تربیتی" تحمیل می‌کند. از آن پس، این سنخ مالیات در سیاهۀ ردیف‌های مالیات‌گیری آن قصبه یا ولایت ثبت می‌شود و برای سالیان درازی از مردم آن منطقه علاوه بر مالیات‌های مرسوم، مالیات بی‌تربیتی هم گرفته می‌شود! #احمد_زیدآبادی #قانون_عادلانه #مالیات_بی_تربیتی @ahmadzeidabad https://instagram.com/ahmadzeidabadiii