شکّرشکن شوند همه طوطیان هند
«زین قند پارسی» که به بنگاله می‌رود
حافظ


گذار/ گزار
بخش دوم

«گذاشتن» در معنای حقیقی کلمه، «قرار دادن به طور عینی و مشهود» است، مثلا: «لیوان را روی میز می‌گذارم» یا «کتاب را در قفسه گذاشت»؛  اما «گذاشتن» مجازا به‌معنای «قرارداد، وضع کردن، تأسیس کردن» است. ازاین‌رو، چون به‌طور مثال، مقصود از قانون‌گذار کسی است که قانون را وضع و بنا می‌کند (و نه فرضا کسی که قانون را اجرا می‌کند)،  باید با حرف «ذ» نوشته شود. همچنین است قانون‌گذاری به‌معنای «وضع قوانین»، چنان‌که می‌گویند: «مجلس قانون‌گذاری».
بنابراین، نوشتن این دو کلمه به‌صورت قانون‌گزار و قانون‌گزاری غلط است. و نیز بدعت‌گذار کسی است که بدعت را وضع و تأسیس می‌کند (و نه کسی که بدعت را اجرا می‌کند). بنابراین، با حرف «ذ» نوشته می‌شود. نیز بنیان‌گذار، به‌معنای «مؤسس» کسی است که بنای کاری یا مؤسسه‌ای را می‌گذارد و نوشتن آن با «ز» غلط است.

ادامه دارد...

#زین_قند_پارسی
#استادعلیرضاحیدری
🍁🍁
🤟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟꙰҈҈꙰꙰҈҈꙰꙰҈꙰҈꙰꙰҈҈꙰҈҈҈꙰҈҈҈꙰꙰꙰꙰꙰꙰꙰҈҈҈҈҈҈꙰҈҈҈꙰꙰꙰꙰꙰҈꙰꙰꙰҈҈҈꙰҈҈҈꙰҈🌿@negareshe10⚘꯭꯭꯭🦅*
*🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃🎀⃝⃡🍃*