🟢آری به ایراندوستی و نه به نژادپرستی
💬مولانا رمز مواجههی شایسته با رشد مهاجرت افغانستانیها به ایران
🔴متن تحلیلی مجمع انجمنهای اسلامی دانشجویان آلمان دربارهی ماجرای ورود فزایندهی مهاجران افغانستانی به ایران
📌هشتم مهر سالروز بزرگداشت مولانا جلالالدین بلخی است؛ نادرهی عرفان و شعری که از قرن هفتم هجری به بعد، شبیه به تعبیر خودش در وصف رسول گرامی اسلام، «بخفت و بخت و اقبالش نخفت». همهی ما ایرانیان مولانا را یکی از مفاخر ایران میدانیم. او اهل بلخ بود و در دوران کودکی در پی حمله مغولان به همراه خانواده و پدر خود، بهاء ولد که از مشایخ و بزرگان بلخ بود، به سوی قونیه هجرت کرد؛ کهنشهر بلخ که در آن روزگار جزء ایران بزرگ بود و یکی از ولایتهای مهم خراسان به حساب میآمد. آیا پسوند مشهور «بلخی» در پایان نام مولانا جلالالدین، یک لحظه ایرانیانِ امروز را به این گمان میبرد که آن عارف شیدای پارسیگو را ایرانی به حساب نیاورند؟ به احتمال فراوان پاسخ همگان منفی است و اگر نبود کماعتنایی ملی و سیاسی حاکمیت ما و اگر نبود پُراعتنایی و بهرهبرداری ترکها از مولانای «رومی»، کسی شاید همان یک ذره نیز در انتساب فرهنگی و زبانی و فکری مولانا به ایران و خراسان بزرگ و زبان فارسی شک روا نمیداشت.
📌کهنشهر بلخِ دیروز با نام «باختر» یا «باکترا» امروزه ویران شده است، اما بقایای آن جزء ولایت بلخ به مرکزیت و نزدیکیِ مزارشریف کنونی در افغانستان است. مولانای عارف و شیرینسخنِ ایرانیِ بلخی ما، اگر امروزه زنده بود، برای ما برادری از برادران افغان به حساب میآمد. همچنانکه اگر فقط همین بلخ را مبنا قرار دهیم، ناصرخسرو، انوری و حتی ابنسینا به اعتبار پدرش، افغانستانی به حساب میآمدند. اما آیا باز در یادکرد این بزرگان ما مفروضی جز ایرانیبودن داریم؟ این تصور بدیهی درخورِ توجه است و آن اینکه: مرزهای سیاسی امروز بههیچوجه نافیِ پیوستگی تاریخی و فرهنگی ایرانِ بزرگ، منجمله در افغانستان امروز و خراسان بزرگ دیروز، نیست.
📌پیوستگی بدیهی و تاریخی ایران و افغانستان در ایرانِ بزرگ با نمونههای اعلایی چون مولانا جلالالدین، برای امروز ما تذکری بزرگ دارد. ملت افغانستان یکی از نژادهای ایران فرهنگی و تاریخی است که شاید اگر مسیر تاریخ به گونهای دیگر پیش میرفت، امروز از دو کشور مجزا سخن نمیگفتیم. در این بین از بدِ روزگار، دهههاست که افغانستان، این سرزمین پیوستهی دیروز، دچار رنج و مشقت است و روی آرامش و توسعه را نمیبیند. دولتهای ناکام پس از حملهی آمریکا و سرانجام رفتن ارتش آمریکا و دودستی سپردن این کشور بزرگ و تاریخی به گروهک طالبان، روزگار خوشی را برای فارسیزبانِ افغانستانی امروز به ارمغان نیاورده است. به گونهای که بخشی از ملت افغانستان در یافتن سرزمینی بهتر برای زندگی، بیش از گذشته در پی مهاجرتاند. در این بین ایران با داشتن مرزهای مشترک بسیار بیش از گذشته مقصد نهایی مهاجرت یا معبر افغانستانیها به اروپا یا سایر نقاط جهان است.
🌐لینک متن کامل
#مهاجران_افغانستانی #کارگران_افغانی #مولانا #نژادپرستی🌐nedayeazadi.net🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐 @nedayeazadinet🆔@nedayeazadinet@threads.net
🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی