🗣سازندگان سلام فرمانده در این دوره سرود «سپاس فرمانده» را بسازند
🖊مهدی نصیری
نایینی در اثر فاخر ضد استبدادی خود می نویسد:
"در حکومت مالکانه و استبدادی، در همه مراتب و لایه های آن، زور و تسخیر مملکت و مردم تحت اراده دلبخواهانه و امیال حاکم، بدون هرگونه پاسخگویی و مسئولیت پذیری جریان دارد. حتی باید از حاکم بابت کارهای نکرده اش هم تشکر کرد! اگر کُشت و مَثَله یا قطعه قطعه نکرد و به خورد سگان نداد، و یا صرفا به غارت اموال پرداخت و دست درازی به ناموس نکرد، باید از او سپاسگزار بود! همه مردم و شهروندان در برابر حاکم مانند غلام و کنیز و بلکه خوارتر مانند چارپایان و گوسفندان هستند. و خلاصه آن که ماهیت و چیستی این نوع حکومت، خداوندی کردن بر مملکت و مردم است." (تنبیه الأمة و تنزیه الملة)
خبرها حکایت از تغییرات و دگرگونی هایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی دارد. از بازگشایی سفارت عربستان در تهران تا مذاکرات پشت پرده با آمریکا و اروپا و تا مذاکره با حزب الله و حماس و جهاد اسلامی برای پایین کشیدن فتیله نظامی گری مانند حوثی های یمن.
مردم ایران در هر صورت باید سپاسگزار نظامشان باشند، چه قبل از این تحولات که نظام می گفت دولت عربستان فاسد و مستبد و دیکتاتور و ظالم و بدترین دولت روی زمین است و سالها بر این اساس روابط با این کشور را قطع کرد و برای حوثی های یمن سلاح ارسال می شد تا حال این بدترین دولت گرفته شود و قدرت منطقه ای ام القرای جهان اسلام به رخ دنیا کشیده شود و طرفداران انقلابی نظام در داخل کیفور شوند و توی سر جناح سازشکار داخلی بکوبند، و چه الان که همه این حرفها کنار گذاشته شده و حتی دیگر تحقیر اسطوره مقاومت توسط وزیر خارجه عربستان هم اهمیتی ندارد.
اما چرا باید سپاسگزار نظام در همه احوال بود؟ دلیل آن روشن است:
نظام یکه سالار، خدایی می کند و بلکه فوق خداوند است. از منظر اعتقادات شیعه تاریخی می توان فعل خداوند را با ملاک عقل ارزیابی کرد (اصل حسن و قبح عقلی) اما از منظر شیعه برساخته جمهوری اسلامی، ولایت مطلقه فقیه فوق قانون و سئوال و نظارت و حسابرسی است و فهم و دریافت شخصی او ملاک حقیقت است نه عقل جمعی، و نمی توان حتی از نادرستی احتمالی تصمیماتش سخن گفت! خوب و درست آن است که او می گوید و می کند و در هر شرایطی حق با اوست. او به هیچ کس بدهکار نیست و همه بدهکار اویند. همه باید عاشق لطف و قهرش باشند. اگر بکشد قابل
سپاس است، چون می توانست بیشتر بکشد و اگر زنده هم بگذارد، طبیعتا باز شایسته
سپاس. اگر کور کند قابل ثنا است چون می توانست به جای کور کردن بکشد اما نکشت!
ملت اگر در بدترین شرایط قرار داشته باشد، باید ثناگوی او باشد چون او می توانست شرایط بدتری را بر ملت تحمیل کند بدون آن که کسی حق یا توان پرسش و بازخواست او را داشته باشد، چرا که همه اهرمها و قدرتها و قانونها در دست اوست.
چرا نباید ملت بابت آزادی و عفو دهها هزار نفر از دستگیر شدگان حوادث اخیر، صبح و شام، شاکر و دعاگو باشد؟ اگر همه اینان همچنان در زندان بودند و یا حتی همزمان با اذان صبح اعدام شده بودند، چه کسی و یا نهادی حق پرسش و پی گیری و اعتراض داشت؟
اگر ما امروز سپاسگزار تحولات جدید نباشیم و مثلا بپرسیم که چرا ده سال پیش چنین نکردید تا دهها میلیون نفر به زیر خط فقر نروند، نظام حق دارد دستور دهد که همین تحولات جدید هم متوقف شود. اگر چنین کند چه کسی می تواند بگوید چرا؟
اصلا چه خوب و به جاست که سازندگان "سلام
فرمانده"، در این دوره جدید نرمش قهرمانانه نظام، سرود "
سپاس فرمانده" را بسازند!
پس زنهار که ما ملت، کفران این نعمت عظما کنیم. اگر شکرگزار باشیم، ممکن است شاهد تحول و تغییرات بیشتری باشیم اما اگر کفران نعمت کنیم، ممکن است به عقب و سیاست ماجراجویی منطقه ای و ستیزه گری با آمریکا و غرب برگردیم، و در این صورت هم، باز چاره ای جز
سپاس و ثناگویی نخواهیم داشت!
هرچند شواهد بسیاری حکایت از افول این حاکمیت مطلقه و فرا رسیدن دورانی جدید برای ایران در آینده ای نه چندان دور و دیر دارد.
منبع: تلگرام نویسنده
#مهدی_نصیری #سلام_فرمانده #سپاس_فرمانده #ولایت_مطلقه_فقیه🌐nedayeazadi.net🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐 nedayeazadinet
🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی