🟢چرا اخلاقی زیستن نمی تواند جایگزین دینداری شود؟
🖊عباسعلی منصوری
📌برخی معتقدند که از آنجایی که اولا گوهر دینداری اخلاق است ثانیا ادیان دستخوش تحریف های فراوان شدهاند ثالثا ادیان سنتی معاصریت نداشته و نمی توانند با زندگی انسان مدرن سازگار باشند، بنابراین بهترین انتخابات این است که به جای زندگی دینی، زندگی اخلاقی پیشه کنیم. در واقع پیش فرض این دیدگاه این است که با اخلاقی زیستن می توان به همه یا مهمترين دستآوردهای دینداری رسید و دین دستآورد بیبدیلی ندارد که ناچار باشیم آن دست آورد را فقط از دین جستجو کنیم.
📌گرچه هر دینی می تواند کارکردهای اجتماعی مثبتی داشته باشد اما در زمانهی ما این کارکرد بی بدیل نیست. زیرا هم جامعه امروزی چنان تغییر و تحول یافته که با جوامع عصر نزول ادیان تفاوت ماهوی دارد و هم منابع معرفتی غیر دینی آنچنان رشد نموده و رشد آنها آنچنان در راستا و ناظر به نیازها و وضعیت جامعه معاصر است که نیازی به استمداد از دین احساس نمیشود.
📌دین در حوزه شخصی کارآمدتر است و اخلاقی زیستن و فلسفی زیستن نمی تواند در ساحت شخصی جانشین دین باشد و همان کارکردهای دینی را برای انسان داشته باشد.
📌در مقطع کنونی انسانهای حقیقت جو باید مراقب باشند که حکومت دینی در ایران در کنار آسیبهای متعددی که دارد این خطر جدی را دارد که مخالفان و منتقدانش را دچار افراط یا تفریط نموده و اهل نظر را به به اظهار نظرهای سیاسی و واکنشی برانگیزاند و آنها را از دقت، انصاف و آینده نگری دور کند. در حالی که در وادی علم و معرفت اهل نظر باید تا میتوانند حقیقت جو بوده و به هیچ وجه از ترس اینکه اتخاذ یک دیدگاه ممکن است به نفع حکومت دینی یا قرائت رسمی از دین تمام شود، مصلحت اندیشی نکنند. این نوع مصلحت اندیشی ها خلاف روحیهی حقیقت جویی است و در بلندمدت زیان بارخواهد بود.
🌐لینک متن کامل
#عباس_علی_منصوری #تاب_آوری #اخلاقی_زیستن #دیندارانه_زیستن #دین_و_اخلاق #معنویت_بدون_دین🌐nedayeazadi.net🌍ندای آزادی در شبکه های اجتماعی:
🌐🌐🌐🌐🌐 nedayeazadinet
🆔@nedayeazadinet | ندای آزادی