✅در ایران هیچ دستگاه فکریای به جز دین و ملیت نمیتواند جهان مشترک خلق بکند
✍️محمدجواد غلامرضاکاشی
📌ما به صدها صدا تبدیل شدهایم. یکیمان اسلام گراست، دیگری سوسیالیست است، یکی از آزادی و لیبرالیسم دفاع میکند دیگری مدافع جریان چپ است. تازهگی ها صداهای تازهای هم شنیده میشود. یکی از سلطنت پهلوی دفاع میکند دیگری از سلطنت قاجارها. ما با صدها صدا به هم میتازیم. در این میدان تاخت و تاز که بیشتر در فضاهای مجازی به ویژه توییتر و اینستاگرام جریان دارد، سلبریتیها ساخته میشوند. فالورها فراوان و فراوانتر میشوند. کالای شهرت و نام خرید و فروش میشوند و دست مایه کاسبیهای فراوان. اما آبی از آب واقعیت انگار تکان نمیخورد. مردم گرسنهاند. بی پناهند. هیچ کس دست آنها را نمیگیرد. چیزی هست که همه صداها در آن شریکاند و آن بی ارتباطیشان با تن واقعیت تلخ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ماست. دقیقا به واسطه همین بی رابطهگی است که همه به بیماری سخت ابتذال دچارند.
📌حکومت رژیم حقیقت داشت. آن را از انقلاب و جنگ به ارث برده بود. از آن دست بر نمیداشت و برنداشته است. گاه دچار اشتباه میشویم. گمان میکنیم طرفدارن نظام به هیچ چیز اعتقادی ندارند. آدمهایی هستند که فقط دنبال قدرت و پولاند و دیگر تعهد ایدئولوژیکی وجود ندارد. فراموش میکنند حتی اگر اعتقادات طرفداران نظام کمرنگ و سست هم شده باشد، جهان مشترکی دارند که به آنها فشار هنجاری ایجاد میکند. حتی اگر در دلشان ذرهای اعتقاد هم نباشد در نحوه بازنمایی خودشان در میدان سیاست و برای بازتولید مشروعیت خودشان ناچارند به یک نظام جمعی هنجاری وفادار نمایان شوند.
📌ترجمان دیگر رژیم حقیقت، جهان مشترک است. جهان مشترک منظومه باورها و ارزشها و مناسک و آرمانها و مطالباتی است که مولد گروه همبستهی اجتماعی باشد. به آنها فعلیت سیاسی بدهد. در ساخت جهانهای مشترک ایدئولوگها نقش دارند، اما بستر اصلی جهانهای مشترک مواریث اجتماعی و تاریخی است. نظام مستقر به واسطه آن که با این بسترها نسبت دارد، پای در زمین دارد حتی اگر سرش به رویاهای بی بنیاد باشد و دشواریها و واقعیتهای سخت جامعه امروزی را نبیند.
📌جمهوری اسلامی برای یک اقلیت معنا میسازد ولی ما با سکولاریسم برای اکثریت معنا نمیسازیم. فقط طرد و نفی یک وضع را منعکس میکنیم. به وضعیتی اشاره میکنیم که از هر رژیم حقیقتی تهی است. در سیاست آنچه که قدرت ایجاد میکند جهان مشترک است. در فقدان جهان مشترک مهم نیست مردم چند نفرند صد نفر یا صدها میلیون نفر، در هر حال فرد باقی میمانند.
📌ما فراموش میکنیم که دولت دینی مستقر، با همه شورشهای مردمی، به هزار شکل پیدا و پنهان به جامعه متصل است. نخهایی از اتصال آن پاره میشود اما با واسطه هزاران نخ دیگر همچنان متصل است. ما هیچ نقطه اتصالی نداریم.
📌در ایران هیچ دستگاه فکریای به جز
دین و ملیت نمیتواند جهان مشترک خلق بکند. تنها رقیب
دین ملیت است. البته
دین هنوز هم که هنوز است قدرتی بزرگتر از ملیت دارد. تجربه چهار دهه گذشته بر جامعه ایران تاثیرات فراوان داشته است. تردیدی نیست که دیگر نمیتوان از ناحیه
دین یک جهان مشترک عام و معتبر برای همه ایرانیان ساخت. اما با قوت میتوان گفت جهان مشترک رقیب هم اگر بخواهد شکل بگیرند، باید نسبت خود را با
دین روشن کند. ملیت بیگانه و ستیزنده با
دین، راه به جایی نمیبرد. باید ادب بگذارد و به شرط ادب، حجره خود را بنا کند.
متن کامل در لینک زیر:
https://tinyurl.com/yc7tjssmیا کلیک روی INSTANT VIEW
http://www.nedayeazadi.net/1401/04/40046#ایران_فردا#اصلاح_دین#علی_شریعتی#احیای_امر_والا#محمدجواد_غلامرضاکاشی#چهل_و_پنجمین_سالگرد_شهادت🆔@sitenedayeazadi