🔴جای خالی کارگران در گفتمان ملی
🔴<بخش 1>
ممکن است خیلی ها زمانی که نام
کارگر در را ادبیات سیاسی و بحثهای که مربوط به سیاست است را بشنوند . یاد گفتمان سیاسی چپ و کومونیسم و مارکسیسم بیفتند در صورتی که لزوما این طور نیست در زمان انقلاب صنعتی که کارگران قشر نو ظهور و استثمار زده ای بودند کارل مارکس نظریات خود را مطرح کرد که سالها بعد در جامعه نیمه فئودال روسیه منجر به انقلاب کومونیستی شد و چپ گرایی شامل چند بعد سیاسی و فرهنگی و ایدئولوژیک و اقتصادی است که در زمینه اقتصاد کومونیست ها سعی کردند با سو استفاده از نام
کارگر اهداف خود را پیش ببرند که منجر به نتیجه ای فاجعه بار شد که در آن صاحب تمام صنایع دولت بود و در نتیجه مدیران دولتی اقتصاد را اداره میکردند و به دلیل عدم رقابت و ضعف تکنولوژیک نسبت به سرمایه داری یک تجربه شکست خورده رقم خورد . اما آن دوران دیگر تمام شد و امروز با توجه به وضع مصیبت بار اقتصادی در کشور که نتیجه تحریم و سو مدیریت و فساد است بیشترین ضربه به ضعیف ترین قشر کشور که همان کارگران باشد وارد میشود . قشر بزرگی که حتی نام بردن از آنها در رسانه های رسمی ممنوع است و برای مثال زمانی که میخواهند وضعیت ضعیف معیشتی قشری را مثال بزنند میگویند حقوق کارمندی ، انگار که کارگران به کلی وجود ندارند و نباید درباره آنها صحبت کرد زیرا میدانند که این موضوع تا چه حد خطرناک است و اگر
کارگر تن به استثمار ندهد جیب هایی که به چاه ویل میماند هیچ گاه پر نمیشوند . طبق آمار رسمی ما در ایران 10 ملیون
کارگر داریم که البته این فقط شامل کارگران صنعتی است و بخش های خدماتی و کشاورزی و بازرگانی را شامل نمیشود که اگر بخواهیم اینها را هم حساب کنیم قاعدتا باید تعداد کارگران به 20 ملیون برسد و اگر هر
کارگر حداقل 2.5 نفر را تحت پوشش معیشتی خود داشته باشد افرادی که در ایران با معیشت کارگری زندگی میکنند به 50 ملیون نفر میرسند که یعنی قاطبه جمعیت ایران، اما سوال ما در اینجاست که چرا و طبق چه منطقی نباید خواسته های کارگران در میان ملی گرایان شنیده نشوند و هویت آنان به عنوان یکی از مهم ترین ارکان جامعه در گفتمان مدعیان ملی گرایی نادیده گرفته بشود . امروز گفتمان نوین چپ که مثلا از دیکتاتوری مارکسیستی فاصله گرفته و امروز دمکرات شده اند در برخی بحث ها مدعی هستند و این در حالی هست که گفتمان منحط و شیطانی چپ تمام بنیان ها و ارزش های انسانی را با تبلیغ و عرف سازی وقانون سازی و زور دارد به نابودی میکشاند مانند ترویج همجنسگرایی و فمنیسم و پدوفیلی و ضدیت با ملیت و دین و فرهنگ و دشمنی با کانون خانواده است نمیتواند مدعی دفاع از حقوق زحمت کشان باشد و باید این خلا را ملی گرایان پر کنند و در وضعیتی که در جمهوری اسلامی یک اقتصاد فاسد الیگارشی وابسته به حکومت در یک فضای تحریم زده و غیر رقابتی و غیر شفاف و غیر مولد است توقع کارگران این است که صدایی در میان فعالین سیاسی ملی داشته باشند تا بتوانند خود را جزوی از آن بدانند و احساس تعلق نسبت به آن بکنند و حرکت های خود را سازماندهی کنند و جامعه را به حرکت دربیاورند و اگر روی همین موضع تمرکز بشود ما بسیار جلوتر خواهیم بود تا این که بخواهیم یا بخواهند تمام اهداف خود را بر روی هیجانات جنسی بعضی نوجوانان دهه هشتادی ببندند که یقین کنید چند سال دیگر آنان هم وقتی از ضیافت خوردن و کردن در خانه پدر و مادر فارغ شوند به فکر معیشت و حیات خودشان خواهند افتاد .
#کارگر#ملی_گرایی#انقلاب_ملی #اعتدال_برای_عدالت@Nationalism_IRANY⚡️⚡️